Tag archieven: Eenheid

Healing of: hoe je anderen of jezelf geneest…

Er zijn mensen die met zekere trots verkondigen ‘healer‘ te zijn en wonderen te kunnen verrichten. Ik begrijp dat wel, want heb dat zelf ook een tijdje zo ervaren… jaja… 😉

Nu denk ik dat je in dit ‘werk’ vooral bescheiden ‘moet’ blijven; de beste healers stellen zich dienstbaar op – als een kanaal, dus vrij van ego, maar ook vrij van invullingen.

Op zich (lijkt het) een nobel streven om anderen en de wereld ‘beter’ te willen maken, er zit echter de aanname in dat ‘men’ iets mankeert – en jijzelf niet. Dus dat iets of iemand in de buitenwereld genezen zou moeten worden. Ahum…

Alles gaat over jezelf…. Dus neem jij allerlei trauma’s en gebreken waar bij de ander, dan heb je nog wat te doen… Ook hiervoor geldt:

It takes One to see One…!

Jezus – zoals je weet een van de grootste genezers aller tijden – zag juist de ‘heelheid’ in de ander. ‘Sta op en wandel,’ zei hij en: ‘praat er met niemand over…’ (Over wonderen ga je niet opscheppen of discussiëren… dankbaar vervolg je je weg… in alle Stilte).
Ook de ‘Ho’oponopono’ is trouwens gebaseerd op het herstellen van deze ‘heelheid’: ‘excuus dat ik het zo zag, I love you… thank you…’

Je kunt dit misschien alleen begrijpen als je de eenheid begrijpt. Wat je waarneemt staat niet los van jou, maar is deel van je. Afscheiding is een illusie, meer licht en meer liefde toont de eenheid… & heelheid.

Dus: Je kunt altijd genezen. Ja.

Je zal er wel zelf voor open moeten staan en in moeten geloven. Het vraagt een bepaalde ‘mindset’, een omslag in je manier van denken, een andere houding naar jezelf, het leven en de Liefde. Ook dat…

Soms komt er misschien een healer op je pad, wiens kracht zo sterk is dat het jouw persoonlijke ‘geloof’ kan overrulen, maar over het algemeen geldt: Je zal er zelf voor open moeten staan… Jij bent degene die de levensenergie blokkeert of toestaat te stromen.

Een ander kan daar zeker wel bij helpen, die kan automatisch dat versterken wat in jou ‘getransformeerd’ wil worden, de vibratie versterken, de frequentie verhogen… hoe je het maar wilt noemen.

Let dus op dat een ander je geen ‘problemen’ aanpraat… pas ook op dat je niet afhankelijk wordt van een ander, het gaat altijd om de (levens)kracht in jezelf! Of let op dat jij als healer de ander niet ziet als zwak/patiënt/gemankeerd en afhankelijk maakt van jou….

Wij besturen de energie. Daarom werken intenties, daarom werkt het om te focussen op ‘wat wel’, daarom is het van belang positief te blijven, mogelijkheden te zien, je niet van de wijs te laten brengen… Jouw gevoel, je vertrouwen, je geloof…  dat maakt het verschil!

Zeg JA tegen jezelf, tegen de levensenergie, vreugde… tegen healing, tegen nieuwe mogelijkheden, ze ‘JA’ tegen het Leven, de Liefde… Want dat is de ware healer… de Liefde.

Onvoorwaardelijke Liefde is helend.

Liefde is de Bron, de essentie van waaruit alles bestaat.
Sta je de Liefde toe te stromen?

Wij ZIJN de Liefde, dus alleen als we dat blokkeren, hebben we een probleem. Wees de Liefde!

Maak daar je intentie van en alles lost zich op, ook het ego 😉
Plus: je verspreidt vanzelf helende energie… <3

Hier nog een aanvulling en een mooi relaas van Abraham Hicks over healing:

 

“Het leven zelf zorgt voor mij.”

Toeval bestaat niet, dat weten we natuurlijk allang… Wat wel bestaat: Coïncidentie, serendipiteit of synchroniciteit. Allemaal zeer interessante begrippen, beetje verschillend van elkaar, dat wel.

Als je weet dat alles één geheel is, deel van de ‘Eenheid’ en zich dus met elkaar verhoudt, samenvalt, verweven is en op elkaar reageert… dan ken je het grootste ‘geheim’ van het leven. We vergeten het voor het gemak wel eens, als we iets meemaken wat we niet zo leuk vinden, dat we dat toch zelf aangetrokken hebben… we geven graag iets of iemand de schuld. Althans, dat doet ons luie brein, dat gewend is te denken in bepaalde stramienen: Schuld geven, excuses zoeken, veroordelen, boos worden, enz… enz…

Maar ik wil het over de leuke kant hebben van dit fenomeen, want daar heb je meer aan. Zoals je weet ben ik Muni aan het voorbereiden op onze nieuwe avonturen… ‘Doosjes gaan ook mee voor jou’, beloof ik…

Prompt krijg ik een berichtje van Sandra, die ik een paar jaar geleden filmde. Zij was toen onderweg met kat Droppie en haar camper.  Op een dag besloot ze alles achter zich te laten… Hier haar verhaal in drie delen:

Dit filmde ik in 2019 al. Kennelijk waren de voorbereidingen toen al begonnen. Het sprak tot de verbeelding… Dat merkte ik zelf ook. Ik wilde er graag alles over horen. Het klinkt natuurlijk heel romantisch, maar soms is het natuurlijk ook afzien. Dat vergeten we voor het gemak wel eens. Ook een interessant fenomeen, dat we er vanuit onze comfortzone met bewondering en verlangen naar kijken.

Ik ben zelf ook wel nieuwsgierig naar onze avonturen. Het is heerlijk om het open te houden, het nog niet te weten. Maar ook om te vertrouwen, want dat vond ik zo’n mooie boodschap van Sandra: “Het leven zelf zorgt voor mij.”

Er is wel wat moed voor nodig, om dat uit te nodigen in je leven. Om het te ervaren, zal je het ook de ruimte moeten bieden… De controle loslaten, al je zekerheden achter je laten, het kan tegenstrijdig voelen. Juist omdat we als mens geneigd – of opgevoed – zijn om ons zekerheden te verwerven: huisje, boompje, beestje… een vaste baan, een huwelijk, kindertjes…? Verzekeringen, pensioen, vakanties en allerhande apparatuur om ons van alle gemakken te voorzien. Ondertussen leven we met een telefoon onafscheidelijk in onze handen. Gisteren zag ik een vader die vergat op z’n kleine kind te letten, die voor z’n neus bijna de straat op reed met z’n loopfietsje.. pappa was aan het appen ofzo. En toch.. het Leven zorgde ervoor dat ik dat tafereel op tijd zag…

Wat is het Leven?
Wat is luxe? Wat is nodig en wat niet? Wat is gewoonte?
Waar zitten we in gevangen? Wat is vrijheid?

Dat zijn interessante kwesties. Ik denk dat je als je onderweg bent, je enerzijds veel meer tijd kwijt bent aan basisbehoeften als water, voedsel, warmte, wassen en routes enzo… maar je leeft ook veel eenvoudiger, lichter en meer ‘echt’. Je ziet en beleeft meer ‘nieuws’, bent als vanzelf meer ‘in het NU’ aanwezig en ervaart zo meer de ‘flow of life’, verwacht ik.

Mocht je ook zo benieuwd zijn en het graag vanuit je eigen warme honk willen volgen, wees welkom… 🙂 We zullen zien wat je dan gaat meebeleven… Of, zoals een van de trouwe volgers het omschrijft:
” …. daarom volg ik je ook al jaren. En blijf dat doen in de komende tijd die ik voor mezelf al ‘Muni het Nomade Aapje en Petra de Rijzende Reporter, onderweg naar…’ heb genoemd. Ben heel benieuwd wat ‘de volgers’ ook allemaal mogen gaan meemaken. Wordt vast heel eerlijk, open en boeiend! En dan aan het eind van de dag, met Muni, liggend op een vacht de dag doornemen, heerlijk…..” Dankjewel!

O ja, nog een klein aansluitend  ’toevalligheidje’: ik kreeg vanmorgen ook een tip toegestuurd van iemand over het boek ‘Paleis op wielen‘ van Nelleke Noordervliet. Ja, waarom geen paleis op wielen? 😉 Inderdaad! Goed plan!

wordt vervolgd… (als ik het kan bijhouden…)

 

 

 

Schoonheid is Vrede, een keuze…

‘Schoonheid creëren, dat zie ik als mijn taak,’ zei René toen ik hem vroeg naar z’n motivatie om de Peace Concerts te organiseren. Voor hem was het vanzelfsprekend, maar zeker nu – in deze tijd – is het een goed idee om dit nog eens nader te belichten. Schoonheid creëren, hoezo is dat Vrede? Genieten van de schoonheid, prachtige natuur, magische luchten, maar ook muziek. De puurheid, de kracht die dat in zich heeft, dat werkt harmoniserend, helend. Het is voelbaar. Het Goddelijke. De eenvoud. De Kracht. Verwondering…

Dat voelde je zinderen in de zaal afgelopen zaterdag, tijdens het Peace Concert van Dana Devi en Tammo Heikens. De trilling is hoog, dat is genezend, dat is wat alles weer in balans brengt. Heelheid, Eenheid. In lichaam en geest, maar ook in de wereld.

De kracht van vibratie…

De hoogste trilling, Liefde en dankbaarheid, Vreugde, Vrede, Vrijheid, is als het Licht van de Zon. Het verspreidt zich vanzelf, moeiteloos, onvoorwaardelijk… Het straalt, verwarmt, verlicht…. en zo kunnen verschillen oplossen in de Eenheid, in het Licht.

Schaduw is als de illusie. Zo is oorlog. Zo is woede, zo is pijn, zo is krampachtig vasthouden aan het oude, het willen beheersen en controleren, frustratie, schuld en angst… allemaal ontberingen vanwege te weinig Licht en Liefde.

Kies voor Liefde, kies voor Licht, kies voor Verzachting, kies ervoor je aandacht heel bewust te richten op alles wat de Vrede in jezelf versterkt en de balans herstelt. Dàt is wat je kan doen voor de wereld. Het is een keuze die je kunt maken, een kleine stap (zoals van het grind in het zachte gras), maar het maakt veel uit: Kies voor Vrede.
Hoe dan ook.

Hier is de vredesmantra van afgelopen zaterdag in de Soefitempel in Katwijk, met een prachtige introductie van Dana Devi: Er bestaat geen afstand vanuit het hart. Je intentie van Vrede bereikt het hart van anderen. Je kunt je eigen intentie van Vrede opdragen aan iemand, een situatie, een land… terwijl je meezingt. Vrede in jou is Vrede in de wereld.

Alle Peace Concerts  – voor zover ik ze heb vastgelegd en gemonteerd – en de interviews met René, vind je hier, in deze (nieuwe!) playlist:

You’re welcome 😉

Vrijwillige bijdragen ter ondersteuning van onze projecten:
Banknummer Happy View: NL50 TRIO 03 9091 2727
Hartelijk dank!

Wie in zichzelf gelooft, gelooft ook in het Goddelijke

“Dat wat niet meer bij je past, laat jou vanzelf wel los,” schreef ik laatst aan iemand. Zo werkt dat. Het gaat vanzelf. Het regelt zichzelf. Behalve… je raadt het al zeker? Als wij er zelf koste wat het kost aan vast houden, het vast willen houden, bij ons willen houden, hebben, bezitten, bang voor zijn om het los te laten, enz.. enz…

Mooi voorbeeldje van de ‘menselijke bemoeienis’ waarmee we het onszelf lastig maken. Je zou ook kunnen denken: “We zien wel hoe het zich ontwikkelt.” Of: “Ik vertrouw er op dat alles goed is.” Of: “Alles komt/gebeurt/is altijd op het juiste moment.” Of, die heb je misschien ook wel eens gehoord: “Alles wat er gebeurt dient mijn ‘hoogste’ goed. Alles is zich aan het regelen voor mij.”

Zo gaat het. Je kunt het je misschien niet voorstellen als je geen vertrouwen hebt in het universum, het Goddelijke, de kosmos, het grote geheel, dat een enorme intelligentie IS en onvoorstelbaar nauwkeurig te werk gaat… Je kunt het je niet voorstellen als je nog bent ingebed in de Angst en die Angst je gedachten bepaalt en je houding en je dus ook beperkt. Met name in het geloven in jezelf.

Wie in zichzelf gelooft, gelooft ook in het Goddelijke, de kosmos, de universele krachten, het oneindig grote geheel, waar we deel van uitmaken. “Je bent gewoon een stukje kwantisch veld,” grapte ik na afloop van de channeling door Inge in dit filmpje, vorige week opgenomen:

Ik vroeg me dus af of alles al van tevoren bepaald is en welke invloed we er dan zelf nog op uit kunnen oefenen. Er was namelijk ‘iets’ wat zij al had voorzien, ruim een jaar geleden – waar ik vorig jaar dus al vrolijk naar uitkeek 😉 – maar al vrij snel weer naast me neergelegd hebt, misschien wel een beetje teleurgesteld? – wat nu opeens wel verscheen. Hoe zit dat?

Nu weet ik het. Alles heeft met jezelf te maken. Met Nu. Met je eigen gevoel. Alles. Het is een spel, een geweldig ingenieus en intelligent en interessant spel zelfs! Door zo’n invalshoek – bekijk het eens als een groot quantumveld, waar je deel van uitmaakt, waarin je verbonden bent met alles…  – ga je opeens toch heel anders kijken naar jezelf en je eigen leven en allerlei ‘zaken’ waar je je normaal gesproken mee bezig houdt, druk over maakt, boos over maakt, bang voor bent, mee in gevecht bent, over oordeelt en jezelf schuldig over voelt of slachtoffer wellicht.

Als je nu eens helemaal zonder oordelen kijkt naar alles, dan zie je hoe vanzelfsprekend alles ‘beweegt‘. Alles beweegt. Zelfs als jij denkt slil te staan of niet in beweging te zijn of te kunnen komen. Zelfs dan roep je allerlei situaties naar je toe, trek je zelf de deur dicht voor nieuwe mogelijkheden die zich aandienen en misschien al op de stoep staan, opgestapeld voor de deur tot jij eens zover bent om die deur open te doen…

Alles heeft alleen maar met onszelf te maken. Staan we het onszelf toe om te bewegen? Om te ontvangen? Om te genieten? Om te groeien? Om lol te hebben? Om VRIJ te zijn en VRIJ te bewegen?

Trek je vooral niets aan van degenen die je proberen te weerhouden, je waarschuwen, veroordelen, terug in je hok proberen te krijgen: Pas je aan! Gedraag je! Hou je mond. Stel je niet aan. Doe normaal. Wat denk je wel niet? enz…

Of zijn die ‘anderen’ misschien ook een deel van/in je eigen mind dat je angst en schuldgevoelens aanpraat, bezwaren aandraagt, je tegen probeert te houden en vooral klein?

Het maakt niet uit, allebei. Alles is energie. Het ene beperkt, het andere bevrijdt. Er zijn twee bewegingen: Verruiming of verdichting. Donker en Licht? Angst en Liefde!

Jij bepaalt, jij kiest. Nu. Elk moment. 

EERHERSTEL ~ Een Nieuw Begin

 

Een Zienswijze…

EERHERSTEL is niet zomaar een boek, maar ook een zienswijze. Ik laat zien hoe alles uiteindelijk over jezelf gaat en hoe we alleen door de vertaalslag naar onszelf te maken iets kunnen veranderen in onze wereld. Hoe we alleen door in onszelf op onderzoek uit te gaan kunnen komen tot vrede en oplossingen. Ik toon aan hoe alles een spiegel is van onze eigen beleving. Willen we iets veranderen aan het beeld dat we in de spiegel zien, zullen we ons eigen idee ergens over moeten bijstellen. Dat onderzoek kan confronterend zijn, maar ik durf wel te zeggen dat ik een manier gevonden heb om het makkelijk te maken en dat helpt anderen om het voor zichzelf ook makkelijker te maken. Kort samengevat: Het waarnemen op zich is al genoeg om het transformatieproces in gang te zetten. Er hoeft niet geoordeeld te worden, dat scheelt 😉 en… misschien wel het allerbelangrijkste: Al die verschijningsvormen (bang, boos, gefrustreerd, enz..) zijn maar tijdelijke vormen, het is niet wie we echt zijn. Die wetenschap helpt en maakt het hele proces een stuk makkelijker. Hoe dat precies zit en werkt, dàt lees je in het boek.

Het is misschien niet zo’n comfortabele boodschap om aan de man te brengen in een wereld, waarin men geneigd is elkaar te beschuldigen en te veroordelen. Zelfs de al zeer bewuste mens is nog vaak geneigd anderen te betichten van onbewustheid, onbegrip of te slapen en wakker te moeten worden. Nietwaar? Maar wat zegt dat over onze eigen waarneming? Alles en iedereen laat ons delen van onszelf zien. Daarom zijn we ook nog lang niet klaar als we dit principe kennen. Weten is niet genoeg. Juist dan hebben we een hoop te doen. En bij te dragen. Want alles wat wij in onszelf weten op te lossen, heeft een enorm effect op het totale veld van bewustzijn. Door iets te veroordelen en af te wijzen, houden we het in stand en dragen we helemaal niks bij. Onze eigen zienswijze is bepalend voor wat we zien!

Dit is dus simpelweg een boodschap die ik niet kon verkondigen zonder eerst zelf aan de slag te gaan en mijn eigen ‘werk’ te doen. Mijn verhaal zou niets waard zijn als ik niet bij mezelf begon en dus zelf het voorbeeld gaf. Want hoe kan je spreken over vrede in de wereld als je niet eerst die vrede in jezelf weet te vinden?

Ik geef als het ware een kijkje achter de schermen door aan de hand van allerlei concrete voorbeelden ‘het proces’ onder woorden te brengen, omdat dat nu eenmaal een talent is wat ik heb ontvangen. Zoals iedereen zijn eigen talent heeft, een geschenk om iets mee te doen. Een Goddelijk geschenk wat we veel te vaak maar laten liggen en niet durven te tonen aan de buitenwereld. Wie zijn wij om zo’n geschenk niet te eren en te waarderen? Het leven nodigt ons voortdurend uit om tevoorschijn te komen, te durven zijn wie we werkelijk zijn. Waarom zouden we ons dan nog verstoppen en ons laten weerhouden door allerlei angsten en onzekerheden? Die zijn er om overwonnen te worden. Om doorheen te kijken.

EERHERSTEL dus, eerherstel van het Goddelijke in onszelf. Pas als we dat in onszelf erkennen, kunnen we het ook in de ander herkennen: It takes One to see One. En daarmee nodigen we het ook uit in de ander, moedigen we het aan, we kunnen onszelf herkennen in de ander, we hoeven niet meer bang te zijn voor elkaar als we weten, voelen en begrijpen dat er Eenheid schuilgaat achter al die verschillende verschijningsvormen, die ook allemaal heel nuttig zijn, juist om dat te ontdekken. Door die enorme diversiteit die we waarnemen, omdat iedereen uniek is, kunnen we juist onszelf leren kennen. Er is geen groter feest dan dat!

Als je je hierin herkent, wat dus een feestje betekent, nodig ik je uit om mee te doen, allereerst voor jezelf. Op welke manier je maar wilt, op je eigen manier, met jouw talent. Het is een keuze, een beslissing die je kunt nemen. Je intentie telt en gaat aan het werk voor je.

Zoals Eckhart Tolle zegt:  “All it takes is a simple choice, a simple decision: no matter what happens, I will create no more pain for myself. I will create no more problems.”

Als mijn boek daarbij behulpzaam kan zijn, fijn! Het boek is echter ook bedoeld voor mensen die nog helemaal geen kennis hebben gemaakt met deze (spiegel-)zienswijze en daar inmiddels misschien wel aan toe zijn omdat ze steeds tegen hetzelfde aanlopen, hun eigen kracht en mogelijkheden nog niet kennen, maar wel aanvoelen dat er meer is, meer mogelijk is en dat het ook anders kan. Misschien niet voor de nog al te sterk oordelende mens, want die zal wellicht al op de eerste pagina afhaken 😉 – hoewel ik mijn best heb gedaan het zo concreet en toegankelijk mogelijk te maken voor iedereen. Het neemt je makkelijk mee en het gaat al voor je aan het werk terwijl je het leest. Wie eenmaal kennis heeft genomen van deze ‘omgekeerde beweging’ in onze eigen waarneming, kan niet meer terug. Die zal zich op de momenten dat het nodig is afvragen: Wat laat dit mij zien? Wat vertelt me dit over mijzelf? En als dat dan onder ogen is gezien, kan het transformeren. Zo bouwen we aan de nieuwe wereld. Zelf en samen.

Hier vind je het boek ‘EERHERSTEL, een nieuw begin’ .

 

Als we niet meer bang zijn, verdwijnt dat waar we bang voor zijn vanzelf.

Voor de liefhebbers, nog een stukje uit m’n nieuwe boek (in wording):

Juist die ‘onzichtbare factor’ is essentieel. Hoe je het ook noemen wil, het Goddelijke, de kosmos, engelen, meesters, voorouders of andere hulptroepen, je eigen ziel, die verbonden en één is met het Goddelijke, Hogere Zelf, of liever je ‘Ware Zelf’, waar je wel of niet in gelooft, dat maakt eigenlijk niet uit. Het is zoals jij het ervaart. Altijd. Dat is het mooie.
Hoe we het benoemen, dat is niet waar het om gaat, want om het te begrijpen geven we er woorden aan en maken we begrippen, waar we iets mee kunnen en als we niet oppassen ook regeltjes, wetten en verboden, we proberen iets te definiëren en een naam te geven, we willen het begrijpen en zelfs onder controle krijgen. Alsof het ‘afgescheiden’ is, terwijl het juist om die Eenheid gaat. De Eenheid, de bron van alle mogelijkheden, waar wij mee verbonden zijn. Wij zijn het. We zijn zelf de Goddelijke energie, Liefde, in een vorm gegoten, meer dan wat we kunnen zien en zelfs begrijpen met onze menselijke mind. Dat kunnen we gaan ontdekken en ik moet zeggen, dat is geweldig, oneindig, wonderbaarlijk en soms zelfs beangstigend, maar dat is het alleen als je erover gaat nadenken. Het kan beangstigend zijn, omdat we het niet kunnen overzien, het is onbekend terrein, maar het is een vergissing dat het een ‘macht’ buiten onszelf is. Het is ook een vergissing dat het ‘Hoger’ is en dat we er aan overgeleverd zijn en maar moeten afwachten wat ons toebedeeld wordt. Zo ervaren mensen het vaak, als de ‘toorn van God’ bijvoorbeeld, zo is het lang geweest, dat mensen dachten dat ze gestraft werden of veroordeeld. Dat is waardoor we in die ‘afgescheidenheid’ terecht zijn gekomen, angst en afgescheidenheid hebben alles met elkaar te maken. Het veroorzaakt tweedeling. Althans, in onze beleving, want het is er niet echt. Logisch dat die afgescheidenheid angst teweeg brengt – er is dan opeens iets buiten jezelf wat ‘gevaarlijk’ is of bedreigend. Je ervaart het niet als deel van jezelf of als eenheid en dus denk je dat je er geen vat op hebt en er aan overgeleverd ben. Dat is waarom het doel is onszelf te leren kennen, de Eenheid te leren doorgronden. Als we niet meer bang zijn, verdwijnt dat waar we bang voor zijn vanzelf. Als we inzien dat we vanuit die angst onze eigen ‘vijand’ creëren, waar we bang voor zijn, dan weten we ook dat we vanuit liefde en vrede ‘vrienden’ kunnen creëren. Dan kunnen we inzien hoeveel krachtiger we zijn dan we dachten. Hoe we veel meer kunnen vertrouwen op het leven. Het leven is ons goedgezind, alleen is het wel aan ons om daarop te vertrouwen en ons dus over te geven aan het leven. Dat is een essentieel aspect van het leven.

Het is – voor jou – zoals je denkt dat het is. Dat wil nog niet zeggen dat je echt ‘gelijk’ hebt als je ergens bang voor bent, maar als je het ervaart als iets om bang voor te zijn, zal je daar bevestiging van krijgen. Als je daarentegen blindelings vertrouwt op het leven en ervan uitgaat dat het leven je steunt en alles je goedgezind is, dan ervaar je dat. Is dat niet geweldig? Als je eenmaal begint te ervaren dat het zo werkt, groeit je vertrouwen. Je voelt je gesteund, je wordt ook gesteund, maar het is jouw vertrouwen. Vertrouwen kan je niet afdwingen, het groeit (of het wordt aangetast), maar je kunt er wel voor kiezen. Je kunt de keuze maken dat je je meer door vertrouwen dan door angst wilt laten leiden. Dat is een intentie en intenties gaan ‘vanzelf’ hun werk doen. Het is mijn intentie om in volledig vertrouwen te leven. Pure overgave, hoewel dat misschien klinkt als overgave aan iets buiten jezelf, maar dat is het niet. Overgave aan het leven. Overgave aan dat wat is. Zonder verzet dus. Volledige acceptatie. Op die manier leef ik vanuit mijn Ware Zelf.