Tag archieven: aandacht

Bespiegelingen

De Rijzende Reporter ;)

Na ruim 31 jaar begin ik langzaam aan het idee te wennen dat ik eerdaags toch echt dit huis en de stad ga verlaten… Soms zijn de aanwijzingen overduidelijk. Dat was al een tijdje zo, gevoelsmatig was ik al langer toe aan meer Stilte, rust en natuur, verandering…
Stapje voor stapje beweeg ik in de richting van… iets nieuws! En ik neem je mee in mijn ‘Dagboek van een Wonder’ op avontuur… Als reizende ofwel ‘rijzende’ reporter!

Je kunt ons, Muni & me, volgen via deze website, linksonder kan je je abonneren! 

Thank you!

Bespiegelingen

Nieuwe (!) aflevering van mijn Dagboek van een Wonder!

Nee maar, hier is eindelijk weer een aflevering van mijn Dagboek van een Wonder… De trouwe fans hebben er even op moeten wachten, inmiddels heb ik een paar nieuwe kanalen…. (ahum). Het beste kan je via deze website alles volgen, maar wees welkom om dit ook te volgen via het youtubekanaal van Happy View:

Het is een momentopname, wat er in de tussentijd allemaal is gebeurd en wat we allemaal weer hebben beleefd, daarover volgt ongetwijfeld binnenkort meer…

***

NB: De boeken zijn nu ook te bestellen bij de Happy View School!

dankjewel!

Bespiegelingen

Een nieuw begin!

Ha!

Het is een tijd geleden dat ik hier een bericht schreef. Zoals de meeste van jullie waarschijnlijk wel gemerkt hebben, was mijn geschreven ‘dagboek’ de afgelopen jaren getransformeerd naar een video-versie: ‘Dagboek van een Wonder’.

Daar kwam afgelopen week abrupt een einde aan, vanwege een copyright-misverstand dat ik helaas nog niet heb weten op te lossen met Youtube, met als gevolg dat mijn kanaal momenteel uit de lucht is. We hopen natuurlijk dat dat snel is opgelost en hersteld. Tegelijkertijd kom je (ik) er zo ook achter hoe onwenselijk het is om afhankelijk te zijn van zo’n giga-bedrijf met z’n eigen spelregels en standaard robot-antwoorden. Heel frustrerend!

Ondertussen – ja ja, alles heeft een keerzijde – biedt dit nu de gelegenheid om alles eens onder de loep te nemen (Waar ben ik eigenlijk mee bezig?) en om te herorganiseren, (onder andere) de website op te schonen en te actualiseren. Ook is het tijd om opnieuw na te denken over de vorm, de inhoud èn de inkomsten…

De Happy View School biedt mogelijkheden om voor diverse onderwerpen cursussen aan te bieden, maar bijvoorbeeld ook een soort abonnement op de intenties, waar we dan de verschillende sessies bij onder kunnen brengen. Samen met Inge Hansen vanuit Spanje ben ik nu bezig alles weer op orde te krijgen. Mèt de bijbehorende filmpjes via een ander kanaal.

Mochten er filmpjes zijn die je mist, die doorgelinkt stonden naar je website of iets dergelijks, stuur even een berichtje. We hebben de meeste video’s wel gedownload en ze zijn te bestellen! Verder zal ik jullie via deze weg en/of een nieuwsbrief op de hoogte houden…

Hoewel het ook goed kan zijn dat ik de komende tijd de Stilte induik om te schrijven en te reizen… want: Het is duidelijk tijd voor verandering….! Een Nieuw begin…

wordt vervolgd…

Petra

 

 

 

Bespiegelingen

Je bent je eigen autoriteit

Je hebt vast wel eens gehoord van de ‘cursus in wonderen’. Ik zie zo nu en dan berichten hierover in een FB-groep. Het grappige is eigenlijk dat het niet zoveel uitmaakt welke groep het is – de Mooji groep, de Eckhart Tolle groep of deze en er zijn er nog wel meer – de ‘verhalen’ zijn min of meer hetzelfde. En dan verwijst men in de ene groep naar wat Mooji zegt, in de andere naar de cursus of naar Eckhart Tolle. En dan zijn er weer mensen die vinden dat je zelf moet nadenken en niet klakkeloos ‘de meester’ volgen. Ik zag dat Stine Jensen een boek heeft geschreven over Goeroes. Dat gaat daar ook over.

“Een goede goeroe verwijst je terug naar jezelf,” zei White Bull. (Hij schrijft hier nog meer over in het boek ‘Er is niets wonderbaarlijks aan een wonder.’

“Het Leven zelf is je goeroe,” zeg ik in mijn boek ‘Eerherstel, een nieuw begin‘ en dat is wat ik vervolgens uitwerk en laat zien. Eigenlijk is iedereen op je pad je goeroe en elke gebeurtenis, groot of klein, heeft je iets te leren. De mensen die je het het moeilijkst maken, zijn je grootste leermeesters…

Natuurlijk kan je op weg naar ‘het Licht’ wel gebruik maken van de wijsheid van anderen, van boeken en channelingen, meditaties en dergelijke. Er zijn vele wegen naar de top – maar het pad zal je toch echt zelf ‘moeten’ lopen. Als je dat wilt, want… we hebben vrije wil als mens en dat is niet voor niets!

Daarom klopt het voor mijn gevoel niet als je je onderwerpt aan een stroming, richting of goeroe die zegt wat je moet doen. Gaat het Leven er niet net om dat je dat zelf ontdekt? Is dat niet precies de leerschool? Vaak zit daar het ‘onderwerpen’ van het ego achter en ja, natuurlijk, daar gaat het om: Dat je ontdekt dat je dat ego niet bent, de vorm niet bent, je gedachten niet bent. Maar hoe kan je weten hoe koffie smaakt als je het nooit hebt geproefd? Je kunt het niet voor een ander ‘proeven’…  Een ander kan het niet voor jou doen.

Vanuit vrije wil kies je ervoor om je Ware Zelf te ontdekken of niet. Om rond te blijven dolen in ‘het donker’ of op te stijgen naar het Licht. Dat gebeurt alleen op je eigen verzoek, als je er klaar voor bent en als je er ‘Ja’ tegen zegt. Dat is mijn ervaring. Wel is er hulp, het Licht roept je altijd. Het Licht IN jezelf, je Ware Zelf. Dat is het Licht. Maar er zijn vele leermeesters die je daar naartoe kunnen verwijzen en daar is helemaal niks mis mee. Tenzij je er afhankelijk van bent, dan zal je – naar mijn idee – die top niet bereiken. Pas als je vrij bent. Want in the end gaat het om Vrijheid, zelfbevrijding. Bevrijd van elke illusie dat er iets buiten jezelf werkelijk bestaat….

Ik weet dat er ook mensen zijn die in een tempel in India gaan zitten om zich te laten klaarstomen voor verlichting. Ja, dat kan… Waarschijnlijk werkt het zo dat je door de kracht en de hoge trillingen zelf ook lostrilt en ‘opstijgt’ als het ware… Natuurlijk heeft liefdevolle energie kracht en invloed. Altijd. Het in het gezelschap van een meester verkeren kan heel prettig zijn, als een warm bad… Net zoals het mediteren in een groep de kracht enorm kan versterken.

‘Waar 2 of meer bijeenkomen in mijn naam, daar ben ik ook,’ zei Jezus. Zijn teksten zijn stuk voor stuk interessant en leerzaam. Hij was en is een leermeester en een voorbeeld. Betekent dat dan niet dat we het altijd samen moeten doen? Ik weet het niet… Elk ander mens is je leermeester en we leren van elkaar. Als we alleen op een eiland zouden wonen zouden we verpieteren, mensen hebben elkaar wel nodig. Maar we zijn allen een en als je dat ontdekt… kan je jezelf tegenkomen in elk ander. En dan herken je jezelf ook in een vlinder, een bloem of zelfs een wesp…

Nu komt het interessante: Als je iets buiten jezelf waarneemt, kan je het alleen in jezelf veranderen. Stuur het meer Liefde… bijvoorbeeld. Laat je oordelen achterwege. Oordelen is niet verbindend, maar plaatst een wig tussen jou en dat wat je waarneemt, bijvoorbeeld een ander.

You don’t have to work by trying to manipulate the outer world. A crisis can be managed by you by working on your inner world, by working with me, Divine Mother.

Zoals je weet, ik heb een aantal favoriete ‘leermeesters’ in de onzichtbare wereld. Zoals Divine Mother. Hoe zit dat dan? Ik zie het als samenwerking. We zijn EEN. En als ik dan soms even verdwaald raak in mijn ‘kleine’ werkelijkheid, gevangen raak in de structuren van de mind, de fuik van al die ‘verhalen’ inzwem… dan roep ik graag de hulp in van de Divine. Het voordeel is dat ik weet dat het niet klopt, dat het anders kan en dat het een kwestie is van loslaten, loslaten… alleen als je heel hard probeert los te laten, lukt het juist niet. Op zulke momenten heb je het nodig om van een afstandje naar jezelf te kijken en het waar te nemen, het te zien en het liefst ook er om te lachen.

Elk probleem maken we zelf… en juist door ermee bezig te blijven en er de aandacht op te vestigen, blijft het. het wordt steeds ingewikkelder. Er is maar een manier om het op te lossen: Binnendoor… Daarom: Een goeie leermeester verwijst je terug naar jezelf. Het kan niet kloppen dat je afhankelijk bent van iets buiten jezelf. Je kunt iets buiten jezelf ook niet veranderen. Alleen in jezelf.

Divine Mother zegt het zo:

You are a human being with free will, and you can make choices. The animals and even the earth do not have the same contract with God that humans have — the free will contract. You can make choices. When you choose to follow the Truth in your heart, you will be supported. But we cannot choose for you. You are the authority in your life.

Bespiegelingen, Eerherstel

Wie in zichzelf gelooft, gelooft ook in het Goddelijke

“Dat wat niet meer bij je past, laat jou vanzelf wel los,” schreef ik laatst aan iemand. Zo werkt dat. Het gaat vanzelf. Het regelt zichzelf. Behalve… je raadt het al zeker? Als wij er zelf koste wat het kost aan vast houden, het vast willen houden, bij ons willen houden, hebben, bezitten, bang voor zijn om het los te laten, enz.. enz…

Mooi voorbeeldje van de ‘menselijke bemoeienis’ waarmee we het onszelf lastig maken. Je zou ook kunnen denken: “We zien wel hoe het zich ontwikkelt.” Of: “Ik vertrouw er op dat alles goed is.” Of: “Alles komt/gebeurt/is altijd op het juiste moment.” Of, die heb je misschien ook wel eens gehoord: “Alles wat er gebeurt dient mijn ‘hoogste’ goed. Alles is zich aan het regelen voor mij.”

Zo gaat het. Je kunt het je misschien niet voorstellen als je geen vertrouwen hebt in het universum, het Goddelijke, de kosmos, het grote geheel, dat een enorme intelligentie IS en onvoorstelbaar nauwkeurig te werk gaat… Je kunt het je niet voorstellen als je nog bent ingebed in de Angst en die Angst je gedachten bepaalt en je houding en je dus ook beperkt. Met name in het geloven in jezelf.

Wie in zichzelf gelooft, gelooft ook in het Goddelijke, de kosmos, de universele krachten, het oneindig grote geheel, waar we deel van uitmaken. “Je bent gewoon een stukje kwantisch veld,” grapte ik na afloop van de channeling door Inge in dit filmpje, vorige week opgenomen:

Ik vroeg me dus af of alles al van tevoren bepaald is en welke invloed we er dan zelf nog op uit kunnen oefenen. Er was namelijk ‘iets’ wat zij al had voorzien, ruim een jaar geleden – waar ik vorig jaar dus al vrolijk naar uitkeek 😉 – maar al vrij snel weer naast me neergelegd hebt, misschien wel een beetje teleurgesteld? – wat nu opeens wel verscheen. Hoe zit dat?

Nu weet ik het. Alles heeft met jezelf te maken. Met Nu. Met je eigen gevoel. Alles. Het is een spel, een geweldig ingenieus en intelligent en interessant spel zelfs! Door zo’n invalshoek – bekijk het eens als een groot quantumveld, waar je deel van uitmaakt, waarin je verbonden bent met alles…  – ga je opeens toch heel anders kijken naar jezelf en je eigen leven en allerlei ‘zaken’ waar je je normaal gesproken mee bezig houdt, druk over maakt, boos over maakt, bang voor bent, mee in gevecht bent, over oordeelt en jezelf schuldig over voelt of slachtoffer wellicht.

Als je nu eens helemaal zonder oordelen kijkt naar alles, dan zie je hoe vanzelfsprekend alles ‘beweegt‘. Alles beweegt. Zelfs als jij denkt slil te staan of niet in beweging te zijn of te kunnen komen. Zelfs dan roep je allerlei situaties naar je toe, trek je zelf de deur dicht voor nieuwe mogelijkheden die zich aandienen en misschien al op de stoep staan, opgestapeld voor de deur tot jij eens zover bent om die deur open te doen…

Alles heeft alleen maar met onszelf te maken. Staan we het onszelf toe om te bewegen? Om te ontvangen? Om te genieten? Om te groeien? Om lol te hebben? Om VRIJ te zijn en VRIJ te bewegen?

Trek je vooral niets aan van degenen die je proberen te weerhouden, je waarschuwen, veroordelen, terug in je hok proberen te krijgen: Pas je aan! Gedraag je! Hou je mond. Stel je niet aan. Doe normaal. Wat denk je wel niet? enz…

Of zijn die ‘anderen’ misschien ook een deel van/in je eigen mind dat je angst en schuldgevoelens aanpraat, bezwaren aandraagt, je tegen probeert te houden en vooral klein?

Het maakt niet uit, allebei. Alles is energie. Het ene beperkt, het andere bevrijdt. Er zijn twee bewegingen: Verruiming of verdichting. Donker en Licht? Angst en Liefde!

Jij bepaalt, jij kiest. Nu. Elk moment. 

EERHERSTEL ~ Een Nieuw Begin

 

Herschrijven

I love you

Heb je ergens pijn? In je rug, in je knie, in je teen, in je buik, misschien zelfs in je hart… of waar dan ook? Probeer eens uit wat er gebeurt als je er ‘I love you’ tegen zegt. Neem er even de tijd voor, ga even rustig zitten of liggen, breng de aandacht naar dat deel van je lichaam wat aandacht vraagt (want dat is het) en geef het Liefde. Stel je voor dat je het voedt met Liefde. Dat je het opvult met Liefde, alsof het een ‘gat’ is dat gevuld wil worden. Die liefdevolle aandacht stuur je erheen door het je voor te stellen, door het te zeggen en te herhalen, hardop of in gedachten. Ook kun je je handen er op leggen en je voorstellen hoe daar doorheen de liefde en de warmte stroomt naar die plek die het nodig heeft. Ik hoor heel graag van je wat er gebeurt, of het helpt, verzacht en of de pijn verdwijnt. Bij mij werkt het, maar ik wil onderzoeken of dit bij anderen ook zo werkt, vandaar.

Hetzelfde kan je doen met elk ander ‘probleem’, probeer het eens uit wat er gebeurt als je er in gedachten ‘I love you‘ tegen zegt. Een situatie, een ander persoon, een lastige kwestie, een vraagstuk, een angst, een klus die je te klaren hebt, iets ‘ouds’, bijvoorbeeld een herinnering, een ‘oud-zeer-verhaal’, het kan van alles zijn. In gedachten zeg je er ‘I love you‘ tegen, net zolang tot je het je voor kunt stellen en bij wijze van spreken voor je ziet dat het daardoor oplost, verzacht, prettig wordt en in elk geval anders voelt.
Let wel: Je gaat er verder niet over nadenken, je doet het niet met je hoofd, je gedachten mogen ervan vinden wat ze willen, maar die laten we even voor wat ze zijn. Het gaat om de geconcentreerde liefdevolle aandacht die je richt en die voelbaar wordt. Geef het even de tijd, herhaal het af en toe en laat het dan weer los. Laat het even met rust en ga andere dingen doen.

Ik hoor heel graag je bevindingen! Je kunt het hier als reactie onder zetten, maar je mag ook een persoonlijke mail sturen: info@happyview.info

Thank you!

Eerherstel, Herschrijven

Attentie!

Ha, ik heb weer een leuk onderwerp om het over te hebben met jullie! Ook iets wat in mijn boek aan de orde komt, maar dan in een totaalverband. Het is een heel essentieel onderdeel van ‘mijn verhaal’ en ik grijp alvast de gelegenheid om je er op attent te maken! Waarom zijn mensen toch zo bezig met beoordelen en oordelen en focussen op de zogenaamde zwakheden, missers, fouten en ‘handicaps’ van elkaar? Waarom gaan we alles meteen inkaderen en kijken wat er ‘mis’ mee is, niet goed genoeg is, waarom vinden we dat we overal altijd wat van moeten vinden? Waarom moeten we overal zo nodig kritiek op hebben en delen we elkaar zo graag in in hokjes en plakken we er het liefst een label op?

Met andere woorden: Waarom zien we niet het beste en het mooiste in elkaar en waarom schenken we daar niet al onze aandacht aan? Waarom niet de aandacht richten op wat er wel is, maar altijd op wat niet?

Waarom moet iets meteen neergesabeld worden? Ik overdrijf, maar de menselijke mind heeft de neiging om alles meteen te bekritiseren en in te delen en te beoordelen. Dat is een manier om er controle over te hebben. Vanwaar die enorme behoefte aan controle? Terwijl we dat toch niet hebben, misschien is dat handig om te beseffen. Bovendien werkt controle averechts, je zet er van alles mee klem. Door de aandacht te vestigen op wat je niet wenst, wat je dwars zit, waar je last van hebt of waar je het niet mee eens bent, maak je het juist sterker, je houdt het in leven, je krijgt er alleen maar nog meer van. Want waar je je aandacht op richt…. groeit.

Alles wat ons raakt of ergert of afschrikt of niet bevalt, zegt meer over onszelf dan over iemand anders of over de situatie. Zodra we zien wat, kunnen we het ook weer loslaten of ombuigen. Niet zolang we het blijven projecteren op de buitenwereld.

In het omgaan met elkaar hebben we de gelegenheid om onszelf waar te nemen, om in onszelf helderheid te scheppen en onszelf te verlossen van bepaalde patronen, gedachten, overtuigingen en van ‘oud zeer’. Als we dat willen en beseffen…

Het ‘probleem’ is dat we dat vaak niet doen en juist van alles projecteren op elkaar. We zijn anderen voortdurend aan het bekritiseren, waarmee we het buiten onszelf plaatsen en anderen niet zien zoals ze zijn, maar zoals we zelf zijn. We zien bijvoorbeeld precies waar we bang voor zijn of precies dat wat we afwijzen in onszelf.  Of we ons ongenoegen nu uiten of niet, toch is het projectie.
Maar op het moment dat het ons lukt in de spiegel te kijken en te zien wat onze eigen gevoeligheid is hierin – beseffend dat het niet over de ander gaat – lossen we het op en daarmee lossen we zowel iets in onszelf op als in de relatie met de ander. Het is weer vrij. Als het is gezien, hoeft het zich niet te blijven manifesteren.

Als ik iets over mezelf vertel wat mij raakt bijvoorbeeld of waar ik last van heb, dan zou dat toch moeten kunnen zonder dat een ander mij daar meteen mee definieert? Dat ben ik niet, het is iets wat op dat moment even langs komt, iets wat ik heb meegemaakt bijvoorbeeld. Zet dat vooral niet klem.

Alles wat je ziet, waarneemt en ervaart is van jou. Daar mag je zelf naar kijken en zelf de verantwoordelijkheid voor nemen. Als iets niet prettig voelt, als het iets in jezelf raakt, waardoor je uit je humeur raakt bijvoorbeeld, ga dan eens op zoek naar de Waarheid over jezelf. Daarvoor moet je misschien even ergens doorheen, door de ‘onwaarheid’ die je jezelf onbewust hebt wijsgemaakt, maar de werkelijke Waarheid voelt altijd goed, want wie we werkelijk zijn is veel meer dan de verschijningsvorm op dat moment, die reageert op de wereld of op anderen. Dat is maar een spel waar we allemaal in verwikkeld zitten, waarin interacties het soms heel ingewikkeld maken. Maar hoe je iets opvat, vertelt je altijd iets over jezelf.

It takes One to see One.

Wat wil je zien? Wil je het beste, mooiste en waardevolste in een ander zien? Wil je dat benadrukken? Wil je dat voeden? En wil je dat aandacht geven? Gefeliciteerd! Daar doe je jezelf ook een enorm plezier mee. Wat je de ander geeft, geef je namelijk jezelf ook. Je kunt kiezen waar je naar kijkt. Blijf je hangen aan de oppervlakte of kijk je door de verschijningsvormen heen naar de werkelijke waarde?

Begrijp me goed, ik ben een enorme voorstander van openheid, we zouden ons wat mij betreft allemaal geheel en al vrij moeten voelen om te delen wat we willen, maar laten we eens ophouden met het oordelen. Het is een vreemde gewoonte om ‘zwakheden’ te delen en daar aandacht mee te krijgen of te geven, waarom zouden dat ‘zwakheden’ moeten zijn? Zo hoeven we dat niet te beoordelen. Openheid en eerlijkheid is sterk. Dat heeft niks met ‘zwak’ te maken. Jezelf kunnen waarnemen is een nog grotere kracht en je doet jezelf onrecht aan als je jezelf ervaart als slachtoffer, zwak of hulpbehoevend. Dat is niet wie je bent. Hooguit heb je even een bepaald gevoel ergens over, wat ervaren wil worden om weer te kunnen vertrekken. Niet om in ‘een verhaal’ terecht te komen wat als een langspeelplaat blijft ronddraaien in je gedachten.

Het is in mijn ogen een raar verschijnsel dat ‘het delen van zwakheden’ vaak zo juichend ontvangen wordt. Waarom zou dat zijn denk je? Voelen we ons beter als een ander iets mankeert of ergens moeite mee heeft? Kunnen we onszelf daardoor dan beter voelen ofzo? Of hebben we een excuus om dat ook voor onszelf in stand te houden? Zo is het nu eenmaal? O, wat is de wereld toch…..

Ik heb persoonlijk liever geen bevestiging daarvan en ik zit al helemaal niet te wachten op koestering van mijn ego. Ik begrijp heel goed dat mensen vaak een luisterend oor nodig hebben, hun verhaal kwijt moeten, maar niemand heeft er wat aan als ik een ander bevestig in het ‘deel’ wat ze vertonen op dat moment, maar niet werkelijk zijn. In hun slachtofferschap bijvoorbeeld of in hun ‘niet goed genoeg’ zijn, in hun gevoel gefaald te hebben of zwak, ziek en misselijk zijn. Ik noem maar wat. Voor alle duidelijkheid: Ik bedoel hier niemand persoonlijk mee, ik zie dit verschijnsel alleen vaak.

De behoefte om dat te doen, die aandacht te richten op van alles wat er aan de hand is, mis is, niet deugt en problematisch is, houdt juist in stand wat we helemaal niet nodig hebben. Als we allemaal eens onze aandacht zouden richten op wat er allemaal wel goed gaat, mooi is, waardevol en prachtig in de wereld of in elkaar, wat een andere wereld zouden we dan hebben! En als er eens iets is, buig het dan om naar wat wel gewenst is, dat schiet meer op!

Wij voeden met onze aandacht alles. Waar wij aandacht aan besteden geven we energie, roepen we in het leven of houden we in leven. Waarom zou je daar niet wat bewustere keuzes in maken?

Daarom is het dus van belang om op te passen welke verhalen je vertelt en bevestigt, want al die verhalen maken de werkelijkheid precies zoals ie is!

 

Kortom: Ben je ook toe aan EERHERSTEL van wie je werkelijk bent? 😉
WELKOM!