Tag archieven: angst overwinnen

Eerherstel, Herschrijven, spiegel

Overweldigende Kracht

Hee, het lijkt wel spoorzoekertje…! Ik wandel naar een winkel iets verderop dan normaal om verse broodjes te halen en onderweg kom ik om de zoveel meter een wit veertje tegen. Wouw! Dankjewel universum voor de bevestiging. “Vertrouwen…” zeggen de veertjes. Ik heb net weer een slagje geleverd met mezelf. Het stukje ego dat veiligheid zocht – misschien wel geborgenheid, maar misschien zelfs wel om zich te kunnen verstoppen. Die veiligheid vind je op een andere plek dan je denkt. Die is er wel, maar niet in de vorm van een ‘zekerheid’ in de wereld. Logisch, want niets in de wereld is blijvend. Alles is maar een vertoning, een weerslag, een vorm waarin iets zich vertoont, een spel zelfs, golven in de zee. Wie je werkelijk bent is die zee, de diepte van de oceaan, niet alleen die golf.

Maar die diepte is zo diep, de oceaan is oneindig, ongelimiteerd, grenzeloos en daarin bevindt zich zoveel Liefde, zoveel Kracht, daar lijk je dan soms in te kunnen verdrinken, misschien is dat wel de angst en de reden waarom we proberen ons ergens aan vast te grijpen. Waarom het ego zich probeert vast te grijpen.

“Beloon aub nooit mijn ‘kleine zelf’,” schreef ik vanmorgen aan een Geliefde. Daarmee nam ik zelf het ego de wind uit de zeilen. Best eng, maar o, wat voelde dat goed. Met andere woorden: ‘Trap er niet in als ik me probeer te verschuilen, als ik me zielig voordoe, als dat ‘draakje’ tracht jou te vermurwen, van je stuk probeert te krijgen, te manipuleren of een beroep doet op je stoere mannelijkheid om mij te ‘redden’… Dat is jouw verantwoordelijkheid niet, laat je er niet door misleiden! Pak je lichtend zwaard op en maak korte metten met die draak, het ego. Blijf stevig staan, in je Ware Kracht en laat je Licht en je Liefde al die donkerte verdrijven. Val niet voor de angst, geef hem geen macht.’

Natuurlijk, ik zeg dat tegen mezelf. Alles wat je tegen een ander zegt, zeg je eigenlijk tegen jezelf. Het voelt bevrijd, het voelt Licht en okee, laat het er maar Zijn, die Kracht. Die overweldigende Kracht, die de Liefde is en het in zich heeft om alles te transformeren. Als je in je Licht aanwezig blijft, kan niets je meer omver blazen. Dat is een zekerheid, die je niet kùnt vastgrijpen. Wees comfortabel met die ruimte, met het Licht, met het ‘niet-weten’ ook.

“Ik heb geen bescherming meer,” zei ik van de week ook. Dat is wat onveilig voelde. “Moet dat dan?” vroeg hij. Tja… Goeie vraag. Waartegen eigenlijk? Waarom zou je je moeten beschermen? Daarmee doe je dan juist de deuren weer dicht. Het lukt niet meer om de deur te sluiten. Maar is dat erg? Het Licht en de Liefde stromen en willen doorstromen. Waar zou je dan nog bang voor moeten zijn?

Het is overweldigend soms, dat is het. Maar tegelijkertijd zo mooi, zo enorm verrijkend. Met weinig moeite transformeer ik van alles voor iedereen. Ik sta versteld en geloof het zelf bijna niet als ik de resultaten verneem. “Niet over nadenken, gewoon laten gebeuren…” zeg ik tegen mezelf. Ik ben het aan het leren. Om er geen ‘ego’ meer aan te verbinden. Niet ‘ik’ doe dat, ik ben alleen maar de poort, de rietstengel waardoor het stroomt. Ik richt mijn aandacht als een laserstraal en ‘dwing’ situaties zich daarmee op te lossen, zich te transformeren, te bewegen. Ik ‘speel’ ermee, ik oefen en ik zie tot mijn verbazing hoe makkelijk het is! Wouw!

En er kan niets misgaan, want de Waarheid overstijgt elke onwaarheid. Als er iets niet met een geheel zuivere intentie – vrij van ego – gebeurt, dan heeft dat onmiddellijk een weerslag op mijzelf: Dan wordt dat in mij eerst gezuiverd en ondertussen vindt het Licht toch z’n weg wel. In elke situatie. Niet altijd op ‘mijn’ manier of zoals ik dat misschien zou wensen, maar het is ook niet aan mij om de uitkomst te bepalen. Alles wat er gebeurt is altijd ten dienste van iedereen, van het hoogste, voor ons hoogste goed. Ergens Licht en Liefde naartoe sturen betekent dat het zichzelf kan gaan oplossen. Zoals wolkjes die verdwijnen. Daar hoef ik me verder helemaal niet mee te bemoeien. Maar ik kan en mag er wel op vertrouwen dat dat altijd op de beste manier gebeurt. Alles klopt altijd.

Dan nu jij, lieve lezer. Bij deze stuur ik je – bij wijze van proef – nu Licht en Liefde in de situatie die dat het hardste nodig heeft voor jou. Ik vraag je: Mag het zich oplossen? Want als jij ‘ja’ zegt, kan het in beweging komen. Sta je de situatie toe zichzelf op te lossen? Ga dan een beetje achterover leunen en laat het toe. Laat het gebeuren. Vertrouw… Blijf in je hart aanwezig. 

Ik voel de behoefte om iedereen die dat wil zelf krachtige energetische tools te leren en daarom heb ik een aantal bijeenkomsten op touw gezet. Het gaat niet alleen over de tools – ook over bekrachtiging, weten wie je bent en jezelf in ere herstellen. Weten waartoe je in staat bent, hoe je dingen makkelijker kunt oplossen. Het gaat over samenwerken met de Divine, durven, tevoorschijn komen en kiezen voor een Lichter Leven. Voor Leven in Liefde. Als je er aan toe bent, van harte welkom. 

Hier vind je het overzicht.

Bespiegelingen, Eerherstel

Wie in zichzelf gelooft, gelooft ook in het Goddelijke

“Dat wat niet meer bij je past, laat jou vanzelf wel los,” schreef ik laatst aan iemand. Zo werkt dat. Het gaat vanzelf. Het regelt zichzelf. Behalve… je raadt het al zeker? Als wij er zelf koste wat het kost aan vast houden, het vast willen houden, bij ons willen houden, hebben, bezitten, bang voor zijn om het los te laten, enz.. enz…

Mooi voorbeeldje van de ‘menselijke bemoeienis’ waarmee we het onszelf lastig maken. Je zou ook kunnen denken: “We zien wel hoe het zich ontwikkelt.” Of: “Ik vertrouw er op dat alles goed is.” Of: “Alles komt/gebeurt/is altijd op het juiste moment.” Of, die heb je misschien ook wel eens gehoord: “Alles wat er gebeurt dient mijn ‘hoogste’ goed. Alles is zich aan het regelen voor mij.”

Zo gaat het. Je kunt het je misschien niet voorstellen als je geen vertrouwen hebt in het universum, het Goddelijke, de kosmos, het grote geheel, dat een enorme intelligentie IS en onvoorstelbaar nauwkeurig te werk gaat… Je kunt het je niet voorstellen als je nog bent ingebed in de Angst en die Angst je gedachten bepaalt en je houding en je dus ook beperkt. Met name in het geloven in jezelf.

Wie in zichzelf gelooft, gelooft ook in het Goddelijke, de kosmos, de universele krachten, het oneindig grote geheel, waar we deel van uitmaken. “Je bent gewoon een stukje kwantisch veld,” grapte ik na afloop van de channeling door Inge in dit filmpje, vorige week opgenomen:

Ik vroeg me dus af of alles al van tevoren bepaald is en welke invloed we er dan zelf nog op uit kunnen oefenen. Er was namelijk ‘iets’ wat zij al had voorzien, ruim een jaar geleden – waar ik vorig jaar dus al vrolijk naar uitkeek 😉 – maar al vrij snel weer naast me neergelegd hebt, misschien wel een beetje teleurgesteld? – wat nu opeens wel verscheen. Hoe zit dat?

Nu weet ik het. Alles heeft met jezelf te maken. Met Nu. Met je eigen gevoel. Alles. Het is een spel, een geweldig ingenieus en intelligent en interessant spel zelfs! Door zo’n invalshoek – bekijk het eens als een groot quantumveld, waar je deel van uitmaakt, waarin je verbonden bent met alles…  – ga je opeens toch heel anders kijken naar jezelf en je eigen leven en allerlei ‘zaken’ waar je je normaal gesproken mee bezig houdt, druk over maakt, boos over maakt, bang voor bent, mee in gevecht bent, over oordeelt en jezelf schuldig over voelt of slachtoffer wellicht.

Als je nu eens helemaal zonder oordelen kijkt naar alles, dan zie je hoe vanzelfsprekend alles ‘beweegt‘. Alles beweegt. Zelfs als jij denkt slil te staan of niet in beweging te zijn of te kunnen komen. Zelfs dan roep je allerlei situaties naar je toe, trek je zelf de deur dicht voor nieuwe mogelijkheden die zich aandienen en misschien al op de stoep staan, opgestapeld voor de deur tot jij eens zover bent om die deur open te doen…

Alles heeft alleen maar met onszelf te maken. Staan we het onszelf toe om te bewegen? Om te ontvangen? Om te genieten? Om te groeien? Om lol te hebben? Om VRIJ te zijn en VRIJ te bewegen?

Trek je vooral niets aan van degenen die je proberen te weerhouden, je waarschuwen, veroordelen, terug in je hok proberen te krijgen: Pas je aan! Gedraag je! Hou je mond. Stel je niet aan. Doe normaal. Wat denk je wel niet? enz…

Of zijn die ‘anderen’ misschien ook een deel van/in je eigen mind dat je angst en schuldgevoelens aanpraat, bezwaren aandraagt, je tegen probeert te houden en vooral klein?

Het maakt niet uit, allebei. Alles is energie. Het ene beperkt, het andere bevrijdt. Er zijn twee bewegingen: Verruiming of verdichting. Donker en Licht? Angst en Liefde!

Jij bepaalt, jij kiest. Nu. Elk moment. 

EERHERSTEL ~ Een Nieuw Begin

 

Eerherstel

Vrijheid is leven zonder angst

Voor wie hem nog niet in z’n mailbox ontvangen heeft, maar wel wil ontvangen, stuur even een mail, dan stuur ik je de nieuwsbrief over het boek Eerherstel, een nieuw begin.

Ik zal je zeggen, het voelt een beetje dubbel, maar het hoort er natuurlijk bij om als je een boek geschreven hebt, het ook te laten weten aan ‘de wereld’. Het zal z’n weg wel vinden, daar ga ik vanuit, maar het gaat natuurlijk niet helemaal vanzelf. Het vraagt weer nieuwe stappen. Hoe presenteer je het, hoe breng je het onder de aandacht en bij wie?

Daarin loop ik opnieuw tegen uitdagingen op, want – zoals ik al eerder schreef – je hebt enerzijds de neiging om je ‘kindje’ te beschermen, anderzijds wil je ‘m aan de wereld tonen en z’n bestaan luid en duidelijk verkondigen. Enerzijds stap je zelf even opzij, anderzijds stap je er juist vol in.

Het blijft een heel gestoei hier op de achtergrond met ‘mezelf’. Want enerzijds gaat het helemaal niet om mij persoonlijk, maar het gaat wel over authenticiteit. Het gaat wel over tevoorschijn durven komen. Jezelf mogen zijn, geen angst meer hebben om te zijn wie je bent, te zeggen wat je te zeggen hebt, je niet de mond meer laten snoeren of ‘klein’ laten maken, jezelf ‘klein’ houden of je koest houden, aanpassen en maar braaf meedoen en volhouden, terwijl je liever iets anders zou zeggen of doen of in elk geval vrij zou willen zijn.

Vrijheid is leven zonder angst. En die angst, die zit in onszelf. Die zit daar opgeslagen zonder dat we hem goed in beeld hebben, die is erin gepompt of door omstandigheden erin geslopen. Als we boos zijn, zijn we dan niet vooral boos op onszelf? Omdat we onszelf met die angst hebben ingelaten? En die angst ons leven laten regeren?

We kunnen onze woede wel richten op ‘het systeem’ of op anderen, op vroeger, op de regering, op de banken, de machthebbers, de grote bedrijven, de vervuilers en de belastingontduikers, de bazen, die hun macht misbruiken en op weet ik welke anderen in ons leven, die wij zoveel macht geven of hebben gegeven, maar zit het in the end niet allemaal in onszelf? Dat we dat hebben laten gebeuren? Dat we ons klein hebben laten krijgen, dat we ons zo hebben laten overrulen, beïnvloeden en hebben laten intimideren?

Het geldt voor alles, dat je de vertaalslag kunt maken naar jezelf. Men doet dat meestal niet graag, omdat ‘men’ zich dan al snel bekritiseerd, aangevallen of ‘niet goed genoeg’ voelt, maar dat is niet waar het over gaat. Dat is namelijk weer diezelfde mind, die dat zo beoordeeld. En die daar bang voor is. Het gaat niet om oordelen, het gaat er niet om dat we het persoonlijk nemen, het gaat alleen maar om het mechanisme, actie-reactie, dat we doorzien hoe het werkt. Dat is van belang, omdat we onszelf dan kunnen bevrijden van al die oude ballast.

Ik leg – in het boek aan de hand van allerlei voorbeelden uit het dagelijks leven – de verbinding met de macht buiten onszelf en in onszelf, de macht die we onze eigen ‘mind’ geven. Want uiteindelijk worden we door onze eigen ‘mind’ geterroriseerd. Die is het die voortdurend vanuit angst ‘denkt’ en handelt en zich verdedigt, die tegen ons zegt: nee, niet doen, pas op, dit is niet goed en dat is niet goed, onze ‘eigen’ mind is voortdurend aan het oordelen, afkeuren, afwijzen, bekritiseren en inkaderen. Over onszelf en over anderen. We bedenken zelf wat anderen wel niet zullen denken, hoe anderen zullen oordelen,wat anderen vinden enz… maar dat zijn wel onze eigen gedachten. Helaas ook nog in staat zichzelf waar te maken, want we nodigen uit wat we verwachten. Iets anders zien we niet en beperken we dus als we ons daarvan niet bewust zijn.

Toch is die ‘mind’ helemaal niet wie wij zijn, dat is niet ons ware zelf, dat is meer een vat waarin allerlei meningen, overtuigingen en (voor)oordelen opgeslagen liggen en die we dagelijks veel te veel ‘stem’ geven, veel teveel macht geven. We pikken allerlei ideeën op, vinden van alles, moeten van alles, geloven van alles, we zijn nooit goed genoeg en het is ook nooit goed genoeg. We zitten als het ware gevangen in ons eigen web van repeterende gedachten, die ons enorm kunnen beperken.

Het is een hele struggle om die mind onder controle te krijgen en hem de baas te worden. Je cijfert hem niet zomaar weg, het helpt echt niet om hem te gaan bevechten. Het enige wat werkt is je realiseren dat het niet is wie je bent en ‘hem’ zien als een instrument dat door jou wordt bestuurt. En dan het stuur stevig in handen nemen en houden. Jij bepaalt waar die ‘mind’ met jou heengaat. Niet andersom.

Omdat de wereld zoals je hem beleeft en waarneemt een weerslag is van jouw innerlijke overtuigingen, kan het geen kwaad die eens onder de loep te nemen. Waar loop je steeds opnieuw tegen aan? Wat vertelt je dat? Is het niet een heerlijk vooruitzicht dat je dat nu niet meer met die buitenwereld hoeft uit te vechten, maar in jezelf allemaal kan oplossen? Voel je je in de steek gelaten? Dan heb je jezelf in de steek gelaten. Ik laat je in dit boek zien hoe eenvoudig je dat oplost. Het is maar een kleine stap, maar wel een met grote gevolgen. Dat maakt je leven een stuk makkelijker.

Dus… dat is dus mijn betoog…. dat alles in wezen over jezelf gaat en dat je dus alles heel makkelijk in jezelf weer kunt rechtzetten. Okee, je zal even moeten weten hoe, je hebt een beetje lef nodig om die confrontatie met ‘jezelf’ aan te gaan, maar ik help je enorm ondertussen door je te vertellen wie je echt bent en wie je niet bent. We verslaan de ’terrorist’ in onszelf. Dat gun ik iedereen. Die bevrijding. Bovendien worden we dan leuker, vriendelijker en liefdevoller voor elkaar. We zetten de deur open in plaats van dat we hem angstvallig gesloten houden en onszelf afschermen.

En daarom gaat dit boek dus over mijzelf, ik kon er niet omheen, want het is mijn verhaal. Alles wat ik vertel is mijn verhaal natuurlijk. En jij zal er vervolgens je eigen verhaal van maken. Mijn mind vond het kennelijk nodig om dit nog even uit te leggen. Want die mind – die ik onder controle moest zien te krijgen op dit punt – was mij aan het betichten van exhibitionisme en vroeg zich af of hier geen ‘ego’ in het spel was. Maar ik zeg ‘hem’ nu: Het is ego om jezelf te verstoppen, om niet duidelijk te durven zijn, om je in te houden en om niet te durven zijn wie je bent, om je eigen waarheid niet te leven.

“It’s more important for you to live your destiny than for you to hide from anything. Living your destiny is all that is being asked of you, it is the reason you are here. Sometimes we call it Divine Purpose. It is the gifts that you give to the world, simple gifts, beautiful gifts, powerful gifts.” (Divine Mother)

Hier vind je mijn ‘gift to the world’!

Eerherstel, Herschrijven

Als we niet meer bang zijn, verdwijnt dat waar we bang voor zijn vanzelf.

Voor de liefhebbers, nog een stukje uit m’n nieuwe boek (in wording):

Juist die ‘onzichtbare factor’ is essentieel. Hoe je het ook noemen wil, het Goddelijke, de kosmos, engelen, meesters, voorouders of andere hulptroepen, je eigen ziel, die verbonden en één is met het Goddelijke, Hogere Zelf, of liever je ‘Ware Zelf’, waar je wel of niet in gelooft, dat maakt eigenlijk niet uit. Het is zoals jij het ervaart. Altijd. Dat is het mooie.
Hoe we het benoemen, dat is niet waar het om gaat, want om het te begrijpen geven we er woorden aan en maken we begrippen, waar we iets mee kunnen en als we niet oppassen ook regeltjes, wetten en verboden, we proberen iets te definiëren en een naam te geven, we willen het begrijpen en zelfs onder controle krijgen. Alsof het ‘afgescheiden’ is, terwijl het juist om die Eenheid gaat. De Eenheid, de bron van alle mogelijkheden, waar wij mee verbonden zijn. Wij zijn het. We zijn zelf de Goddelijke energie, Liefde, in een vorm gegoten, meer dan wat we kunnen zien en zelfs begrijpen met onze menselijke mind. Dat kunnen we gaan ontdekken en ik moet zeggen, dat is geweldig, oneindig, wonderbaarlijk en soms zelfs beangstigend, maar dat is het alleen als je erover gaat nadenken. Het kan beangstigend zijn, omdat we het niet kunnen overzien, het is onbekend terrein, maar het is een vergissing dat het een ‘macht’ buiten onszelf is. Het is ook een vergissing dat het ‘Hoger’ is en dat we er aan overgeleverd zijn en maar moeten afwachten wat ons toebedeeld wordt. Zo ervaren mensen het vaak, als de ‘toorn van God’ bijvoorbeeld, zo is het lang geweest, dat mensen dachten dat ze gestraft werden of veroordeeld. Dat is waardoor we in die ‘afgescheidenheid’ terecht zijn gekomen, angst en afgescheidenheid hebben alles met elkaar te maken. Het veroorzaakt tweedeling. Althans, in onze beleving, want het is er niet echt. Logisch dat die afgescheidenheid angst teweeg brengt – er is dan opeens iets buiten jezelf wat ‘gevaarlijk’ is of bedreigend. Je ervaart het niet als deel van jezelf of als eenheid en dus denk je dat je er geen vat op hebt en er aan overgeleverd ben. Dat is waarom het doel is onszelf te leren kennen, de Eenheid te leren doorgronden. Als we niet meer bang zijn, verdwijnt dat waar we bang voor zijn vanzelf. Als we inzien dat we vanuit die angst onze eigen ‘vijand’ creëren, waar we bang voor zijn, dan weten we ook dat we vanuit liefde en vrede ‘vrienden’ kunnen creëren. Dan kunnen we inzien hoeveel krachtiger we zijn dan we dachten. Hoe we veel meer kunnen vertrouwen op het leven. Het leven is ons goedgezind, alleen is het wel aan ons om daarop te vertrouwen en ons dus over te geven aan het leven. Dat is een essentieel aspect van het leven.

Het is – voor jou – zoals je denkt dat het is. Dat wil nog niet zeggen dat je echt ‘gelijk’ hebt als je ergens bang voor bent, maar als je het ervaart als iets om bang voor te zijn, zal je daar bevestiging van krijgen. Als je daarentegen blindelings vertrouwt op het leven en ervan uitgaat dat het leven je steunt en alles je goedgezind is, dan ervaar je dat. Is dat niet geweldig? Als je eenmaal begint te ervaren dat het zo werkt, groeit je vertrouwen. Je voelt je gesteund, je wordt ook gesteund, maar het is jouw vertrouwen. Vertrouwen kan je niet afdwingen, het groeit (of het wordt aangetast), maar je kunt er wel voor kiezen. Je kunt de keuze maken dat je je meer door vertrouwen dan door angst wilt laten leiden. Dat is een intentie en intenties gaan ‘vanzelf’ hun werk doen. Het is mijn intentie om in volledig vertrouwen te leven. Pure overgave, hoewel dat misschien klinkt als overgave aan iets buiten jezelf, maar dat is het niet. Overgave aan het leven. Overgave aan dat wat is. Zonder verzet dus. Volledige acceptatie. Op die manier leef ik vanuit mijn Ware Zelf.