“Kijk hier eens naar, dit is beter dan een medicijn,” stuur ik iemand een berichtje met onderstaande link naar Eckhart Tolle. Hij ging van de week naar de dokter, vanwege grote stress. Tja, dat kon de dokter ook niet even zomaar kan oplossen…
“Ik word helemaal gek, ik denk 1000 dingen en…”
“Hou eens even op met denken, al is het maar 1 minuut,”  zeg ik.
“Dat gaat niet.”
“Okee, ga even op je ademhaling letten, probeer eens iets langer uit te ademen dan in…” Dat gaat er (nog) niet in.
Ik krijg het hele probleem voorgeschoteld, maar vooral alle oordelen erover: “Ik had dit niet moeten doen. Ik ben stom. Ik had zus en zo…”

“Wat hebben al die 1000 gedachten voor een zin?” vraag ik. “Het lost niks op, je bent niet stom, het zijn nu eenmaal de omstandigheden en in een andere situatie waren er wel weer andere omstandigheden geweest. Hou eens op met jezelf de schuld geven.”

Eckhart Tolle heeft helemaal gelijk: Niet de situatie, onze eigen gedachten erover zijn het probleem.

Natuurlijk krijg ik ook de ‘ramp’ geschetst die nu dreigt. Ik zeg niet dat het geen uitdaging is, maar ik probeer iemand uit te leggen dat het denken niks oplost, zeker niet deze manier van denken. Je komt er steeds meer door vast te zitten.

“Okee, je weet nu niet hoe je het op moet lossen, accepteer dat. Accepteer dat je het even niet meer weet.”
“Okee.”
Ha, daar gebeurt iets!
“Heel goed. Dat is stap 1. Niet vechten met de situatie zoals-ie is en ook niet vechten met jezelf.”
Ik geef het even ruim de tijd voordat ik met stap 2 kom: “Richt je aandacht dan zoveel mogelijk op wat je wel wilt in plaats van op wat niet. Probeer het. Als je maar een heel klein beetje de aandacht weet te verleggen, helpt dat al een heleboel.”

Later op de dag zie ik dit filmpje en het mooie is, Eckhart Tolle neemt je makkelijk mee naar die positie van de waarnemer. Als je dat kunt voelen, begin je het te begrijpen.
En lost alles zich dan zomaar op wonderbaarlijke wijze op? Nou, het krijgt in elk geval de ruimte daarvoor, net zoals je zelf weer lucht krijgt. En ook al blijven er altijd weer nieuwe uitdagingen, ze lossen makkelijker op omdat je er anders mee omgaat en er anders op reageert. Omdat je er anders naar kijkt, verander je zelf en ben je in staat drama’s te voorkomen. Dat is de werkelijke uitdaging.

“Besteed je tijd om jezelf te ontwikkelen door te lezen wat anderen hebben geschreven, zodat je makkelijk het punt bereikt waar anderen hard voor hebben gewerkt.”

Dat zei Socrates. Het is goed om kennis te nemen van wat anderen al hebben ‘uitgevonden’ en geschreven, dan kan je daar op verder bouwen. Niet iedereen hoeft hetzelfde wiel uit te vinden.

“Ik kan niemand iets leren, ik kan mensen alleen aan het denken zetten,” zei hij ook. Ja, inderdaad, we kunnen het niet voor anderen doen. Dat is ook niet de bedoeling. We kunnen alleen onszelf verder ontwikkelen. Niemand kan het voor ons doen en wij kunnen het ook niet voor anderen doen. Wat niet wil zeggen dat we niet heel veel kunnen veranderen… want alles wat we in onszelf veranderen, heeft effect op de wereld en ook op anderen.

“Om de wereld te bewegen, moeten we zelf bewegen.” Het bevalt me wel, die quotes van Socrates. Ik was op zoek naar die ene…. (die komt zo…), die ik eigenlijk wel uit mijn hoofd kende, maar even wilde checken. Om de wereld te bewegen, (stel dat wil je.. 😉 ) dan is daar meer voor nodig dan langs de kant staan en roepen wat er allemaal niet deugt en anders moet. Zet een stap en doe het gewoon zelf.

Ik betrap mezelf er ook wel eens op dat ik geneigd ben mijn energie te steken in anderen mee te laten bewegen, maar dat werkt niet echt. Een beetje misschien, maar het hangt niet van die anderen af. Het is leuk als men mee beweegt, natuurlijk, maar dat komt wel, daar hoef ik me niet druk over te maken. Als ik maar weet wat ik doe en welke kant ik opga. Om je heen blijven kijken of anderen wel meebewegen is in feite achterom kijken in plaats van vooruit kijken.

What’s going on?

Aan alle kanten worden we nu terug verwezen naar onszelf. Een interessant fenomeen, dat zich in allerlei vormen voordoet. Alle ‘onwaarheden’ over jezelf, die je geloofde, vertonen zich. Wil je daarin blijven geloven? Wil je daar aan vast blijven houden? Of zou je liever iets anders willen geloven?

Geloof je liever in de angst dan in je kracht?

Er is een remedie: Roep je kracht terug. Vertrouw op je eigen kracht. Eis je kracht terug. Zeg dat hij welkom is. En mag blijven…

Vertel jezelf een ander verhaal. Haal jezelf uit die beperkende gedachten, als die je helemaal klem hebben gezet. Je voelt dat het nodig is. In de ‘onwaarheden’ loop je vast….

Het zijn met name de ‘onwaarheden’ die je een slachtoffergevoel bezorgen. En daarin schuilt een vorm van verzet. Dat verzet zie je niet als je middenin het verzet zit. Maar zeg dan eens tegen jezelf: “Okee, ik geef mijn verzet op…” en zie wat er gebeurt. Laat dat hele verhaal eens los, waar je in gevangen zit. Dat geeft ruimte.

Ik zeg het een beetje algemeen, omdat ik de voorbeelden hier niet wil noemen. Maar de een is boos, de ander gestrest, weer een ander ziet het niet meer zitten, maar gelukkig zijn er ook een heleboel mensen juist wel blij en heel tevreden. Het verschil is misschien dat zij niet in gevecht zijn met zichzelf of met de zogenaamde ‘realiteit’… Ik zeg zogenaamd, omdat de realiteit op zoveel verschillende manieren bekeken kan worden. Je kan kiezen hoe je het bekijkt… en hoe je kijkt, maakt alles uit. Daarmee heb je invloed op je eigen realiteit en dat wat zich in je leven vertoont.

Deze richtlijn kan je hanteren: Als het niet goed voelt, dan vertel je jezelf niet het goede verhaal. Dus: vertel jezelf een ander verhaal, een verhaal wat beter voelt. (En laat de realiteit lekker voor wat het is, daar gaat het niet om! Het gaat om je gevoel en je gedachten ergens over want die bepalen hoe je je voelt.)
Schrijf het op, ga aan de slag, neem andere gedachten en focus op wat er wel is, waar je wel blij van wordt en waar je dankbaar voor bent. Dat helpt meteen.

Misschien heeft het ermee te maken dat de manifestatiekracht steeds sterker is, dat alles zich steeds sneller manifesteert. Gedachten zijn krachten… Waar we vroeger nog met een enorme vertraging te maken hadden, waarin we onze eigen ‘wensen’ konden bijstellen (of waar sommigen, ahum… ongeduldig van werden), gaat het nu gewoon razendsnel. Opletten geblazen dus!

Dat is helemaal geen slecht nieuws, want op die manier kunnen we dus ook heel snel iets bijstellen, bijsturen, er een heel ander verhaal van maken. Schrijven is een hele handige manier om je bewust te worden van je eigen ‘riedels’ en om ze om te buigen. Doe het gewoon. Val jezelf niet langer lastig met allerlei gedachten (of overtuigingen) die niet goed voor je zijn, omdat ze niet goed voelen. Je bent niet je gedachten! Ook niet je overtuigingen trouwens…

Begin er bijvoorbeeld eerst eens mee om jezelf te waarderen. Je bent goed zoals je bent. Je kunt het. Je kunt jezelf een ander verhaal vertellen. En ga daar net zo lang mee door (liefst schrijvend, want dan kan je al die gedachten veel beter disciplineren) tot het ook echt anders voelt. En geniet dan van dat nieuwe gevoel. Alles komt goed, als jij je verzet opgeeft daartegen….

Relax & Enjoy!

Het goede nieuws is dat er sinds gisteren een nieuwe, openbare FB-groep is, die ‘GOED NIEUWS!’ heet. Via deze groep delen we en verspreiden we, je raadt het al…  goed nieuws. Daar is behoefte aan, er wordt enthousiast op gereageerd en het geeft je ook een heel goed gevoel. Je wordt – natuurlijk! – blij van goed nieuws. Alleen dat al is heel waardevol.

Maar er is meer: Het heeft een groot effect. De aandacht richten op goed nieuws versterkt niet alleen jezelf, maar ook dat waar je de aandacht op richt. Je wordt je vanzelf bewuster dat je kunt kiezen waar je de aandacht op richt, dat dat uitmaakt en dat het een positief effect heeft om de aandacht te richten op waar je blij van wordt, wat je toejuicht en wat de wereld mooier maakt. Je versterkt daarmee positieve ontwikkelingen. Je geeft het een duwtje, het is een beweging…

Wat me wel opvalt, ook bij andere soortgelijke initiatieven (die ik alleen maar toejuich natuurlijk), is dat het goede nieuws vaak is gebaseerd op het slechte nieuws. Logisch misschien, een probleem waar een oplossing voor gevonden wordt is goed nieuws, een initiatief dat de wereld schoner, mooier en rechtvaardiger maakt, is goed nieuws. Alles wat bijdraagt aan vrede is natuurlijk goed nieuws.

In die zin is het ook een beweging: Van probleem naar oplossing, van vervuiling naar schoonheid, van oorlog naar vrede, van conflict naar harmonie, van tekort naar overvloed, van dualiteit naar Eenheid…

Ja, dat is een prima beweging natuurlijk, die we dus zelf in gang kunnen zetten en stimuleren door onze aandacht te verleggen. Tegelijkertijd ben ik me bewust van de volgende stap, die dat vraagt: De aandacht echt verleggen is geen aandacht meer besteden aan ‘het probleem’. Aandacht is energie namelijk en wat je aandacht geeft ‘erken’ je als het ware en geef je dus toch bestaansrecht.

Maar, we zijn al een heel eind op weg als we niet meer het gevecht aan gaan met de ‘discord’, want daarmee zouden we juist dat versterken wat we bevechten. We zijn al een hele stap verder door de beweging op zich: De aandacht verleggen. En dat brengt heel veel teweeg, daarmee bewegen we vanzelf de kant op die we wel wensen. Tot we alleen nog maar zien wat we wensen…. 🙂

Ooit heb ik ook wel eens het gevoel gehad van ‘Iedereen is op vakantie en ik niet…wat saai…’ Onzin natuurlijk, want je kunt er net zo goed anders naar kijken. Is het zo’n pretje om in die drukte op de route naar het Zuiden in de file te staan, met z’n allen tegelijk op campings en in pretparken te arriveren, kaartjes van tevoren te moeten boeken voor alle bezienswaardigheden in een mooie stad als Rome of Barcelona? Om het nog maar niet te hebben over alle prijzen die de pan uitrijzen in het hoogseizoen? Het is maar net welk verhaal je jezelf vertelt. En… welk verhaal er ‘in de lucht’ hangt. Laat je niks wijs maken, er zijn altijd mensen in de buurt met wie je kunt afspreken, een praatje kan maken of iets gezelligs kunt gaan doen. Maar waarom zou je je niet met jezelf kunnen vermaken? Wat is daar mis mee?

Ik begin hierover omdat ik oproepen voorbij zie komen om juist in deze tijd aandacht te besteden aan ‘de oude, eenzame medemens’. Zou jij onder die noemer geschaard willen worden – als je ‘oud’ bent? Begrijp me goed, ik ben er zeker een voorstander van dat we wat meer gezellige praatjes maken met elkaar, mensen die we tegenkomen, elkaar gedag zeggen en wat meer aandacht schenken, wat meer ‘normaal’ intermenselijk contact hebben en wat minder via al die social-media leven, zeker. Maar wat ik nog een veel mooier initiatief vind is om bij ouderen langs te gaan met de vraag: ‘Wat kan ik van je leren?’ Dat is nou net het verschil, vanuit welk perspectief kijk je, ga je op bezoek bij iemand of op de koffie bij een vreemde bij voorbeeld?

Zie hier het project ‘Goed doen voor een ander’, waarin het boek vermeld wordt waarin de antwoorden op die vraag ‘Wat kan ik van je leren?’ zullen verschijnen. Misschien voel je je ook wel geïnspireerd om mee te doen. Het is een mooi en waardevol initiatief!

Maar het punt wat ik hier wil maken is: Het allergrootste verschil is hoe wij kijken, hoe we denken, hoe we iets beoordelen, afwijzen of omarmen, onszelf of de ander, situaties in ons eigen leven of in het leven van een ander, we kunnen het zelf verlichten of verzwaren.

Je bent nooit alleen. Het zijn hooguit gedachten, die je zo’n verhaal vertellen. Het is een gevoel, misschien een gevoel dat je afwijst, of een gevoel dat je voedt. Stap uit het slachtofferschap, zou ik zeggen. Stel je open voor wat zich maar wil aandienen… Nodig het uit, het leven zit vol verrassingen, we hoeven er alleen maar ‘ja’ tegen te zeggen.

Ik herinner me een mooi verhaal van iemand met een dochter van (toen) drie: “Je bent nooit alleen, mamma, je hebt toch altijd jezelf nog?”

En voor wie nog niet overtuigd is, kijk even hier naar Eckhart Tolle. 

We hebben trouwens ook nog een mooi artikel over dit onderwerp op deze website staan!

Zelfs de stoplichten hebben hier, middenin de stad, kennelijk vakantie. Zo rustig is het. Heerlijk! De beste tijd om juist niet op vakantie te gaan 😉

Voor al die mensen die lekker thuis zijn gebleven: Geniet ervan! Er staan geen rijen in de winkels, geen files, geen tekort aan parkeerplaatsen, geen toeterend en foeterend verkeer, geen gehaast, alles is lekker relaxed. Geniet van die rust!

Een mens heeft rust nodig om bij zichzelf te rade te gaan, om te ontdekken wat z’n innerlijke drijfveren nu werkelijk zijn, even los van alles wat er van je verwacht wordt, wat anderen allemaal vinden, tijd om alle verhalen eens even los te laten om overal weer met een frisse blik naar te kunnen kijken. Af en toe zo’n plensbuitje helpt daar ook wel bij.

Van de weeromstuit begin ik op te ruimen. Heerlijk om van alles weg te gooien. Bevrijdend. En inspirerend. Want omdat je ruimte maakt, kunnen er nieuwe ideeën in je op komen, weet je opeens hoe je iets wat er nog lag af kunt maken, bijvoorbeeld. Of je tevreden voelen over wat allemaal al af is…  Het is alsof ik mijn gedachten opruim en alles weer even wat eenvoudiger maak. Hoofdzaken van bijzaken onderscheiden. Hoofdzaken? Of hartzaken?

Alles waar je je eerder het hoofd over gebroken hebt, heeft zich op een of andere manier opgelost. Of niet soms? Vaak op een manier die je zelf niet van tevoren had kunnen bedenken. Het is een kwestie van het toestemming geven om zich op te lossen. Waar je mee vecht, lost niet op namelijk. Waar je plezier in hebt, waar je je op verheugt, waar je blij mee bent, dat verdient de aandacht!

There is a field  – beyond right-doing and wrong-doing – I’ll meet you there….

Rumi

Op een prachtige plek midden in het bos organiseren we zondag 6 augustus een bijeenkomst.

Voor de liefhebbers beginnen we om 12.00 uur met yoga van Levina. Daarna staat een gezamenlijke meditatie op het programma, we gaan mantra’s (leren) zingen met Bas Brand (zie hier zijn website) en dan is er nog de mogelijkheid om een persoonlijke gechannelde boodschap te ontvangen van Inge.

Mooi weer hebben we natuurlijk besteld! We nemen allemaal iets te eten en/of te drinken mee, iets om op te zitten, gemakkelijke kleding, eventueel een muziekinstrument, een goed humeur en een open houding, dan wordt het vanzelf een feestje!

Je bent van harte welkom! Graag vooraf aanmelden door een mail te sturen naar: Happy View – zodat we je kunnen voorzien van de nodige informatie (routebeschrijving ed).

Het is wonderbaarlijk hoe een voetreflexmassage je in een uurtje tijd weer helemaal in balans brengt. Vooral die van Mavis, moet ik zeggen. Wat haar geheim is, kan ik alleen maar raden: Ze houdt van haar werk en doet het met passie. Haar helende handen hebben al veel mensen van de meest uiteenlopende klachten af geholpen.

Zo kwam er laatst een vrouw die niet meer kon slapen èn een voetenfobie had bij haar in de praktijk. Ze was ten einde raad, maar wel zo dapper om dit eens aan te gaan. Ondanks dat ze zelfs zelf haar voeten niet eens aanraakte, liet ze haar voeten masseren. Al na één behandeling sliep ze weer en kon ze al haar (slaap)medicatie de deur uit doen. Mavis adviseerde haar om elke avond voor het slapen gaan haar eigen voeten te masseren en dat doet ze nu ook. Rara, hoe kan dat? Doorgaans zitten we teveel in ons hoofd en door zo’n voetmassage stroomt het weer door in het lichaam. Deze vrouw had iets traumatisch meegemaakt, waardoor de doorstroming was geblokkeerd. Door de voetreflexmassage worden de meridianen en de chakrapunten geactiveerd en gebalanceerd. Dat brengt je weer helemaal in balans.

Wat ik zelf erg leuk vind, is dat Mavis ook kleuren ziet. Haar ervaring met de kleurcombinaties van Aura-Soma heeft zich zo ontwikkeld dat ze kan ‘zien’ welke kleuren jou op dat moment iets te vertellen hebben: Waar je staat, wat je nodig hebt en wat zich de komende tijd ontwikkelt. Speciaal voor Happy View biedt ze zo’n kleurenboodschap bij de voetenmassage aan. Je kunt hem zelf aanvragen door hier een afspraak bij Mavis te boeken: KLEURRIJK.

Onze mind lijkt erop getraind om vooral negatieve informatie vast te houden en daarop te focussen. De heldere en verfrissende uitleg in dit filmpje laat zien hoe het werkt, het is onderzocht en de resultaten zijn opmerkelijk: Een succes zijn we al snel weer vergeten, met een tegenslag blijven we maar rondlopen.

Dat betekent dat we zelf bewuste actie zullen moeten ondernemen om onze mind te trainen, om onze aandacht te verleggen. Nu je dit filmpje hebt gezien, vergeet je in elk geval niet meer hoe het werkt en kan je het dus waarnemen bij jezelf. Dat is alvast een hele belangrijke stap. Want als je het kan waarnemen, kan je ook beslissen om dat aan te pakken, want uiteindelijk ben je wel zelf de baas over je mind, althans… daar kan je voor kiezen. Net zoals je ook op elk moment kunt kiezen voor beter voelende gedachten en waarom zou je dat niet doen?

Ik geef toe, het vraagt training en het vraagt bewuste keuzes, oplettendheid en  inzicht, zelfonderzoek. Misschien is het ook handig om te weten dat je je gedachten niet bent, zelfs je overtuigingen niet. Ze komen ergens vandaan misschien, het kunnen oude opgeslagen (gedachten)patronen zijn, maar dat wil nog niet zeggen dat je er aan vast zou moeten houden. Hoe vaak nemen we anderen niet van alles kwalijk bijvoorbeeld? Maar wat als het nu eens niet over die anderen gaat? Als het over jouw interpretatie van een ander gaat? Als het over jouw invullingen en eigen patronen (angsten) gaat? Dan kan je net zo goed iets anders denken. ‘Niemand kan jou iets aandoen,’ zou Byron Katie zeggen, ‘Alleen jijzelf.’

Volgens mij is het de kunst om het niet van een ander of van omstandigheden af te laten hangen of je je goed voelt of niet, of je blij bent of niet, of je geniet van het leven of niet, of je voor elkaar krijgt wat je wenst of niet. Daar ben je zelf verantwoordelijk voor en ook al word je nog zo uitgedaagd, het hangt van jezelf af of je je daardoor uit het veld laat slaan of niet. Je bepaalt zelf waar je aandacht aan besteedt en hoe.

Je kunt niet altijd voorkomen dat je ergens door getriggerd wordt, je kunt wel kiezen hoe je daarmee omgaat. Verzet ergens tegen veroorzaakt frictie. In jezelf en dus ook buiten jezelf. Loslaten is het verzet opgeven, het accepteren van een situatie is eigenlijk meer het waarnemen van een situatie en dan een keuze maken. Je neemt een bepaald gevoel waar in jezelf, okee. Dat heeft alles te maken met de gedachten die je eromheen gebouwd hebt. Zit je daar eenmaal in, heb je geen toegang tot positieve gedachten, maar je kunt je wel afvragen hoe je je zou willen voelen. En je kunt aan het werk gaan. Dat is raadzaam. Het is het belangrijkste werk dat we te doen hebben, als je het mij vraagt.

Maak het eerst neutraal, richt je aandacht op iets heel anders, onderneem positieve actie, ga mediteren of wandelen of schrijven. Schrijven helpt om je gedachten te sturen en te keren, je kunt jezelf zo een heel ander verhaal inschrijven 😉 (Daar ben ik in gespecialiseerd, mocht je er hulp bij wensen, welkom bij ‘herschrijf je eigen leven‘…)

Of maak de omslag door de aandacht te verleggen naar waar je dankbaar voor bent. Sowieso een goed idee om daar dagelijks de aandacht op te richten. Hier een behulpzaam filmpje, waarbij je meteen kunt voelen hoe snel dat werkt! 🙂

“Remember, thought creates reality, so if you’ve created a reality that you don’t like, don’t give it a second thought.” (Neal Donald Walsch)

Als we dat toch eens zouden kunnen, dan zou het leven zou een stuk makkelijker zijn! Van de meeste gedachten zijn we ons niet eens zo bewust, laat staan dat we zien welke situaties ze creëren en in staat zijn om ze te beheersen. Vooral onze onbewuste angsten creëren bepaalde gedachtepatronen en stellen ons keer op keer voor dezelfde uitdagingen. Ergens is bijvoorbeeld ooit iets voorgevallen in ons leven wat ons onbewust bepaalde conclusies heeft doen trekken, die zich genesteld hebben en dat kan nu nog steeds grote invloed hebben op ons denken en dus op wat we creëren.

Ik weet niet hoe het met jullie is, maar ik merk de laatste tijd dat juist dat gecorrigeerd wil worden – alsof er iemand bezig is dat allemaal recht te zetten. Je krijgt precies dat voorgeschoteld waar je de kern in vindt van wat er in je onbewuste systeem aan overtuigingen leeft. Je krijgt dus eigenlijk juist de kans om daarmee af te rekenen.

Als je er aan vast wil blijven houden, kan dat natuurlijk ook. Het is een keuze en misschien moet je het eerst weten, voordat je die keuze kunt maken en je ervan bewust wordt hoeveel invloed je zelf hebt op je eigen leven. Want doe je dat niet, zal je automatisch altijd gelijk krijgen en denken ‘zie je wel…’  Natuurlijk heb je altijd gelijk, je krijgt het precies zo als je het hebben ‘wilt’.

Over andere mensen ga je niet, daar kan je niet in sturen. Wel bepaalt jouw eigen – al dan niet bewuste – blik wat je ziet, waarin je bevestigd wordt, het heeft zelfs invloed op hoe een ander op jou reageert. Vooral als die ander zich daar niet heel erg van bewust is, wordt ie daar zeker door beïnvloed. Ben je bijvoorbeeld bang dat een ander boos wordt, je in de steek laat, jou kwetst, (ik noem maar wat) dan loop je het risico dat dat ook gebeurt, dat je het zelfs ongemerkt uitnodigt. Het zijn je diepste angsten, die aangekeken willen worden en je kunt ze ongedaan maken. Het is verstandig om dat te doen, want het zijn de daaruit voortvloeiende ondermijnende patronen, die ons het leven zo lastig kunnen maken.

Je kunt ze ook opdracht geven om te vertrekken, zodra je ze gezien hebt, kan je die keuze maken. Richt de aandacht op wat je wel wilt. het heeft geen enkele zin om te blijven vechten met wat je niet wilt. Het heeft ook geen zin om met anderen te vechten trouwens. Het heeft veel meer zin welk gevecht er zich in jezelf afspeelt.

Welke onwaarheden heb jij over jezelf ‘opgeslagen’? Dat je niet goed genoeg bent? Dat het nooit goed is wat je doet? Dat je altijd tegengewerkt wordt? Dat je afhankelijk bent van anderen? Dat je iets niet kunt? Dat je altijd moet vechten voor wat je wilt? Dat jou altijd alles overkomt? Dat je iets niet aankan? Dat het moeilijk is om die patronen in jezelf te veranderen, zo niet onmogelijk?

Je kunt het allemaal overboord zetten. Het vraagt alleen maar jouw bereidheid. En je kunt er hulp bij vragen. Je kunt het als het ware ‘offeren’ aan ‘het hogere’, hoewel er niks ‘hogers’ aan is. Het is de Waarheid die we dan een ‘hogere’ waarheid noemen, zoals we het ook hebben over ons ‘hogere zelf’, maar waarom zou je die ‘onware’ zelf erkennen? Dan hou je hem ook nog in stand…  Daarom zou ik liever zeggen: Je Ware zelf. Vraag en je wordt geholpen, of dat nou door je eigen Ware zelf is, door het Goddelijke, door de onzichtbare wereld, het gaat er alleen maar om dat je die onwaarheden bereid bent los te laten. Dat je daar uit stapt. En dat is een beetje zoals het hoofd buigen. Dat is je overgeven. Dat is wat in het ego een sterke weerstand oproept, die houdt liever vast aan z’n gelijk en roept graag ‘zie je wel…’ Het vraagt je om over te stappen naar een ander level, je weerstand los te laten daartegen, of tegen alles waar je mee in gevecht bent. Het heeft namelijk geen zin  om te vechten met de realiteit. Die is er al, die is al gemanifesteerd. Op basis van eerdere gedachtepatronen.

Dus: Vertel jezelf een ander verhaal! Wees bereid al die onwaarheden te laten gaan, geef ze toestemming om te vertrekken, vraag om nieuwe inzichten, nieuwe gedachten, change your mind!

Change your mind, dat is de uitdaging. En je wereld zal mee veranderen…   Wees bereid, dat is alles. Het vraagt vertrouwen.

Vraag om de beste uitkomsten in elke situatie. Vraag om kracht, inzicht, hulp, vertrouwen, rust, vrede of acceptatie. Of vraag om meer vreugde, gemak, geluk en succes in je leven, ook dat kan. Je moet er dan alleen niet gek van staan te kijken dat er dan soms eerst nog even iets opgeruimd wil worden 😉 Maar dat kan heel snel en dat hoeft niet zo moeilijk te zijn.

Wees bereid! That’s all…