Een goed begin! Het zonnetje schijnt, het is lekker rustig buiten. Wat een verademing die stilte! De bloesem aan de boom, waar ik op uitkijk vanachter mijn ‘inspiratieplek’ (ander woord voor werkplek) lacht me tegemoet. Deze boom trekt zich niks aan van de jaargetijden. Storm, regen, sneeuw… vuurwerk, de bloesem blijft gewoon lekker bloeien. Alsof ze zeggen wil: Trek je nergens iets van aan. Wat er ook gebeurt, blijf lekker jezelf, blijf vrolijk en durf te bloeien!

Er gebeuren wonderen, heel veel wonderen, de laatste tijd. Ik val van de ene dankbaarheid in de andere… dus ik verheug me enorm op dit nieuwe jaar. Dit wordt een jaar vol vreugdevolle verrassingen. Ze kondigden zich al aan. Ze lieten zich al zien, net als de bloesem…

En als me iets helder is geworden: Alles kan! Elke droom kan vervuld worden, elke wens kan uitkomen. Ik zal je verklappen: Het hangt niet van iets of iemand anders af, ook niet van de Goden of van de engelen of van het universum, alleen maar van jeZelf! Jij bent degene die het toestaat of niet, die het toelaat of niet, die er in durft te geloven of niet.

Wat wij te leren hebben is dat wij zelf zoveel zeggenschap hebben. Dat wij zelf het heft in handen hebben en de koers bepalen. Ik zie de meeste mensen ‘het’ nog af laten hangen van anderen of van iets buiten zichzelf. ‘God’ is niet buiten onszelf, het universum ook niet. Wat we te leren hebben is ‘Faith’, geloof in onszelf en onze eigen mogelijkheden. Wie met (een) Happy View naar het leven kijkt, zal zichzelf daarin ontwikkelen en dit jaar de vruchten gaan plukken. Want jullie bewegen met mij mee 😉

Ik heb nog iets geleerd: Laat de ‘rommel’ niet binnenkomen, laat de negativiteit (van anderen of van jezelf) buiten de deur. Als je vanuit Licht, Liefde en Vreugde leeft, verspreid je dat ook. Dat gaat vanzelf. Misschien is het ook jullie ervaring dat daar wel eens bot, lelijk, kwetsend, onwillig of niet begrijpend op wordt gereageerd. Het ego protesteert vaak enorm en verzet zich graag tegen al die positiviteit en zachtheid. Of dat nu het ego van anderen is of van jezelf, dat maakt niet uit. Het is angst. Het is je eigen angst die zich vertoont als je je daarvan niet bewust bent. Jouw angst voor de reacties van anderen bijvoorbeeld! Zie het en stuur het weg, laat het los, transformeer het. Dan word je er vrij van. Laat je niet triggeren, richt je aandacht op andere, mooiere zaken. Wees als de bloesem, trek je er niks van aan, blijf lekker bloeien!

Laat je niet klein krijgen, trek je niet terug, durf! Durf jezelf te zijn. Durf tevoorschijn te komen. Durf! Bevrijd jezelf van al die angst. Want als je er niet meer bang voor bent, als je erom kunt lachen, ben je bevrijd. En dan is er helemaal niets meer om bang voor te zijn! Ontdek die rijkdom!

Dit is de opmaat van het hoofdstuk ‘Rijkdom en Overvloed’ in mijn boek. Het is een door Inge gechannelde boodschap van WIJ. Voor iedereen die rijkdom en overvloed heeft gewenst in dit nieuwe jaar: knoop in je oren dat het over je innerlijke rijkdom gaat, over de vrijheid, het vertrouwen en het afrekenen met angsten. Vertrouw op je ZELF!

En hier is vlog nummer 2, voor de gelegenheid een oudejaarsboodschap!

Bedankt allemaal voor jullie leuke reacties, feedback, support, enthousiasme, het volgen van mijn Bespiegelingen, de felicitaties voor het boek, het meedoen, het ‘werken’ aan de vrede in de wereld en het ‘werken’ aan de vrede in jezelf!

In het nieuwe jaar kunnen we de vruchten gaan plukken van al die inspanningen! Tijd om te oogsten wat we gezaaid hebben!

Een fijne jaarwisseling en een heel goed nieuw begin!

Op: Een nieuw begin!

Het einde van het jaar is een mooi moment om de balans op te maken. Schrijf eens op wat je niet meer nodig hebt, wat je achter je wilt laten. Waar je genoeg van hebt. Wat ruim je op?

Luister goed naar je gevoel. Welk gevoel heb je niet meer nodig?
Denk daarbij ook aan de karmische patronen: Schuld(gevoel) en schaamte (bv iets niet mogen van jezelf, denken dat het niet mag), slachtofferschap (het gevoel dat jou dingen overkomen en dat je er geen zeggenschap over hebt of het gevoel van afhankelijkheid), arrogantie (denken dat je het beter weet voor anderen bijvoorbeeld), (voor)oordelen, geweld (ook tegen jezelf, zoals jezelf bekritiseren en afkeuren), haat en jaloezie. Verklaar je bereid om alle karmische patronen los te laten (zelfs al weet je nog niet precies of je er ‘last’ van hebt, of het een rol speelt), want dan treedt het in werking. (In mijn boek leg ik dat allemaal nog wat uitgebreider uit), maar je bereid verklaren is stap 1. Dan ga je het zien en als het gezien is, kan het transformeren. Daarmee bevrijd je jezelf (en indirect ook je omgeving!) van allerlei oude patronen.

En dan ga je jezelf een nieuw verhaal vertellen. Als je het opschrijft, werkt dat bekrachtigend. Je kunt jezelf bijvoorbeeld gaan vertellen dat je gewaardeerd wordt, geliefd bent, je eigen waarde (nog meer) gaan zien, jezelf erkennen, je eigen waarde erkennen, je kunt jezelf wat meer vrijheid geven, de vrijheid om helemaal jeZelf te mogen zijn, om uit het keurslijf te stappen wat je jezelf had aangemeten bijvoorbeeld. Jij kunt kiezen, schrijf op wat je wilt! Alles mag.

Het hangt allemaal niet van anderen af, maar van onszelf. Oude gevoelens van teleurstelling mogen nu weg. Het oude gevoel van pijn, het gevoel er niet te mogen zijn, het gevoel van je best doen, maar niet gezien worden… Zulke oude gevoelens kunnen op de achtergrond een rol blijven spelen, zolang je ze niet gezien hebt.  Dan blijven ze onbewust ‘actief’. Ze creëerden zichzelf steeds opnieuw. Het oude herhaalde zich. Maar dat oude gevoel is nu gezien, gevoeld, doorleefd, erkend en in jezelf maak je de omslag.

Zeg bijvoorbeeld tegen jezelf: “Ik erken mijzelf. Ik waardeer mijzelf. Ik erken mijn innerlijke rijkdom, ik erken mijn taak en ik zie mijn eigen waarde. Ik voel mijn eigen waarde. Ik waardeer mezelf.” En dan komt de rest vanzelf. Dan gaan anderen jou dat terugspiegelen! Dan kunnen er wonderen gaan gebeuren. Want jij kunt het dan pas toelaten. Je kunt je er alvast op verheugen, het je voorstellen.

Dus: Wat laat je los in het oude jaar? Schrijf het eens op en versnipper het dan heel bewust. Wat laat je toe in het nieuwe jaar? Ook dat schrijf je op en dat bewaar je. Dat lees je elke dag door. Dan gaat dat werkelijkheid worden.

Op die manier maak je de omslag. Richt je aandacht alleen nog maar op wat wel, wat wil je wel? Zo maak je de weg vrij. Dan pas kan het allemaal naar jou toekomen. Jij bent degene die jezelf erkenning mag geven, mag waarderen, liefhebben! Dat doe je voor jezelf. Dat geef je aan jezelf. Niet naar buiten toe, maar naar binnen toe…. in jezelf.

Voel hoeveel ruimte dat oplevert….. en die ruimte gaat zich vullen met verrassingen, overvloed…. sta het toe. Geef jezelf toestemming, dat is de weg vrij maken.

Op de wonderen in 2018!

Ineens kwam ik op het idee om me er ook eens aan te wagen: vloggen. Wat me vooral erg leuk lijkt, is dat ik dan ook van alles kan laten zien, ook als ik op reis ben, stukjes uit interviews, leuke mensen die ik ontmoet, bijzondere verhalen… we zullen wel zien hoe het zich ontwikkelt. Maar de eerste ‘vlog’ gaat natuurlijk over mijn nieuwe boek!

In Vlog nummer 1 dus eerst even aandacht voor het nieuwe boek ‘Eerherstel, een nieuw begin’. Dit boek is voor mij de aanleiding om het goede nieuws te laten zien, om de ontwikkelingen te tonen, waaruit blijkt dat we ‘de goede kant’ op gaan. We besteden heel bewust aandacht aan het goede nieuws, omdat… waar je aandacht aan besteedt groeit!

Heb je vragen of opmerkingen, schrijf het hieronder of stuur een mail: info@happyview.info

Het boek kan je bestellen in de winkel van Happy View!

Toeval bestaat niet. Het laatste hoofdstuk rondde ik af op de langste dag. Nu is het boek er ook echt, net na de langste nacht:

Een nieuw begin!

Het is echt een nieuw begin. Ik merk het aan alles. Dat belooft wat het komende jaar…

Gisteravond las ik (toeval bestaat niet) een stukje dagboek terug van april. Toen wenste ik nog dat het boek af zou zijn. Het stond nummer een op mijn lijst: Boek afmaken. Het was nodig mezelf dat steeds opnieuw te vertellen om er niet van alles tussendoor te laten komen. Nou, dat is alvast gelukt in elk geval. Maar is ook al veel meer gelukt. Allerlei dingen die ik schreef en herschreef zag ik zich ook in de werkelijkheid aanpassen. Alles beweegt zich naar vrede toe, net als in het boek. Zelfs al zonder dat iemand het gelezen had.

Mijn wens is dat dat voor iedereen die het boek leest ook gebeurt en dat is zeker mogelijk. Maar wat ik ook in mijn dagboek terug las, dat ik toen net had ontdekt dat als er 8.000 mensen op de wereld ‘vrede wensen’ er ook vrede is. ‘Waarom is dat er dan nog niet?’ vroeg ik me af. Er zijn toch echt wel meer dan 8.000 mensen op de wereld die vrede wensen. Ja. Maar wensen is niet genoeg. Je kunt het wensen en daarmee kan dan een heel proces in werking treden, maar uiteindelijk gaat het om de vrede in jezelf vinden en vanuit die vrede leven. Vanuit die basis van vrede ervaren in jezelf, is er pas vrede. Een wens tot vrede, een moment van vrede ervaren of iets naar vrede brengen is een goed begin, zeker. Als je eenmaal weet hoe het werkt, dat ‘iets naar vrede brengen’, wordt het steeds makkelijker en op een gegeven moment is je fundament vrede en dan gaat het verder vanzelf. De wens zet dus iets in gang. Vrede wensen voor de wereld betekent dat je op zoek mag gaan naar de ware vrede in jezelf, want de wereld is een afspiegeling van onszelf. En daar is zelfonderzoek voor nodig, een grondige aanpak. Je moet het aandurven, eerlijk zijn en  alles eerst aankijken, voor het op z’n plek kan vallen.

Begin vorig jaar begonnen we enthousiast met de vredeskaravaan, de karavaan is zeker gaan rijden, maar misschien een andere route dan wij hadden bedacht… Want: Alles verandert van binnenuit!

Zo is alles in de wereld in onszelf op te lossen. Zo gaat niks over onszelf, maar tegelijkertijd gaat alles over onszelf. De ander zijn wij ook. Wat er in het klein gebeurt, gebeurt ook in het groot. Dat wat er in de wereld aan de hand is, is ook in ons aan de hand. Wij kunnen het verschil maken, door dat te zien. Door te begrijpen wat het ons over onszelf vertelt als er iets gebeurt wat ons raakt, triggert of emotioneert. Hoe wij kijken maakt uit. En ik kan het hier wel schrijven, maar het ‘echte’ werk gaat veel verder dan het schrijven, weten of begrijpen van deze woorden. Veel verder. Veel dieper. Het echte werk is doorgraven tot je op zielsniveau die vrede ervaart en jezelf bevrijd hebt van al die verhalen, overtuigingen en beperkingen.

Wil je het boek ook nog ontvangen voor het nieuwe jaar begint?
Hier kan je ‘m bestellen!

Vannacht had ik een bijzondere droom. Ik werd getest. Of ik me kon laten vallen. Amma was erbij, het was een uitnodiging tot overgave. En wat het leuke was, ik slaagde voor de ‘proef’, ik liet me gewoon (achterover) vallen, zonder twijfel. En daar was ik zelf verbaasd over. Grappig dus: Ik had het zelf niet verwacht, maar deed het wel. Zonder enige aarzeling. En dat nam ik waar.

Zo zie je maar weer, er zijn er ’twee’, zoals Eckhart Tolle dat zo mooi omschreef: “Wie is dan diegene die zegt ‘ik kan niet meer leven met mezelf?’, is er dan nog een ‘ik’?” That’s all, dat besef. Het wekte Eckhart Tolle tot leven, nadat hij jarenlang depressief in bed gelegen had.  Ineens had hij er lol in en vanaf dat moment ging het hem voor de wind. Hij ging in een park zitten op een bankje en was aanspreekbaar voor veel mensen, die hij stuk voor stuk ‘het spel’ kon laten doorzien. Daar schreef hij toen een boek over en de rest is history…

Een inzicht. Een flits. Door hebben dat die ene ‘ik’ niet ‘echt’ is, maar een geformeerde identiteit. Hoe wil je hem hebben? Er zijn talloze redenen waarom hij zo is zoals hij is, hij is gevormd door allerlei omstandigheden en ervaringen, de omgeving heeft een enorme invloed. En ja, je kunt met van alles gaan vechten – ofwel met die omgeving ofwel met jezelf – maar het voornaamste is toch dat je ontdekt dat je het zelf kunt waarnemen. Jezelf kunt waarnemen. Dat je er ook om kan lachen, dat je ziet welke rol jij speelt in het grote spel, dat je ook best eens van rol kunt veranderen, waarom niet?

Die ware zelf nodigt ons uit tot overgave. En dat is loslaten van al die identificaties met al die vorm. Je neemt ze waar, het zijn verhalen, je kunt gevangen zitten in al die verhalen, stoeien tot je een ons weegt, maar je kunt er ook naar kijken en het door hebben. That’s it.

Vanuit dat standpunt is er veel meer mogelijk. Je kunt nergens meer in gevangen raken. Je kunt overal uit ontsnappen. En vanuit dat standpunt valt er ook veel nieuws te creëren. Dat is ‘een nieuw begin’, elke dag, elk moment is weer een nieuw begin.

Het proces vindt plaats in jezelf. Het is eerst een weg naar binnen om tot heelheid te komen. In eenheid met jezelf. Als die balans er is, dan is ruimte om ook op een nieuwe manier met anderen om te gaan. Vanuit heelheid ga je nieuwe, andere verbindingen aan. Zelfstandig, gelijkwaardig, niet zozeer vanuit ‘needs’ ofwel vanuit afhankelijkheid, maar vanuit ‘delen’ en ‘vieren’ en daardoor ontstaat meerwaarde.

2018 wordt het jaar van de meerwaarde en de samenwerking! Het in verbinding zijn, zonder je eigenheid en je zelfstandigheid daarin te verliezen. In evenwicht. In vrijheid. Met heel veel plezier!

HEAL is een geweldige documentaire. Ik zag hem gisteren in de bioscoop en het was een verademing! Een verademing, omdat het zo duidelijk, krachtig en helder onderbouwd wordt hoeveel invloed wij zelf hebben op onze gezondheid en de mogelijkheid om te genezen. Het is geen aanklacht tegen de reguliere geneeswijzen, maar wel een oproep om eigen verantwoordelijkheid te nemen en niet alleen gevolgen te bestrijden, met medicijnen bijvoorbeeld.
Een aantal goede voorbeelden, wetenschappelijke onderbouwing, deskundigen op het gebied van kwantum-mechanica en artsen komen aan het woord en dat maakt het tot een overtuigend geheel, leerzaam en versterkend. Er is al meer bewezen dan ik dacht. Daarom ben ik zo blij met deze documentaire.

Happy View heeft de dvd besteld en voor wie interesse heeft, zullen we in kleine kring vertoningen organiseren. Want de film is (nog) niet overal te zien of verkrijgbaar. Als je interesse hebt, laat het ons weten! Hier alvast een paar stukjes uit de documentaire, waar je al een heel eind mee komt:

Valt het je op? Het tij keert!

Dat is Eerherstel, dat het tij keert. Eerherstel voor de Aarde, voor Moeder natuur, voor de dieren, de oceanen, maar ook voor de mensen. Het tij is aan het keren. Op weg naar een schonere, eerlijker wereld, we zijn op weg naar vrede. En alles heeft met elkaar te maken: het milieu, de economie, de eerlijker verdeling en meer respect voor wat de aarde te bieden heeft, respect voor de aarde en respect voor elkaar. Het is allemaal noodzakelijk voor de vrede in de wereld.

Elkaar begrijpen kan niet zonder jezelf te begrijpen. Zonder te begrijpen dat waar je naar kijkt en hoe je kijkt, invloed heeft op wat je ziet. Vertaal het terug naar jezelf: Wat vertelt me dat over mezelf? Waarbij je ‘jezelf’ tegelijkertijd met een korreltje zout mag nemen, want we zijn allemaal gevormd door omstandigheden, onze opvoeding en geschiedenis, onze ervaringen en we worden voortdurend beïnvloed door onze omgeving, door verhalen, overtuigingen en angsten die ‘in de lucht hangen’ en die we automatisch oppikken, maar waarvan we ons ook kunnen bevrijden. En wat blijft er over als je jezelf daar allemaal van weet te bevrijden?

Vrijheid, vreugde, genieten van het ‘spel’, wat het uiteindelijk is. We spelen een spel, al hebben we dat vaak niet door. We zijn zelf in staat dat ‘spel’ te beïnvloeden. We hebben het wel nodig om dan de spelregels te begrijpen, anders blijft het vechten tegen de bierkaai. Het is meestal een heel gevecht om erachter te komen dat het heel eenvoudig is. Veel eenvoudiger dan we ooit hadden gedacht. En dan wordt het leuk. Want dan gaat het leven met je meewerken en komen de verrassingen. Allereerst zal je met jezelf mee moeten gaan werken en op moeten houden jezelf tegen te werken.

Het valt me op dat alles wat ik in mijn boek heb beschreven daadwerkelijk aan het gebeuren is. Dat is een groter succes dan ik had durven dromen… En dat terwijl nog nauwelijks iemand het boek gelezen heeft. Daar hangt het dus niet van af! Maar dat belooft wel wat. Want ik leg ook uit hoe het werkt en als iedereen die het leest nu zelf ook geïnspireerd raakt om op zijn of haar eigen manier aan de slag te gaan met ‘herschrijven’ van z’n eigen verhaal, om er in elk geval op een andere manier naar te gaan kijken, dan wacht ons een ware revolutie! Ik kan niet wachten 😉 Maar het tij is al gekeerd. Ik merk het aan alles. Kijk goed, dan zie je het ook!

Eind van de week haal ik de eerste boeken op en verstuur ik ze, lieve bestellers. Hartelijk dank voor jullie geduld! 

‘Denk niet aan een roze olifant!’ Die ken je vast wel…. En dat je dan meteen een roze olifant voor je ziet. Dus? Probeer niet uit alle macht ergens NIET aan te denken, want dat werkt averechts. Ga vooral NIET het gevecht met je ego aan, want daarmee versterk je het. Verleg je aandacht op een ontspannen manier. Sowieso: ontspan. Dat ontspannen heeft meer zin. Ontspan er in… in dat wat je bezig houdt. Stel je voor dat je het meer ruimte geeft, dat je er lucht in blaast, dat je erdoorheen wandelt, bekijk het eens van een hele andere kant of stel je voor dat je tien jaar verder bent en hierop terugkijkt. Er zijn talloze manieren voor, allerlei methodes, maar wat voor jou de beste manier is, dat bepaal je zelf. Alles wat je je voor kunt stellen, is goed.

Af en toe denk ik wel eens ‘Stop it!’ als ik iemand voor de zoveelste keer een klaag- of dramaverhaal zie delen of hoor vertellen. Just stop it! Voed het toch niet, stop toch met het op die manier aandacht vragen, je versterkt het alleen maar, je drijft jezelf in het nauw. En ja, die opdracht kan je jezelf ook geven: Stop it. Je bent zelf de baas. Vertel jezelf een ander verhaal. Wij zijn onze gedachten niet, wij kunnen ze besturen! Dat moet je misschien weten, (wie dat nog niet wist, weet het nu) maar je kunt keuzes maken. Je kunt kiezen om uit die rol van slachtoffer te stappen, waarin je per ongeluk gevangen bent geraakt. Het is een beslissing die je kunt nemen en die dan z’n werk gaat doen.

Hoe bewuster en krachtiger je keuzes maakt, hoe sterker het zal werken. Soms moeten we zo knel zitten in bepaalde situaties, dat er geen uitweg meer is, voordat we zeggen ‘Stop it!’ en: ‘Nu wil ik echt iets anders!’ En daarmee geef je de energie een andere richting. Wij zijn de opdrachtgevers. Wij maken de keuzes. Wees dus heel erg duidelijk in wat je wel wilt. En stop het gevecht met wat je niet wilt….

Schrijven helpt daarbij enorm. Daarmee disciplineer je je gedachten. Ook een vorm van meesterschap. Ik kan iedereen de morning-pages van Julia Cameron aanraden: elke ochtend schrijf je met de hand drie pagina’s, zomaar, met dat wat in je opkomt en dat wat je bezig houdt. Dan heb je dat ontladen en kan je vooruit. Het verheldert. Het houdt je goed in contact met jezelf. Persoonlijk zou ik daar nog iets aan toevoegen, maar dat gebeurt misschien ook wel vanzelf: Herschrijf. Maak er een gewoonte van om jezelf een ander verhaal te vertellen als dat nodig is. Je eigen verhaal heeft invloed op hoe je je voelt. Hoe gekunsteld dat in eerste instantie ook voelt, het werkt wel. Het creëert namelijk ruimte.

Wie zin heeft om het zelf eens uit te proberen, kan nu gebruik maken van de gelegenheid. Het nieuwe jaar komt er aan. Schrijf eens op hoe het afgelopen jaar was en trek daaruit je conclusies: Wat wil je in het nieuwe jaar (nog) beter, mooier en verder ontwikkelen? Waar ben je tevreden over? Waar ben je dankbaar voor? En wat ga je herschrijven, zodat het volgens jaar nog sprankelender wordt?

Iedereen kan dat zelf, moeilijk is het niet. Het is een keuze. Je neemt zelf het heft in handen en je gaat op onderzoek uit: Hoe maak ik mijn eigen verhaal (nog) mooier? Leef je uit! Maak je verhaal zo mooi mogelijk, waarom niet? Je hebt alle vrijheid! Hou het speels, ontspan… en geniet ervan!

Vandaag, heel toepasselijk, een verhaaltje over gladheid en hoe je ondanks erbarmelijke omstandigheden toch het heft zelf in handen kan houden…

Ooit, lang geleden, maakte ik het mee. Ik kwam in een enorme ‘slip’ terecht en verloor de macht over het stuur. Ik reed met normale snelheid, zo’n 100 km per uur, over de snelweg richting Den Haag en ineens begon het te ijzelen. Van het ene op het andere moment. Ik vloog alle kanten op, draaide wild aan mijn stuur (nooit doen!) en herinner me die momenten en die wilde bochten als eindeloos lang durend. Onder een viaduct ter hoogte van station Zoetermeer kwam ik tot stilstand tegen de vangrail. De rechter vangrail, het had net zo goed de linker kunnen zijn. Wat een opluchting was dat! Achter mij kwam al het andere verkeer stapvoets aanrijden. Ik meldde me bij een praatpaal, die had je toen nog, maar het duurde een eeuwigheid voordat er een hulpdienst langskwam. Ondertussen stopte er een andere automobilist, die voorstelde de auto recht te zetten in plaats van dwars op de weg. Daar was ik zelf niet opgekomen, ik dacht (nou ja dacht… je hebt weinig logische gedachten op zo’n moment) dat ik niet meer kon rijden, dat de auto het niet meer deed. Later kwam de politie langs: ‘Zijn hier gewonden? Nee? Dan gaan we weer verder…’ en weg waren ze… Er waren heel erg veel ongelukken gebeurd op dat moment. Daar stond ik dan. Wat nu?

Richard kwam vanuit Utrecht met de trein naar Zoetermeer om me te redden. Ik durfde niet meer te rijden. Stapvoets zijn we terug naar huis gekeerd. Daarna raakte ik al in paniek als ik dacht dat het glad zou kunnen zijn, al bij een regendruppel bij wijze van spreken. Dat was geen doen. Op een gegeven moment stond ik een half uur stil bij een benzinestation, terwijl iedereen gewoon doorreed, er was niks aan de hand. ‘Dit kan zo niet langer,’ besloot ik. In een ANWB-blad zag ik een slipcursus aangeboden worden. Daar schreven we ons voor in. Maar al bij de eerste oefening – daar op dat terrein in Lelystad, waar werkelijk niks kon gebeuren, kreeg ik het Spaans benauwd en stapte uit. Richard genoot ervan, voor hem was het ‘kicken’ terwijl ik doodsangsten uitstond. Zo zie je maar, hoe onlogisch angst werkt. Het is niet gebaseerd op werkelijk gevaar, meer een oude reactie van het lichaam, waarbij de redelijke mind compleet uitschakelt. Ik sneakte het gebouw in, nam een kop koffie en keek vanuit het raam toe hoe de groep lekker aan het slippen was. Mij niet gezien…. Tot ik op mijn schouder werd getikt: ‘Hoor jij niet bij die groep?’  ‘Euh… ja, maar…’

Een hele aardige man besloot toen om mij privéles te geven, hij zat naast me in de auto en legde alles uit. Heel voorzichtig, stap voor stap, kreeg ik het onder de knie en begon ik het te begrijpen. Zo kreeg ik mijn vertrouwen weer terug. Het – technisch – begrijpen was voor mij van belang. Net zoals ik ooit in de cockpit van een vliegtuig uitgelegd heb gekregen hoe het vliegen werkte, dat het landen bijvoorbeeld een grotere kunst was dan het opstijgen. Daarna ben ik nooit meer bang geweest.

In Tsjechië en in Turkije heb ik later moeiteloos door enorme bergen sneeuw gereden, geen probleem. Alleen al het relaxed achter het stuur zitten is belangrijk. Goed ademhalen, ontspannen en weten hoe je moet rijden, gas geven, sturen en remmen.

Maar het voornaamste wat ik leerde was:

BLIJF KIJKEN NAAR WAAR JE NAARTOE MOET, WAAR JE NAARTOE WILT! HOU JE OGEN GERICHT OP HET DOEL!

Wat een les was dat! Wat een les is dat!

Blijf kijken waar je heen wilt, waar je wilt zijn. Richt daar al je aandacht op. En laat je onderweg niet van de wijs brengen! Het geldt voor alles…..

En daar heb ik nu ook een boek over geschreven 😉

EERHERSTEL, een nieuw begin!

… en de jongste nieuwsbrief lees je hier!