Vannacht had ik een bijzondere droom. Ik werd getest. Of ik me kon laten vallen. Amma was erbij, het was een uitnodiging tot overgave. En wat het leuke was, ik slaagde voor de ‘proef’, ik liet me gewoon (achterover) vallen, zonder twijfel. En daar was ik zelf verbaasd over. Grappig dus: Ik had het zelf niet verwacht, maar deed het wel. Zonder enige aarzeling. En dat nam ik waar.
Zo zie je maar weer, er zijn er ’twee’, zoals Eckhart Tolle dat zo mooi omschreef: “Wie is dan diegene die zegt ‘ik kan niet meer leven met mezelf?’, is er dan nog een ‘ik’?” That’s all, dat besef. Het wekte Eckhart Tolle tot leven, nadat hij jarenlang depressief in bed gelegen had. Ineens had hij er lol in en vanaf dat moment ging het hem voor de wind. Hij ging in een park zitten op een bankje en was aanspreekbaar voor veel mensen, die hij stuk voor stuk ‘het spel’ kon laten doorzien. Daar schreef hij toen een boek over en de rest is history…
Een inzicht. Een flits. Door hebben dat die ene ‘ik’ niet ‘echt’ is, maar een geformeerde identiteit. Hoe wil je hem hebben? Er zijn talloze redenen waarom hij zo is zoals hij is, hij is gevormd door allerlei omstandigheden en ervaringen, de omgeving heeft een enorme invloed. En ja, je kunt met van alles gaan vechten – ofwel met die omgeving ofwel met jezelf – maar het voornaamste is toch dat je ontdekt dat je het zelf kunt waarnemen. Jezelf kunt waarnemen. Dat je er ook om kan lachen, dat je ziet welke rol jij speelt in het grote spel, dat je ook best eens van rol kunt veranderen, waarom niet?
Die ware zelf nodigt ons uit tot overgave. En dat is loslaten van al die identificaties met al die vorm. Je neemt ze waar, het zijn verhalen, je kunt gevangen zitten in al die verhalen, stoeien tot je een ons weegt, maar je kunt er ook naar kijken en het door hebben. That’s it.
Vanuit dat standpunt is er veel meer mogelijk. Je kunt nergens meer in gevangen raken. Je kunt overal uit ontsnappen. En vanuit dat standpunt valt er ook veel nieuws te creëren. Dat is ‘een nieuw begin’, elke dag, elk moment is weer een nieuw begin.
Het proces vindt plaats in jezelf. Het is eerst een weg naar binnen om tot heelheid te komen. In eenheid met jezelf. Als die balans er is, dan is ruimte om ook op een nieuwe manier met anderen om te gaan. Vanuit heelheid ga je nieuwe, andere verbindingen aan. Zelfstandig, gelijkwaardig, niet zozeer vanuit ‘needs’ ofwel vanuit afhankelijkheid, maar vanuit ‘delen’ en ‘vieren’ en daardoor ontstaat meerwaarde.
2018 wordt het jaar van de meerwaarde en de samenwerking! Het in verbinding zijn, zonder je eigenheid en je zelfstandigheid daarin te verliezen. In evenwicht. In vrijheid. Met heel veel plezier!