Tag archieven: programma

Iedereen verlicht!

maandag 16 oktober, tijd voor een update!

Laat ik jullie eens even bijpraten…

Allereerst: Dit is het nieuwe ‘kanaal’ om op de hoogte te blijven van Happy View, Goed Nieuws, interviews, reportages en straks ook de herstart van mijn ‘Dagboek van een Wonder’. Wil je dat (blijven) volgen, schrijf je dan vooral even in (linksonder op de website) en wil je dat niet: Schrijf je gerust uit!

Gisteren stuurde ik per ongeluk een pagina met ‘Happy interviews’ als ‘bericht’ de deur uit. Daar kwamen leuke reacties op (dank!) en ze blijven interessant en actueel. Fijn om bepaalde verhalen, interviews en documentaires zo weer eens opnieuw onder de aandacht te brengen. Je kunt ook op de website van Happy View kijken, daarin vind je een rood ‘blokje’ met filmprojecten, waar (straks) alles per onderwerp terug te vinden is…!

Iedereen Verlicht!

Dan was er gisteren de uitzending van het tv-programma ‘Iedereen Verlicht‘! We hadden twee dagen gefilmd, cameraploeg over de vloer, mee het bos in, massage bij Ayi, naar Mieke bij LiberTerra en tot slot nog naar het strand… super leuk, gezellig en inspirerend! Uiteindelijk blijft er dan maar heel weinig over, ook omdat er nog twee mensen werden geportretteerd, waar mijn verhaal weer op aan moest sluiten. Ik vond het er heel mooi uitzien, mooie beelden, sfeer en fijn, zonder commentaar tussendoor…
Wel had er wat mij betreft wat meer context en toekomstvisie in gemogen, want wat doen we daar in hemelsnaam het bos? (Dat was de Stiltewandeling met Intenties, mocht je een keer mee willen, kijk hier.)

Ook het ’tiny-house project’ van Mieke bij LiberTerra smaakte wel naar meer, dat vonden mensen die gekeken hebben ook, vernam ik. Nou, gelukkig kan je daarover van alles vinden op deze pagina… 😉 Het nieuwe project, waar momenteel aan gewerkt wordt en waarvoor we nu een locatie zoeken, viel in deze uitzending helaas buiten de boot. Het heeft een ietwat ander karakter, we zullen het er binnenkort vast en zeker nog over hebben 😉 Want de plannen liggen klaar en zijn te interessant om niet te delen…

Mijn grote vriendin Ayi was ook twee tellen in beeld, haar handen iets langer 😉 Je kunt wel zien hoe goed ze is, toch? Ayi vind je hier! Samen met Inge (uit Spanje) heb ik een website voor haar gemaakt in Coronatijd. (Wel even bellen voor een afspraak, want ze heeft het tegenwoordig heel druk….)

Voordat ik je de link van het programma geef, nog even een ding: Ik schrok zelf nogal van de titel. Hou er helemaal niet van om in dat hokje (of welk ander hokje dan ook) gestopt te worden. Woorden als ‘single’ of ‘alleenstaand’ gaan er bij mij niet in. Rare begrippen, die suggereren dat iets anders de norm is, terwijl we allemaal op onze eigen wijze in het leven staan en verbonden zijn met dezen en genen, we zijn nooit alleen. Ik had ook een hele verhandeling gehouden over de goede relatie met jezelf, die van belang is voor elke andere relatie. Dat paste er kennelijk ook niet in… (Maar ach, dat soort dingen krijg je vanzelf wel mee als je me kent, volgt, m’n boeken leest of een cursus volgt… )

Waarom werkte ik dan eigenlijk mee? Omdat ik het wel van belang vind dat er vooroordelen en taboes doorbroken worden op dit gebied. Tijd om hier op een andere manier naar te kijken! Goed, dan zal ik jullie nu de link van de uitzending even geven:

Iedereen Verlicht!

Enjoy!

 

Zwart-wit

Hoera, het is gelukt om een aantal programma’s die op een VHS-band stonden te ‘redden’, ofwel: te digitaliseren. De serie ‘Schrijvers over de oorlog’ is gemaakt door mijn vader, in 1990, voor de schooltelevisie. Hij interviewde schrijvers en verzetslieden, die inmiddels al niet meer leven, evenmin als hijzelf.

Natuurlijk is het voor mij en mijn familie waardevol om dit terug te zien en zijn stem ook weer te horen, maar volgens mij is deze  programmaserie ook interessant voor vele anderen. De thematiek van de oorlog – en het verzet – wordt vanuit diverse oogpunten  belicht en wat het boeiend maakt, zijn de persoonlijke invalshoeken die tot deze bekende boeken hebben geleid.

‘Wierook en tranen’ van Ward Ruyslinck, die zelf een 9-jarig jongetje was toen de oorlog begon en moeite had om zijn geloof in God te rijmen met de gebeurtenissen – een universeel verschijnsel…
Of Vestdijk, die nota bene vlak na de oorlog de draak durfde te steken met een groepje verzetslieden, die nogal klungelig te werk gaan in zijn boek ‘Pastorale 1943’, waarmee hij lijnrecht tegenover Theun de Vries kwam te staan, die ‘Het meisje met het rode haar’ schreef, over Hannie Schaft. Dan Harry Mulisch, die de kunst verstond om in zijn perfect gestileerde roman  ‘De Aanslag’ – met de thematiek van ‘schuld en verantwoordelijkheid’ – afstand te nemen van de gebeurtenissen (en bijbehorende emoties) om te laten zien hoe een gebeurtenis – een aanslag – een levenslange impact heeft. En de persoonlijke, psychologische worsteling die Hermans zo sterk neerzette in De donkere kamer van Damokles: Een held willen zijn…

Hadden we dat allemaal niet een beetje van de week, dat we ons identificeerden met de grote held Peter R. de Vries? 

Op een of andere manier ben ik nooit zo bezig geweest met de oorlog en al die (heldhaftige en romantische) verhalen daarover. ‘Alsof er niet meer gebeurt in het leven…’ dacht ik dan, ‘men blijft ‘hangen’ in het verleden’. Natuurlijk was er ook tijd nodig om een en ander te verwerken. Zo gaat dat. En gek genoeg is dat denk ik NU meer dan ooit noodzakelijk. Bepaalde elementen zien we opnieuw tevoorschijn komen. Een aanslag… maar ook een grote groep mensen, die zichzelf beschouwt als ‘verzet’… min of meer ‘in oorlog’  met de regering èn met een groot deel van de samenleving.

Je kunt je – zeker als je bovenstaande serie gezien hebt – wel afvragen:

Die rechtlijnigheid, dat vastomlijnde idee van ‘dat is goed en dat is fout’, is het wel zo zwart-wit? 

Ten tweede: Pas op het fascisme. Dat is een zeer gevaarlijke stroming, die niet terugdeinst voor geweld, uitsluit, bestaat op basis van een vijandsbeeld en de onderbuikgevoelens van mensen aanwakkert en vandaaruit, vanuit onvrede mobiliseert en handelt. Daar wil je als weldenkend en vredelievend mens niet bij horen, maar daar kan je in terecht komen als je niet goed oplet…

Ik heb een paar goede richtlijnen:

– Loop niemand achterna, geloof niets, wees alleen je (ware) Zelf trouw (dus niet je ego) en dat is Vrede. Je Ware Zelf is Vrede, is Liefde. De enige weg. En dat gaat niet samen met een zo negatief wereldbeeld of vijandsbeeld, met het denken in complotten en met beschuldigen, want dat is ‘gevangen’ in de dualiteit zitten.

– Laat je niet leiden door je (onverwerkte?) emoties (onderbuikgevoelens), door frustratie, boosheid of negatieve gedachtepatronen. Clean en clear jezelf, elke dag opnieuw. Ruim die negativiteit in je gedachten en gevoelens op.

– Stop eens met beschuldigen, de schuld geven of je schuldig voelen. Dat zijn allemaal ontwijkende patronen, die om de essentie heendraaien en niks oplossen, enkel ‘projectie’. Tot je het ziet…

– Als je in Liefde aanwezig blijft, sta je erboven. Heb je kracht en macht. Wees je ook bewust van het creërende effect. Waar je de aandacht op richt… groeit! Waar je tegen vecht versterk je en geef je juist macht.

Zelfs al ben je ervan overtuigd dat je aan de ‘goeie’ kant staat, dat ‘goed’ en ‘kwaad’ is altijd subjectief. In oorlogssituaties heeft niemand gelijk. Het biedt wel gelegenheid om te groeien en te leren.

– Ga met jezelf aan de slag. Verwerken doe je ‘binnendoor’, door te groeien in bewustzijn. Niet door je pijlen te richten op anderen, die iets ‘fout’ hebben gedaan in jouw ogen.

Onthoud altijd:

‘It is in the eye of the beholder.’

ofwel:

It takes One to see One.