Categorie archieven: documentaires

De literatuurprogramma’s van mijn vader

Via deze weg zal ik jullie ook verwijzen naar andere interessante filmpjes of websites. Maar eerst even dit: Wist je dat mijn vader allerlei programma’s heeft gemaakt over literatuur? Hij heeft allerlei schrijvers geïnterviewd. Bepaalde boeken werden behandeld (handig voor de boekenlijst van scholieren!) en bepaalde scenes werden dan ook nagespeeld of – als er verfilmingen van een boek waren – vertoond. De thema’s werden besproken met de schrijver zelf of deskundigen en/of nabestaanden. Ik kan je vertellen: Het geeft de literatuur echt een  extra dimensie als je Jan Wolkers, Renate Dorrestijn,  Maarten ’t Hart, Doeschka Meijsing, Harry Mulisch of Kristien Hemmerechts zelf over hun werk hoort vertellen. In veel afleveringen zie je mijn vader zelf ook verschijnen, je ziet hem genieten. Zoals hier bijvoorbeeld, met de zoon van Vestdijk:

Als kind heb je geen idee van de rijkdom, die literatuur te bieden heeft. Voor mij was het de normaalste zaak van de wereld dat ons huis vol boeken lag. Ik verslond alle jeugdliteratuur die bij ons een tussenstopje maakte voordat het naar de bibliotheek op (mijn vaders) school ging. Maar toen ik later als middelbare scholier moest gaan lezen voor mijn lijst, was het uit met de pret. Ik werd somber van die ‘grote-mensen-boeken’ en weigerde. Dat was bij nader inzien vast een mooie uitdaging voor mijn vader, de Neerlandicus… Hij deed z’n best om uit zijn enorme collectie de vrolijkste boeken te selecteren, met succes, want ik herinner me dat ‘de komst van Joachim Stiller’ me weer over de streep trok.

Eigenlijk heb ik dat nog steeds wel, besef ik ineens. Ik zet nu de gruwelijkheden van de oorlog uit, wil dat allemaal niet zien. Vroeger toen ik nog heel erg klein was, moest mijn vader – die echt heel goed kon voorlezen! – op een gegeven moment ophouden met een bepaald sprookje, want ik vond het veel te eng. Hij zou het later nog wel eens afmaken, maar toen ik erom vroeg, wist hij niet meer welke het was geweest. Ik vermoed Blauwbaard in dat kasteel met al die enge kamers. In elk geval: Ik zie ineens een thema!

En toen werd ik nota bene ook nog journalist. Best raar. Misschien ging het me om het schrijven en de vrijheid… (Ja, want ik wist dat veel schrijvers de school voor Journalistiek hadden gedaan, zo kwam ik op het idee). Uiteindelijk koos ik televisie en ging ik bij ‘het nieuws’ werken, ofwel ‘het Journaal’. Alles maakte ik daar mee, qua grote wereldgebeurtenissen: Protesten op het Tiananmenplein (Plein van de Hemelse Vrede) in China. De val van de muur in Berlijn. Het neergestorte vliegtuig in de Bijlmer. Nachtmerries had ik over Saddam Hoessein die me achternazat ten tijde van de Golfoorlog… Om maar even wat te noemen… Later reisde ik zelf naar India en werd beroerd van de milieuvervuiling en de kinderarbeid. Toch maakte ik er documentaires over…. Ondertussen ben ik ook ‘leukere’ programma’s gaan maken: Portretten van mensen, voor Urbania, bijvoorbeeld. Daar zal ik later nog wel een keer iets over vertellen en van laten zien…

Deze literatuurprogramma’s maken het in elk geval een stuk gemakkelijker voor jongeren, die voor hun lijst moeten lezen… Maar ook voor anderen zijn ze echt interessant! Daarom heb ik de video’s gedigitaliseerd. Hier is de hele playlist, voor wie geïnteresseerd is:

PS: Wil je me laten weten of je dit bericht ontvangen heb? Niet alles wordt automatisch verstuurd, dus ik wil het een checken 😉 DANKJEWEL!

wordt vervolgd 😉

Iedereen verlicht!

maandag 16 oktober, tijd voor een update!

Laat ik jullie eens even bijpraten…

Allereerst: Dit is het nieuwe ‘kanaal’ om op de hoogte te blijven van Happy View, Goed Nieuws, interviews, reportages en straks ook de herstart van mijn ‘Dagboek van een Wonder’. Wil je dat (blijven) volgen, schrijf je dan vooral even in (linksonder op de website) en wil je dat niet: Schrijf je gerust uit!

Gisteren stuurde ik per ongeluk een pagina met ‘Happy interviews’ als ‘bericht’ de deur uit. Daar kwamen leuke reacties op (dank!) en ze blijven interessant en actueel. Fijn om bepaalde verhalen, interviews en documentaires zo weer eens opnieuw onder de aandacht te brengen. Je kunt ook op de website van Happy View kijken, daarin vind je een rood ‘blokje’ met filmprojecten, waar (straks) alles per onderwerp terug te vinden is…!

Iedereen Verlicht!

Dan was er gisteren de uitzending van het tv-programma ‘Iedereen Verlicht‘! We hadden twee dagen gefilmd, cameraploeg over de vloer, mee het bos in, massage bij Ayi, naar Mieke bij LiberTerra en tot slot nog naar het strand… super leuk, gezellig en inspirerend! Uiteindelijk blijft er dan maar heel weinig over, ook omdat er nog twee mensen werden geportretteerd, waar mijn verhaal weer op aan moest sluiten. Ik vond het er heel mooi uitzien, mooie beelden, sfeer en fijn, zonder commentaar tussendoor…
Wel had er wat mij betreft wat meer context en toekomstvisie in gemogen, want wat doen we daar in hemelsnaam het bos? (Dat was de Stiltewandeling met Intenties, mocht je een keer mee willen, kijk hier.)

Ook het ’tiny-house project’ van Mieke bij LiberTerra smaakte wel naar meer, dat vonden mensen die gekeken hebben ook, vernam ik. Nou, gelukkig kan je daarover van alles vinden op deze pagina… 😉 Het nieuwe project, waar momenteel aan gewerkt wordt en waarvoor we nu een locatie zoeken, viel in deze uitzending helaas buiten de boot. Het heeft een ietwat ander karakter, we zullen het er binnenkort vast en zeker nog over hebben 😉 Want de plannen liggen klaar en zijn te interessant om niet te delen…

Mijn grote vriendin Ayi was ook twee tellen in beeld, haar handen iets langer 😉 Je kunt wel zien hoe goed ze is, toch? Ayi vind je hier! Samen met Inge (uit Spanje) heb ik een website voor haar gemaakt in Coronatijd. (Wel even bellen voor een afspraak, want ze heeft het tegenwoordig heel druk….)

Voordat ik je de link van het programma geef, nog even een ding: Ik schrok zelf nogal van de titel. Hou er helemaal niet van om in dat hokje (of welk ander hokje dan ook) gestopt te worden. Woorden als ‘single’ of ‘alleenstaand’ gaan er bij mij niet in. Rare begrippen, die suggereren dat iets anders de norm is, terwijl we allemaal op onze eigen wijze in het leven staan en verbonden zijn met dezen en genen, we zijn nooit alleen. Ik had ook een hele verhandeling gehouden over de goede relatie met jezelf, die van belang is voor elke andere relatie. Dat paste er kennelijk ook niet in… (Maar ach, dat soort dingen krijg je vanzelf wel mee als je me kent, volgt, m’n boeken leest of een cursus volgt… )

Waarom werkte ik dan eigenlijk mee? Omdat ik het wel van belang vind dat er vooroordelen en taboes doorbroken worden op dit gebied. Tijd om hier op een andere manier naar te kijken! Goed, dan zal ik jullie nu de link van de uitzending even geven:

Iedereen Verlicht!

Enjoy!

 

De kracht van Ganesha op Ibiza…

Tromgeroffel: Een nieuw filmpje… Ibiza, Benirrás, Can Pura, Adri en…. Ganesha!

In 2010 ontmoette ik Adri bij Open Up, een spiritueel festival, waar de meeste mensen hem kenden, omdat hij een strandtent in Zandvoort had gehad, Ganpati (de koosnaam van Ganesha, je weet wel, de Hindoe Godheid met de olifantenkop). Hij wist zelf niet waar hij aan begon, toen hij z’n strandtent Ganpati noemde, dat had een enorme aantrekkingskracht werd al snel een spirituele trekpleister. Yoga, meditatie, drumcirkels, dans, healing, massage, heerlijk natuurlijk aan het strand, een gouden formule. In die tijd, 2004, was dat allemaal nog behoorlijk nieuw en vreemd voor velen. In Zandvoort dacht men dat hij een sekte was begonnen. Dat hoorde ik trouwens voor het eerst in het filmpje dat ik nu maakte op Ibiza, waar Adri tegenwoordig een B&B runt.

In 2010 ben ik al gaan filmen, dat werd een documentaire, die later is uitgezonden bij de Hindoe-omroep. Maar ook een groot avontuur, want we reisden het hele land door. Hij met Ganpati op z’n nek zeulend en ik met de camera vastleggend wat er allemaal gebeurde. De ‘gatherings’, die hij organiseerde op steeds weer een andere plek, trok van heinde en ver mensen aan. Muziekinstrumenten werden meegenomen, drankjes, hapjes, willekeurige voorbijgangers sloten zich aan… en altijd was Ganpati erbij. Op een bepaald moment maakte hij in de pilaar een gleuf, daar konden mensen dan briefjes in gooien met hun intenties. Hee, intenties! Toen al!  Nou ja, kijk maar naar de documentaire, dan zie je hoeveel mooie gesprekken en ontmoetingen dat opleverde.

Nu staat Ganpati dus in de Morna valley op Ibiza te kijken wat er allemaal gebeurt bij Can Pura,  de B&B die Adri daar runt. Ibiza heeft een bijzondere krachtige energie, dat heb ik zelf ook gemerkt. Puur, licht, maar ook licht kan zeer krachtig zijn – het werkt versterkend. Zoals Adri vertelt: “Alles wordt 10 keer sterker, als je je goed voelt, maar ook als er iets aan de hand is. Vluchten kan niet meer.” Ganesha heeft ook die kracht, hij staat voor Een nieuw begin en loslaten van het oude, helpt om blokkades te doorbreken (als een olifant) en de weg vrij te maken.

Zoals Piek met haar dierencommunicatie de stem van de dieren vertegenwoordigde, zo zag ik Adri de energie en de ‘boodschap’ van Ganesha in de praktijk brengen. Hij was een vertegenwoordiger van Ganesha, al zag hij dat zelf helemaal niet zo en heeft hij ook verwoede pogingen gedaan om van dat beeld af te komen. Hij is zelf zo’n beetje de personificatie van ‘loslaten en opnieuw beginnen’ en in die zin uitermate geschikt voor een documentaire 😉 In de tijd dat ik met hem door het land trok heb ik me verbaasd over het gemak waarmee hij grote groepen mensen aantrok, net zo makkelijk weer losliet, hoe hij door sommigen bijna aanbeden werd – waar hij dan weer wars van was – maar door anderen bijna verguisd, bij wijze van spreken. Sterke reacties oproepend in elk geval. Best interessant om dat te zien allemaal en ook leerzaam.

Ook ik kan wel eens confronterend zijn, zonder dat ik dat nou zo bedoel. Maar vergeleken bij Adri ben ik maar een softie…  Of ik moet het ook zelf niet zien, dat dat mijn spiegel is… 😉 Wel is er heel duidelijk iets wat ons ‘bindt’ (een heel verkeerd woord, want deze vriendschap is juist geheel vrij) en dat is dat we vanuit dezelfde basis ‘wijsheid’ opereren, namelijk dat je het zelf moet doen, dat de Waarheid alleen in jezelf te vinden is en dat al het gezoek buiten jezelf niks oplevert. Dat het leven zelf je van alles laat zien, leert en uitdagingen biedt om van te leren. Mijn boek gaat erover. Daar heb ik niet bij stilgestaan toen ik het schreef, maar ik realiseerde het me opeens tijdens dit interview met Adri. “Met je kop door de stront,” noemt hij dat, die woorden zal je mij nou nooit horen gebruiken, maar inderdaad: Kijk naar jezelf, ga met jezelf aan de slag en ontdek hoe je in jezelf alles kunt vinden, oplossen, zoek de schat die daar verborgen ligt en geniet ervan als je ‘m gevonden hebt!