“An event and your reality about that event are not the same thing.”

Er is wel eens een proef gedaan met een auto die in het water reed en na afloop vroeg men de omstanders welke kleur die auto had. Iedereen noemde een andere kleur. Interessant hè? Goochelaars maken daar ook gebruik van. Ze leiden je af door je aandacht ergens op te vestigen en ondertussen gebeurt er iets anders.

Waarmee ik maar wil zeggen: het is maar net hoe je kijkt, waar je naar kijkt en wat je aandacht trekt. Wat je aandacht trekt is misschien een beetje voorgeprogrammeerd, zo kijk je naar de wereld. Je blik is natuurlijk altijd gekleurd. De kunst is om dat waar te nemen. We zijn voortdurend over van alles aan het oordelen bijvoorbeeld, maar ben je ook in staat om je eigen oordelen waar te nemen? Ben je in staat om te zien waar ze vandaan komen? Vanuit welk idee of gevoel in jezelf? Dat gaat over jou. Terwijl die oordelen vaak over een ander of over een situatie gaan. Misschien kan je het oordelen op zich niet helemaal voorkomen, maar het waarnemen van je oordelen kan wel. Waarom raakt iets je zo, bijvoorbeeld? Vaak zit daar een heel ander verhaal achter en dat gaat helemaal niet over de huidige situatie of de persoon waarover het lijkt te gaan. Dat wordt alleen getriggerd in je en vervolgens begint de mind daar hele verhalen van te maken. Dat kan je zien gebeuren. En als je het kan zien gebeuren, kan je je daar ook vrij van maken. Oordelen zijn vaak een vorm van ontwijken, het buiten jezelf plaatsen, een ander de schuld geven of iets de schuld geven. Wat je dan ontwijkt is een dieper gevoel. Wat je ontwijkt is jezelf. Met als gevolg dat diezelfde situaties zich keer op keer in verschillende vormen voordoen. Omdat ze overeenkomen met jouw beleving, omdat je ze creëert, zonder dat je het in de gaten hebt. Maar ze dagen je uit om naar jezelf te kijken. Om eerlijk naar jezelf te kijken. Ook dat hoeft niet met oordelen gepaard te gaan, want dan zie je het nog steeds niet.

Het kan bijvoorbeeld zijn dat je onmacht voelt of dat je je slachtoffer voelt. Misschien is dat wel hetzelfde. En dat is iets om naar te kijken. Ben je wel zo onmachtig? En hoe kan je slachtoffer zijn als je weet dat je alles zelf creëert? Een situatie kan een situatie zijn, neutraal, maar jij geeft er je kleur aan. Daar kan je je bewust van worden, daar kan je zelf de verantwoordelijkheid voor nemen. In welke situatie dan ook.

Maak het simpel, hou het eenvoudig en praktisch. Dat is de grote uitdaging volgens mij. Want hoeveel tijd zijn we niet kwijt met van alles wat niet ter zake doet, wat omwegen zijn, wat overbodig veel energie kost, soms helemaal onze zaken niet zijn, geen enkele zin heeft en al helemaal niet bijdraagt aan onze levensvreugde?

Daarom is het goed om een doel voor ogen te houden. Waarom doe je wat je doet? Doe je wel wat je wenst te doen? Of ben je afgeleid? Heb je je laten afleiden? Stel je het uit? Waarom?

Elk moment kan je keuzes maken en stappen zetten. Het schijnt dat we gemiddeld 80% van onze tijd besteden aan wat maar 20% oplevert. En die 20 %, die dus 80% oplevert, daar draaien we omheen, terwijl we dat waarschijnlijk wel het belangrijkste vinden. Waarom kiezen we er dan niet voor om daar onze aandacht op te richten en onze tijd aan te besteden? Goeie vraag.

Het is een kwestie van in gesprek gaan met jezelf, alles goed op een rijtje zetten, uitschrijven bijvoorbeeld, een praktische blik werpen op de zaken en duidelijke keuzes maken. Waar richt je je aandacht op?

Wil je ‘problemen’ oplossen, focus dan niet op het probleem, maar op de oplossing. Het is zaak om je mind te besturen en te beheersen, jij bent zelf degene die bepaalt welke kant de mind op gaat. De manier waarop je denkt maakt veel uit, alles zelfs. Daar kan je keuzes in maken. Je emoties worden erdoor bepaalt, het maakt veel uit hoe je je voelt, of iets makkelijk of moeilijk gaat, of iets lukt of niet lukt.

Een van de meest tijdrovende zaken is misschien wel dat we ons bezig houden met wat anderen ergens van vinden of andersom: wat wij van anderen vinden. Doet dat er wat toe? Is het nodig om een ander te vertellen wat hij of zij wel of niet moet doen? Is het nodig om goedkeuring te krijgen voor wat je zelf doet? Is het van belang of een ander het met je eens is of niet?

Als je zelf weet wat je doet en waarom, als je daar duidelijke keuzes in maakt, voel je een innerlijke motivatie en dat is je leiding. Laat je niet afleiden, hou je focus daarop. Ga achter jezelf staan.

Hou het simpel, maak het eenvoudig en praktisch.

Schrijf eens op wat je doel is, wat je wenst en hoe je dat voor je ziet.
Schrijf het helemaal vanuit je eigen wensen en idealen op. Stel het je vast voor. En maak het dan eenvoudig en praktisch: Welke stappen zijn daarvoor nodig? Waar kan je nu alvast mee beginnen? Welke praktische stap kan je vandaag al zetten?

Vaak begint dat met opruimen, letterlijk en figuurlijk. Opruimen wat je niet meer nodig hebt, overbodige ballast letterlijk en figuurlijk loslaten, de weg vrij maken. Ruimte creëren voor jezelf. Zorgen dat je niet meer afgeleid kan worden door allerlei bijzaken, belemmeringen en futiliteiten. Maak jezelf, je eigen ruimte en je werkruimte klaar voor de stappen die gezet willen worden en doe het! Maak een begin! De weg is vrij als jij daarvoor kiest!

Vandaag is het Wereld Vrede dag. ‘Vrede is een beweging’ schrijft Gwendoline in dit artikel. Een zeer interessante uitleg. Het is de kunst om zonder oordelen, met geduld en tolerantie te kijken naar onwetendheid, die je waarneemt in de wereld, bij een ander of bij jezelf. Om je gevoelens te ervaren en te accepteren zoals ze zijn en daar zelf verantwoordelijkheid voor te nemen. Vrede gaat over jezelf. Ben je in staat om zonder oordelen waar te nemen?

https://www.happyview.info/vrede-is-beweging/

Een ander interessant en toepasselijk  artikel vandaag in de Correspondent, waarin de vraag wordt gesteld hoe de media het beste kunnen reageren op aanslagen. Aanslagen hebben als doel om angst en chaos te veroorzaken, media-aandacht is daarin cruciaal. Inderdaad, alle consternatie rondom een aanslag in de media is koren op de molen van aanslagplegers en sterker nog: Een aanslag zou geen enkele zin hebben als er geen aandacht aan werd besteedt.

Maar laten we eerlijk zijn, veel mensen houden van drama en laten zich er graag door meeslepen. Onze eigen houding is dus ook bepalend voor wat er gebeurt in de wereld. Waar richt je de aandacht op en hoe? Dat is altijd weer de vraag. Wat voed je in jezelf? Waar voed je je mee? En wat verspreid je zelf aan informatie?
Laten we vooral onze eigen verantwoordelijkheid daarvoor nemen!

Geen ander die het zo helder kan verwoorden als Eckhart Tolle, hoe het werkt met al die zware ‘lading’ waar we last van kunnen hebben, wat steeds weer getriggerd kan worden, waar mensen elkaar ook mee lastig vallen, want het ene pijnlichaam wil graag het andere ‘raken’. Het is een kunst om er doorheen te kijken en het te herkennen, het is een onbewust deel. Hoe je ermee omgaat, hoe je ‘eruit’ blijft, vertelt hij in deze video. Het is niet wie je bent! Catch it!

Er zijn van die momenten dat je met je neus op de feiten wordt gedrukt. Gisteren kreeg ik het bericht dat mijn goede vriend Wim Denie, de juwelier uit Turnhout die mij inspireerde tot De Magische Gouden Ring, er plotseling tussenuit gepiept is. Als ware levensgenieter deed hij dat zomaar terwijl hij op een terrasje zat, volkomen onverwacht. Voor mij althans. Misschien had hij het zelf wel aan zien komen, ik weet het niet.

Een week eerder zat ik nog met hem op een terras in Turnhout. Hij maakte zich niet meer zo druk over de verkoop van z’n huis, hij zou het wel zien. We hadden het erover hoe ideaal het voor hem zou zijn als hij ergens woonde, waar hij zo naar buiten kon lopen, z’n moestuin in en kon plukken wat hij op dat moment klaar wilde maken. En over dat mensen hem soms een beetje een vreemd hadden gevonden, vanwege de manier waarop hij sprak over het leven. Authentiek en zichzelf, dat was hij. Hij kon dwars door de dingen heen luisteren, hij hoorde waar het echt over ging. Als je hem een ‘verhaal vanuit het hoofd’ vertelde, volgde hij het niet. Alleen als het echt ergens over ging.

Ik herinner me talloze leuke uitstapjes, verrassende ontmoetingen, lekkere etentjes, terrasjes, uren die voorbij vlogen, interessante gesprekken, zelfgebrouwen drankjes, zijn zoektocht naar de essentie, die hij volgens mij allang gevonden had…  en nog veel meer. Altijd even enthousiast, belangstellend, vol verhalen en plannen.

Ik vroeg nog of hij soms ook geïnteresseerd was om ergens bij aanwezig te zijn vandaag, maar hij wilde zich niet vastleggen. Zodra hij de kans zag, zou hij op reis gaan. Waarheen? Dat wist hij nog niet, het kon van alles zijn….

Dat blijkt.

Het dringt nog steeds niet helemaal tot me door. Hoe zou het zijn voor hem? Hem kennende gaat hij met grote nieuwsgierigheid ook dit nieuwe avontuur aan en zal hij, zodra hij de kans krijgt, zeker de mogelijkheid aangrijpen om ons ook daar enthousiast over te vertellen. Ik kan me voorstellen dat hij zelfs op z’n eigen manier toch aanwezig is vandaag en er z’n licht over zal laten schijnen. Ik laat me graag inspireren…

De tastbare geneugten van het leven, daar heeft hij goed van geproefd. En dat is het, wat ik je wil zeggen, namens Wim: Geniet ervan, zolang het kan. Volop. Juist van al het moois dat je met je zintuigen kan voelen, proeven, ruiken, zien en horen.
Al die gewone dingen, die zijn niet zo gewoon. Die maken het leven bijzonder en waardevol. Heb oog voor detail. Zie de schoonheid. Geniet van elkaar. Besef de waarde van het leven en wees volop aanwezig waar je bent, met wie je bent en bij alles wat je deelt met anderen, want die momenten zijn uniek.

Niets in het leven is het waard om niet van elke dag te genieten. Zet je zorgen opzij, want ze ontnemen je het zicht, het licht, waarmee je al die pracht kunt zien, waar het echt over gaat.

Dankjewel lieve Wim, voor al die mooie momenten. Dankjewel voor wie je was en altijd blijft. Het was altijd quality-time met jou. Ik zal het missen die geneugten van het leven met jou te delen. De waarde ervan zal altijd blijven. De essentie is voelbaar. Dat blijft altijd.

Weet je wat ik voor je kan doen? 😉

Teksten schrijven, filmpjes maken, adviseren over teksten en filmpjes, of over hoe je iets aan kunt pakken als je een idee hebt, maar niet weet waar je moet beginnen. Try me 😉

Momenteel ben ik een boek aan het schrijven en wat ik daarin weer eens merk is hoe sterk de kracht van schrijven is. Ook daar kan ik je bij helpen: Het herschrijven van je eigen verhaal. (NB: Dat betekent niet dat je goed moet kunnen schrijven of dat het een boek moet worden). Het zijn vaak verhalen, die we onszelf vertellen, die zich maar blijven herhalen in onze realiteit en als we iets anders willen, is het zaak om onszelf een ander verhaal te vertellen. Daar is ‘Herschrijf je eigen leven’ op gebaseerd. Het werkt heel goed, kan ik je vertellen. Het helpt ook als er iemand met je meekijkt, omdat je je eigen blinde vlekken natuurlijk net niet ziet. En dat zijn precies de punten die nuttig zijn om te herschrijven. Een ander verhaal geeft een ander gevoel en een ander gevoel gaat een andere uitwerking krijgen, op die manier manifesteer je een andere realiteit, nieuwe kansen en nieuwe mogelijkheden.

Het zijn ook precies die dingen waar we vaak met een grote boog omheen lopen, die aangekeken willen worden. Durf je ze aan te gaan, kom je stappen verder. ‘Maak een Plan‘ is het vervolg op ‘Herschrijf je eigen leven‘, maar kan ook los gedaan worden. Bij de eerste deelnemers is al meteen een enorme omslag zichtbaar. Ze hebben inzicht gekregen in wat ze het liefste doen, zijn daar nu ook mee aan de slag, terwijl ze voorheen hun tijd aan allerlei andere dingen besteedden en het daarmee steeds bleven uitstellen bijvoorbeeld. Ook blijkt het tijdwinst op te leveren om niet alles voor een ander te willen regelen en te doen, wat helemaal jouw verantwoordelijkheid niet is. Zorgen maken en je bezig houden met problemen (met anderen bv) is volgens mij de grootste energievreter en tijdvreter. Die tijd kan je nuttiger gebruiken: Opbouwend, creatief, gericht op je wensen en dromen. Als je dat doet, merk je ook dat je energie krijgt, in plaats van moe wordt. Het is een groot verschil. En allerlei zaken waar je je eerder druk over maakte, lossen zich ondertussen ook nog vanzelf op, juist omdat je ze loslaat.

Veel mensen weten niet waar ze goed in zijn of wat ze willen, of ze durven de stap niet te zetten. Het is in feite een kwestie van gewoon beginnen, dan wijst de rest zich vanzelf. Ook het vaak nog ontbrekende vertrouwen komt vanzelf. Want als je eenmaal op het spoor zit van wat je echt wilt, groeit dat mee. Op een gegeven moment is er geen twijfel meer, maar ga je gewoon. Doe je gewoon. Dan ben je gewoon wie je wilt zijn en het loopt allemaal vanzelf. En dat is de bedoeling! Want dan wordt het pas echt leuk! 🙂

Mocht je een vraag hebben, mocht je een opstapje nodig hebben of duwtje in de rug, wees welkom!

Met het maken van filmpjes werken we op dezelfde manier: We vertellen jouw verhaal op een nieuwe manier. Wees alvast degene die je wilt zijn!

“Als je achter je passie komt, kan je het onmogelijke mogelijk maken…” Een enorm inspirerend verhaal, met veel prachtige lessen:

https://vimeo.com/142493815

(Dank je Peter voor het delen!)

Waarom willen mensen het toch zo ingewikkeld hebben, als het zo simpel is?

Die vraag kwam in me op nadat een paar mensen me gisteren – op het Body & Soul festival in Antwerpen – vertelden dat ze niet zoveel met channelingen hadden. Dat kan en dat mag natuurlijk, er is voor elk wat wils en ieder z’n eigen pad, z’n eigen keuze en z’n eigen vrijheid. Voor mij ook wel goed om te horen, dan kan ik het proberen te begrijpen. Ik weet natuurlijk niet wat die ander dan precies zoekt, op welke vragen hij of zij antwoord wil hebben. ’t Zou te maken kunnen hebben met wat ik dan noem ‘de oude spiritualiteit’, waarin je voorspellingen krijgt of zelfs waarschuwingen voor onheil, of waarin hele verhalen over diepere trauma’s en vorige levens breed uitgemeten krijgt, geen idee. Wat mij vooral verbaasde is dat deze mensen (het waren er maar twee hoor, maar het zette me wel aan het denken) het ’te simpel’ noemden. Grappig wel, want wat ik het liefst doe is het vooral simpel maken. Volgens mij is het ook simpel. De waarheid is simpel en kan iedereen begrijpen. En juist dat willen ze niet horen? Zo had een van hen bijvoorbeeld 10 jaar geleden een sessie bij White Bull gedaan en iets te horen gekregen over ‘het licht zijn’. Okee, dat mag dan wel simpel klinken, maar de betekenis en de inhoud daarvan bepaal je natuurlijk zelf. Ik kan me zo voorstellen dat je daar wel tien jaar mee zoet kan zijn… maar waarom zou je het ingewikkelder willen hebben dan dat?

De essentie is simpel. Dat is toch een verademing? Het is eenvoudig, maar dat wil nog niet zeggen dat het eenvoudig is om dat toe te passen in je leven. “Vrede in de wereld begint met de vrede in jezelf,” ook simpel. Maar als het werkelijk zo simpel was, dan was het allang vrede op de wereld. Als iedereen die simpele boodschap echt zou begrijpen en ermee aan de slag ging in z’n eigen leven, waar je best even zoet mee kan zijn, hadden we allang een hele andere wereld. Wensen we liever anderen aan te wijzen als schuldigen in een conflict, van oorlog, terreur en onderdrukking? Hebben we altijd tegenstanders nodig, vijanden, boosdoeners en iets om tegen te vechten? Dan is er nog geen vrede… Zo simpel is het. Alles begint in onszelf.

The only restriction is the limitation in your beliefs that prevents you from breaking free from self-made imprisonment. (Doreen Virtue)

“Net zoals je geluk of je innerlijke vrede niet afhankelijk is van een ander of van omstandigheden – al denken we dat vaak – is het waarmaken van je dromen, je missie en je goed voelen over wat je doet, niet afhankelijk van geld of van de buitenwereld. Waar een wil is, is een weg, zeggen ze wel eens. Als je jezelf maar trouw bent en weet wat je wilt, ècht wilt, dan wijst die weg zichzelf… “

Dat is een alinea uit mijn boek ‘Een nieuw begin’, waar ik nu de laatste hand aan leg. Het interessante is dat het een proces laat zien, in de periode dat ik het aan het schrijven was, door het schrijven zelfs. Alle puzzelstukjes vallen in elkaar, alles klopt, zoals ook in je eigen leven altijd alles klopt, maar je dat vaak achteraf pas ziet.

Schrijven is een scheppende kracht, ook voor jou. Je hoeft geen heel boek te schrijven, maar je kunt het schrijven wel gebruiken om te herschrijven wat je dwars zit. Hoe je het doet, maakt niet uit. Het gaat om wat je ermee bereikt: je doelen, je wensen, je dromen, je geeft ze leven door ze op te schrijven.

Alleen lijstjes maken werkt al. Het houdt de focus scherp.
Toen ik aan het opruimen was, vorig jaar, kwam ik allerlei lijstjes tegen en het was een feest om te ontdekken hoeveel er al af was, hoeveel er klaar was, afgerond, gelukt.

Ook stonden er dingen op die lijstjes die ik allang deed, maar nog niet zag. Nog niet zoveel als ik zou willen en kunnen misschien, maar dat groeit vanzelf als ik gewoon doorga en het laat gebeuren. Mijn visie is in de loop van de tijd ook steeds helderder geworden. Ook dankzij het schrijven natuurlijk, omdat je schrijvend alles vanuit een groter perspectief kunt bekijken.

Wat ik de deelnemers aan ‘Maak een plan‘ zojuist schreef:
Lijstjes maken hoeft niet vanuit ontevredenheid met het NU te gebeuren. Ze zijn gewoon behulpzaam bij het creëren. Het verder creëren, want het wil niet zeggen dat je niet al doet, wat er op je lijstjes staat. Ontevredenheid kan dus net zo goed tevredenheid zijn, het is dus het gat tussen wat er al is – en wat je ‘denkt’ dat er zou moeten zijn, omdat je het niet op waarde schat, omdat je denkt dat het meer, beter, groter en belangrijker moet zijn. Terwijl je het juist daarmee belemmert. Het werkt om voor jezelf je doelen op te schrijven, het houdt je op koers en gaat met je meewerken, alleen al omdat je het opschrijft.

Ook zin om nog mee te doen met ‘Maak een plan‘?
Je wordt er gegarandeerd vrolijk van! 🙂

Fijne dag met veel inspiratie gewenst! Zoals dat past bij Pinksteren…