Je innerlijke kompas

Ken je dat? Soms heb je van die dagen dat je van alles tegelijk wil doen, niet weet waar je moet beginnen of je afvraagt welke kant het op gaat. Gisteren had ik zo’n dag. Ik wilde teveel, teveel tegelijk, het schoot niet op, ik had geen geduld en ondertussen wist ik heel goed dat ik beter even alles kon loslaten, gaan wandelen of opruimen of op een andere manier resetten. Pas ’s avonds kwam ik op het idee om even een filmpje van Deepak Chopra te bekijken, waar ik nieuwsgierig naar was. Het is goed om jezelf te blijven voeden en herinneren, vooral als je het even ‘vergeten’ bent. De dagelijkse realiteit kan je soms misleiden, je mind kan er door in beslag genomen worden, sterker nog: Dat overkomt het gros van de mensheid voortdurend 😉 Maar de realiteit die we waarnemen – en vaak voor ‘waar’ aannemen – is niet dè realiteit. Het is al verleden tijd! Het is een weerslag van wat we eerder hebben gedacht, oude overtuigingen, een oud gevoel, oude patronen, het is al gemanifesteerd, het is een reflectie.

In het NU kan je iets nieuws creëren, elk moment. Maar dan moet je wel even uit die valkuil zien te ontsnappen. De valkuil is dat je veel teveel waarde toekent aan dat wat al gemanifesteerd is, wat ‘oud’ is. Dan kan je juist iets in stand houden wat je misschien allang te boven bent gekomen. Enerzijds kun je in de ‘spiegel’ van het leven zien waar je misschien nog iets op te ruimen hebt, waar je nog een oude overtuiging om kan buigen, waar nog ‘angst’ opzit, anderzijds moet je ook oppassen dat je niet aan de gang blijft. We kunnen wel blijven graven, zoeken en peuren in het verleden, maar de kans bestaat dat we daarmee juist oude zaken opnieuw leven inblazen.


Je kunt er ook vanuit gaan dat het nieuwe al onderweg is, in aantocht is, alles is er al tenslotte. Ook al kan je het nog niet zien, al heeft het nog geen vorm, dat wil niet zeggen dat het niet onderweg is. Een leuke vergelijking van Abraham (Hicks): Als wij op weg gaan van A naar B (ik weet de steden even niet meer, maar dat doet er ook niet toe), dan weten we dat we daarvoor een bepaalde route af moeten leggen, zoveel kilometer en dat duurt ongeveer zolang. Dan gaan we niet halverwege twijfelen of we er wel zullen komen, stel je voor dat we dan gaan twijfelen en denken: “O jee, we zitten vast op de verkeerde weg, zijn we er nu nog niet? Zullen we maar teruggaan?” In dit voorbeeld is het onzinnig om dan maar terug te keren en ook om dan een andere afslag te gaan nemen. Maar ook hier is stad B nog niet in zicht, alleen nog maar een voornemen, een plan en ze zijn ernaartoe onderweg. Zo werkt het ook met onze plannen. We zijn onderweg. Elke intentie creëert en wordt in gang gezet zodra hij in je opkomt. Je weet welke kant je opgaat. Je weet wat je aan het doen ben en waarom. Je weet dat je onderweg bent. Je ziet het alleen misschien nog niet. Je kunt gaan twijfelen als je geen richtingaanwijzers ziet natuurlijk, maar je hebt altijd nog een innerlijk kompas wat je kunt raadplegen. Dat innerlijke kompas wijst je de weg. Dat is een andere dan die van de mind, wat je ook geen kompas kunt noemen, want die wijst steeds verschillende richtingen uit. Die ziet problemen, die kan in paniek raken, zich zorgen maken en gaan twijfelen. Je innerlijk kompas twijfelt nooit, die wijst altijd dezelfde kant op: De kant van vreugde, ontspanning, gemak, vrijheid, ruimte en vertrouwen. Je weet wel: Follow your Bliss. Dat wat goed voelt, is goed. Dat waar je blij van wordt, is de weg.

Alles is er al. Deepak Chopra zei het anders: “The source of every experience is consciousness” en “Consciousness is by definition non-local, has no form and therefor it is infinite. The source of all experience is infinite. And therefor it can never be in short supply.”

Er kan dus geen tekort zijn! Want de bron is onuitputtelijk.

Het veld van alle mogelijkheden, de bron, die is in onszelf te vinden. En die is alleen te vinden als je de mind weet te overstijgen, want het is de mind die je opzadelt met beperkende gedachten. De mind functioneert op een ander level. Overstijg je eigen beperkende gedachten. Daar is zelfreflectie voor nodig, zelfonderzoek, welke ‘onwaarheden’ geloof je nog over jezelf? Welke onwaarheden geef je nog macht? In welk opzicht maak je jezelf nog afhankelijk van uiterlijke omstandigheden?

Er speelt nog iets mee: Als je je grote doelen stelt, kom je ook grote weerstand tegen. Omdat je nu bent waar je bent kan een grote wens dus het ‘gat’ juist vergroten tussen waar je nu bent en waar je wenst te zijn. Dat geeft juist ontevredenheid over het nu, niet zo handig! Neem kleine stappen, wees blij met elke kleine stap, wees dankbaar voor wat er nu is! Het is prima om grootse plannen en ideeën te hebben, maar geniet vooral van de weg, van het onderweg zijn. Geniet van het spel en volg je kompas. Dan kom je er vanzelf. En eigenlijk ben je er dan al! Vertrouw op je ZELF!

En zo leidde die ene dag van ongeduld en teveel tegelijk willen uiteindelijk tot diepere belichaming van eerdere inzichten. Hoera!