Van de week was er iemand die zich geen raad wist met al z’n gevoelens. “Kan je ook ‘gewoon’ voelen zonder te oordelen?” vroeg ik hem. Als elk gevoel er gewoon mag zijn, voorbij komt en ervaren wordt, gewoon zoals het is en verder niks, geen verhaal, er geen verklaring bij zoeken, geen oorzaak willen aanwijzen, er geen oordeel over vellen, dan is een gevoel gewoon een gevoel en kan het weer vertrekken nadat het waargenomen is. Dat zijn de lessen in het leven: ervaren. Ervaren wat er is, dat is leven.
Maar meestal verzetten we ons. Tegen ons eigen gevoel of tegen dat wat er is. Dat verzet maakt het lastig en veel moeilijker, dat verzet maakt dat het niet kan bewegen, klem kan komen te zitten en niet verder ontwikkelt. Terwijl alles, vooral ons eigen bewustzijn, juist wel verder wil ontwikkelen en wij onszelf – volgens mij – juist willen bevrijden van al die oordelen. We willen vrij zijn, ons vrij voelen, onszelf niet zo beperken en belemmeren. Laat het leven maar stromen, doorstromen en ons verrassen.
Ik kijk elke dag wat ik tegenkom, dat is leerzaam en verrassend. Jezelf zijn is als een ui afpellen en alle ‘valse’ laagjes ervan afhalen. De identiteit die je hebt aangenomen bestaat uit allerlei laagjes. Dat is allemaal niet wie je echt bent. Het is een houding, geconditioneerd, een vorm. Je denkt dat het zo hoort of moet. En het is goed om daarnaar te kijken en daar af en toe eens vraagtekens bij te zetten. In hoeverre gedragen we ons als slachtoffer bijvoorbeeld? Of in hoeverre zijn we te trots? In hoeverre schamen we ons, voelen we ons – onterecht – schuldig? Allemaal interessante kwesties, allemaal karmische patronen ook, net als arrogantie, geweld en haat karmische patronen zijn (dat leg ik in het boek Eerherstel allemaal verder uit… 😉 ) en precies waar we mee aan het afrekenen zijn – individueel en wereldwijd.
Ben je bereid die karmische patronen los te laten? Dat is de vraag. Een positief antwoord daarop brengt je naar de beleving van Eenheid. De karmische patronen houden ons gevangen in de afgescheidenheid, het waren de instrumenten van de dualiteit. En het was ook de bedoeling dat we die dualiteit ervoeren, net zoals het nu de bedoeling is om van daaruit de Eenheid weer te ervaren. Dat betekent dat we elkaar allemaal aspecten van onszelf laten zien. Dat is het waarnemen wat bevrijdend werkt.
Het onderwerp ‘helpen’ is hierin zeer interessant. Daarbij komen arrogantie en slachtofferschap al snel om de hoek kijken. Ik heb in het boek een heel hoofdstuk gewijd aan ‘helpen’, waarin ik ook mezelf de vraag stel: Hoe help je echt? Door de waarde te zien van de ander en door de waarde te zien van jezelf. Allebei. Natuurlijk is het de bedoeling dat we het ‘samen’ doen op deze wereld. Dat kan niet anders. We zijn allemaal schakeltjes in het grote geheel. Met allemaal onze eigen rol en functie in het hele ‘spel’. Iedereen heeft z’n eigen betekenis en z’n eigen rol. De een is niet beter dan de ander, ik bepleit gelijkwaardigheid. En dat is ook het thema in de wereld, alles wat nog ‘scheef’ zit en ‘onrecht’ is, wil gezien worden. Dan pas lossen we alle problemen op. En dat begint dus in onszelf. Onszelf waarnemen, onszelf vragen stellen en onszelf waarderen, maar ook anderen waarderen. Laten we vooral eens ophouden om zo kritisch te zijn, want daarmee kijken we niet goed. We keuren dan iets af, maar missen daardoor de vertaalslag naar onszelf: Wat voel ik hierbij? Ons gevoel wijst ons de weg. Laat al je gevoelens toe en ervaar ze. That’s all…
Ik ervaar momenteel dankbaarheid, omdat mijn vrienden een actie op touw gezet hebben om het boek te laten drukken. Omdat zij de waarde van het boek herkennen, uitdragen, delen en mij er op wijzen dat de volgende stap nu gezet mag worden. Het zou arrogant zijn om te zeggen dat ik geen anderen nodig had, dus ook met dat patroon reken ik nu af.
Samenwerking is juist de bedoeling!
With a little help from my friends… zie hier de actie ‘boekrelease’!
Ik zet mijzelf opzij, want het gaat helemaal niet om mij. Het gaat om zoveel meer. Het ego – met al z’n angsten – mag nu echt aan de kant geschoven worden, zodat ‘de boodschap’ uit het hele verhaal de wereld in kan stromen, via mij, omdat ik nu eenmaal een instrument ben – net als jij!
Moge mijn boek ook jou net dat puzzelstukje aanreiken, waarmee je meer heelheid en eenheid kunt ervaren! EERHERSTEL van onszelf, daarmee valt de hele puzzel in elkaar! Op een nieuw begin!
THANK YOU!