Maakt het uit wat anderen ervan vinden? Maakt het uit of ze ‘leuk’ meedoen met je? Of ze staan te juichen of juist niet? In principe moet het niets uitmaken. Als jij weet wat je wilt en doet wat je te doen hebt, omdat je je innerlijke kompas volgt, doet het er niet toe, dan weet je al dat het goed is. Zelfs al weet je niet waar het heengaat. Zolang het nog afhankelijk is van anderen, of zolang je het afhankelijk maakt van anderen, is er een deel in jou nog niet helemaal in vrij of een deel van je dat nog twijfelt aan jezelf of misschien nog ‘het pad’ aan het ontdekken is. Dat kan. Ook niet erg. Maar als je ‘het’ af laat hangen van anderen, verzwak je jezelf. Als het je niet meer uitmaakt of je applaus krijgt, zal je zien dat je het wel krijgt, bij wijze van spreken.
Veel mensen hebben het gevoel dat ze tegenwerking krijgen, dat anderen hen tegenwerken of dat ze ‘de kans’ niet krijgen, of niet genoeg steun, onderdrukt worden of omstandigheden hen belemmeren. Ik zie allerlei mensen momenteel op het punt van ‘doorbreken’ staan, als een bloemknop die openbreekt, lijken ze er klaar voor. Het ongeduld is voelbaar, de ‘ware zelf’ wil tevoorschijn komen, dat is die innerlijke drang. Het voelt niet lekker meer in dat beklemmende jasje van het onware zelf, het kleine zelf. Die oude rol past niet meer.
In potentie is alles aanwezig IN jezelf, het hangt niet af van anderen. Geef jezelf toestemming. Wentel het niet af op anderen als je tegenwerking voelt, projecteer geen belemmeringen op de buitenwereld, op omstandigheden of op gebrek aan medewerking. Denk niet dat het van buitenaf ‘moet’ komen, het hangt alleen van jezelf af. Zeg je ‘JA’ tegen jezelf? Als dat je intentie is, volg dan je hart. Dat wijst je de weg. Laat het ontstaan vanuit jouzelf. Geef jezelf de vrijheid en de ruimte. Maak er vooral geen ‘moeten’ van. Laat de bloem zich ontvouwen. En geniet ervan….
Hou het leuk, hou het relaxed, haal al het ‘moeten’ er vanaf, neutraliseer alle verwachtingen van anderen, hou er rekening mee dat je ‘mind’ alles steeds wil inkaderen en beheersen, maar dat dat de ‘oude’ weg is. Op je nieuwe pad ontstaat alles vanzelf, op een natuurlijke manier. Als jij ‘Ja’ zegt tegen jezelf, komen de mogelijkheden zich vanzelf aandienen, omdat je ze uitnodigt, omdat van de ene stap de volgende stap komt. Relax… en laat het zich vanzelf ontwikkelen. Blijf gefocust op wat je wel wil en laat je niet tegenhouden door welke blokkade dan ook, want de blokkades maken we zelf door niet te geloven in onszelf. Het zijn geen anderen die de blokkades opwerpen. Ze zijn er alleen zolang je er bang voor bent en er teveel de aandacht op richt.
Als jij jouw eigen pad bewandelt, vrolijk en vrij, genietend van elke stap, nog niet wetend, maar je al wel verheugend op wat komen gaat, wandelt alles wat daarbij past vanzelf met je mee. Dat wat er niet (meer) bij past, gaat z’n eigen weg en wie weet, sluit dat er later wel weer eens bij aan. Of niet… Laat het vrij, geef het ruimte om te ontstaan. In jou, door jou, vanuit jou….
Haal ‘de mind’ ervan af dus. Al je oordelen, zelfkritiek, twijfel, beschuldigingen of beperkende overtuigingen. Laat het vanuit je hart opbloeien. Kijk eens naar een bloem: Als die zich ontvouwt wordt ook het hart zichtbaar. Kleurig en geurig. Dan weten de bijen precies waar ze moeten zijn. Die hoef je niet eerst – van tevoren – allemaal bijeen te roepen, die komen vanzelf wel… die weten dat.
Maak je geen zorgen, het gaat allemaal vanzelf. Het is namelijk een natuurlijk proces. Relax… en laat het zich ontvouwen. Geniet ervan!