De wereld is je spiegel

In plaats van iets af te wijzen en af te keuren, kan je je ook afvragen: Wat wel, hoe zou ik het wel graag zien? Mensenlief wat zou de wereld er dan anders uitzien!

Er zijn nog altijd meer overeenkomsten dan verschillen: iedereen wil toch uiteindelijk vooral vrij en blij en dus ook veilig en in vertrouwen kunnen leven?

Als we ons niet veilig voelen, beschouwen we de wereld als onveilig en wijzen we al snel van alles buiten onszelf aan als de oorzaak daarvan. Daarmee plaats je iets buiten jezelf, wat afgescheidenheid oplevert. Ook in jezelf.

Kijk eens in de spiegel, die de wereld is. Wat vertelt het je over jezelf? Welk deel van jou wil hier gezien worden? Welk deel van jouw eigen kracht – vertrouwen – wordt hier nog ondermijnd? Denk je werkelijk dat het in de buitenwereld te plaatsen is?

Alles wat je waarneemt, vertelt je iets over jezelf. De gevaren die je ziet, de macht die je ziet, de zaken waar je je aan ergert, het idee dat je niets te vertellen hebt, het idee dat je afhankelijk bent, niet goed genoeg bent, niet meetelt, dat er niet naar je geluisterd wordt, enzovoort enzovoort. Zie je in ieder mens de schoonheid, de waarheid en de potentie? Wat is het beeld dat je hebt, waar is je beeld nog beperkt? Met alles wat we afwijzen, wijzen we delen van onszelf af. Met vertrouwen creëren we meer vertrouwen en dat is een opbouwende kracht, waarmee we de wereld mooier maken. We kunnen dat vertrouwen echt alleen in onszelf vinden.

Het punt is dat er nu een heleboel – veel teveel – energie gestoken wordt in het benadrukken van wat we niet willen, waar we bang voor zijn of waar we ons zorgen over maken of wat we onwenselijk vinden en daarbij ook nog op alle ‘fouten’ die gemaakt zijn, de schade die is aangericht, enz… enz… Daarmee wordt het extra bekrachtigt en in stand gehouden (afscheiding). Terwijl wij zelf ook heel anders kunnen kijken daarnaar en dat al heel veel verandert. Wij kunnen zelf de verandering zijn, dat zijn we ook. We zijn allemaal deel van het geheel, of we willen of niet. We hebben er toch mee te maken. Als je dat anders wil, hoe dan? Hoe zou het kunnen bewegen van A naar B? Hoeveel vertrouwen heb je in jezelf en in dat we wel degelijk heel veel kunnen transformeren door anders naar de wereld te kijken en iedereen lief te hebben. Liefde vraagt alles en iedereen te omarmen. Het transformeert allemaal van binnenuit. Elk deel van jezelf. Want hoe wij de wereld zien, is onze spiegel.

Zien wij ‘verhalen’ waarvan we ons afgescheiden voelen, welk verhaal zit daar dan achter? Welk deel van onszelf heeft zich afgescheiden? Welk deel van onszelf wijzen we dan af? Elk oordeel ergens over is iets buiten jezelf plaatsen wat gezien wil worden. Focus op de wereld die je wenst, ja, dan zijn we daar naartoe op weg. Dat verandert niet van de een op de andere dag, het is een groot proces, in onszelf. En dat kunnen we uiterlijk ook waarnemen. Het is zoals je denkt dat het is. En zo krijg je het ook…..