“Waar ben je bang voor?” vroeg ik. Het bleef stil. Er kwam geen antwoord. Ik wachtte rustig. Maar het antwoord kwam echt niet. Ze wist het niet.
Dat is interessant! Ik heb het vaker meegemaakt, ook met mezelf trouwens, dat er helemaal geen antwoord is te vinden op die vraag. We hadden het over patronen en met name beperkende gedachtenpatronen – zoals ‘kan ik niet, mag ik niet, is niet goed,’ en alle ‘maren’ die altijd elk positief initiatief of idee om zeep helpen. Zulke patronen komen voort uit angst. Angst is de oorzaak van onze afgescheidenheid met wie we werkelijk zijn, met alles wat goed is, perfect zelfs, liefdevol, waar en vrij, zorgeloos en oneindig qua mogelijkheden, vrolijk en overvloedig.
‘Zit er angst achter?’ vroeg ik dus, toen we al die patronen even benoemd hadden. Ja. Wat voor een angst? Onduidelijk. En zo lost de angst op. Door er naar te kijken en te ontdekken dat er niks is.
Angst is de afwezigheid van liefde. Waar liefde is, kan geen angst zijn en andersom. Die heb ik van White Bull (zie het filmpje op youtube of kijk bij de bespiegeling van gisteren). Zo simpel is het. En Liefde is de absolute waarheid. Angst is de afwezigheid van Liefde. Dus?
Angst klopt op de deur, Liefde doet open. Er staat niemand.
Vrij naar Rumi, want in zijn vers deed Vertrouwen de deur open. Maar Liefde is automatisch ook vertrouwen. En nog veel meer. Je zal het ontdekken als je de deur open doet.