“Neem het niet persoonlijk.” O ja…
Ik heb besloten om nog wat delen van het interview met White Bull openbaar te maken, omdat het zoveel te bieden heeft. Voor wie daar aan toe is en daar behoefte aan heeft natuurlijk, maar het is zo verhelderend en brengt je weer snel terug bij de basis. Bij dat ‘o ja…’
Volgens mij is het een vrij woelige tijd, veel is in beweging en er wordt van alles getriggerd. Je kunt per ongeluk gevangen raken in drama’s, zonder dat je doorhebt dat het gebeurt. Ik voel me niet lekker als er iets trekt en maar blijft malen, dan is het tijd voor maatregelen. Het voelt niet vrij, het voelt als ‘gevangen’.
Afgelopen zondag besloot ik – na een rumoerige, drukke week – een Stiltedag te houden. Het was ook Stiltedag trouwens, maar Stilte kan je natuurlijk ook zelf doen, wanneer je maar wilt. Effe geen media, geen tv, geen berichten, geen gesprekken, niks. Nou ja, bijna niks dan. Heerlijk! Ik heb een flinke wandeling door het bos gemaakt en ja, dan voel je de ruimte weer. Dan kan je weer ontsnappen en wordt alles als het ware weer neutraal, rustig, vredig en kan je weer van een afstandje kijken naar al dat gedoe, de drama’s en de drukte. ‘Neem het niet persoonlijk,’ dat is een goeie! Net als ‘laat je niet gek maken’ of ‘laat je niet meesleuren’.
Volgens White Bull zijn mensen vaak een beetje verslaafd aan drama en houden we met z’n allen wel van die ‘soap-opera’, waar we inzitten. We doen er graag een schepje bovenop en dikken het nog wat aan. We vertellen verhalen, geloven verhalen en raken verstrikt in al die verhalen. En toch… je kunt er zo weer uit ontsnappen. En dat is de kunst.