Wat een prachtige, inspirerende documentaireserie over Jaap van Zweden was dat. Mocht je hem gemist hebben, hier vind je hem.
Zo toegewijd als hij aan het werk is, zoveel liefde voor wat hij doet. En hij is helemaal zichzelf. Ook dat valt op. Geen concessies, hij kende z’n pad en deed het gewoon. In de slotaflevering gisteren een aantal mooie inzichten: “Ik zou niet zeggen dat er een droom is uitgekomen, het is gewoon hard werken.” Daarin zit iets interessants: Een droom blijft een droom als je blijft dromen. Het is een kwestie van aanpakken en doen. In het diepe springen en ervoor gaan. Het is duidelijk dat zijn innerlijke drive heel sterk is en altijd sterk is geweest. Maar die innerlijke drive hebben we allemaal, het is een kwestie van ernaar luisteren, er gehoor aan geven. Volgens Jaap van Zweden kan iedereen de top bereiken.
“Het grootste risico is dat je geen risico’s neemt,” zei hij in de uitzending van gisteren. Ja. Inderdaad. Met twijfelen en niet durven kom je niet veel verder. Dat maakt je ook niet gelukkig. Wat heb je te verliezen? “We” verzinnen altijd zoveel bezwaren en smoezen om niet te doen wat we eigenlijk graag zouden willen. Let maar eens op. Hoe vaak komt er niet een ‘ja, maar…’ in je op? Hoe vaak hoor je mensen niet allerlei bezwaren aanvoeren? We houden onszelf tegen op die manier. Angst… Maar angst is niet reëel. Het zijn alleen onze gedachten ergens over. We kunnen net zo goed andere gedachten nemen.
Wat goed voelt is ‘de waarheid’, dus wat niet goed voelt niet. “Neem ‘better-feeling thoughts’,” zegt Abraham/Hicks dan. Ga niet mee in de doemgedachten, beschouw ze ook vooral niet als ‘van jou’, want je bent dat niet. Je bent helemaal je gedachten niet zelfs. Toen mij dat voor het eerst verteld werd, was ik verbaasd, maar het is echt waar. Ik kan net zo goed iets anders denken en dus gedachten ‘nemen’ die beter voelen. Iedereen kan die kunst ontwikkelen, het helpt om ze op te schijven bijvoorbeeld. Dat doen we bij ‘Herschrijf je eigen leven,” en op een gegeven moment wordt het een gewoonte, maar het blijft opletten.
Wie is die lastpak toch die ons dan opzadelt met negatieve gedachten en ideeën dat we het niet waard zijn, niet kunnen, niet mogen, niet verdienen, niet goed genoeg zijn? Geen idee, je zou het ‘gedachtenvormen’ kunnen noemen, die in de lucht hangen en die je in hun greep kunnen houden, maar alleen als jij er zelf aan vasthoudt. En als je bedenkt dat jij dat niet bent, hoe eenvoudig is het dan niet om ze los te laten?
Neem gedachten die beter voelen. Kijk naar je angsten, maar geloof ze niet. “Love is real and fear is not,” schrijft Marianne Williamson: “Love comes from God, fear does not. Any appearance produced by fear-based thinking is happening only within the worldly illusion and illusions can not stand in the presence of love.”
Het denken vanuit angst creëert dus wel degelijk, elke verschijningsvorm daarvan op ‘het toneel’ die wij waarnemen, oorlog, tekort, noem maar op, bestaat slechts in de illusie van de wereld. Omdat dat het toneel is, waarop we projecteren. Achter die sluier van de illusie ligt een andere waarheid, ‘The universe of miracles’ noemt ze dat. Ons hart is het compas daar naartoe. Een shift in denken van angst naar liefde is het mirakel. Liefde is onze natuurlijke staat van zijn (daarom: Er is niets wonderbaarlijks aan een wonder!) en wat is nu zo mooi: De gecreëerde illusie kan niet blijven bestaan in de aanwezigheid van Liefde!
Het meest krachtige en waardevolle wat je kunt doen is je losmaken van het angstdenken, dat de wereld regeert. De wereld heeft een nieuwe mind-set nodig. Wij hebben zelf een nieuwe mind-set nodig dus. Er zijn mensen als Jaap van Zweden die ons het voorbeeld geven: Leef niet vanuit angst, leef vanuit je passie. Vanuit je hart. Hoezo zou dat een droom zijn? Je kunt er elk moment voor kiezen. Zo simpel is het: je hart is je compas. Miracles are waiting…
PS: Wil je ook meedoen aan ‘Herschrijf je eigen leven’? Dat kan. Je kunt hier meer informatie vinden.