Doen!

Omwegen maken, we kennen het allemaal wel denk ik. Dat je niet doet wat je van plan was, iets niet afmaakt wat juist belangrijk is voor je, allerlei excuses hebt om te laten liggen waar je aan begonnen bent, afhaakt omdat er iets tegenzit. Of we gaan twijfelen of het wel is wat we willen, of we het wel kunnen. Dat je je Dost (doel) opzij zet, terwijl hij het belangrijkste is voor je en voorop zou moeten staan. Wat is dat? Lange tijd dacht ik dat het met discipline te maken had, maar volgens Julia Cameron is het angst.

‘Maak er een spel van,’ adviseert ze in ‘The Artists Way’, want creëren doe je vanuit plezier en vrijheid, niet vanuit discipline en iets moeten bereiken. Ze beschrijft allerlei interessante voorbeelden: iemand heeft commentaar en je laat het verder zitten, of je zou even iets  aanpassen, maar je doet het niet of je wordt boos op degene die iets afwijst of jou niet begrijpt, of je gaat toch maar eerst iets anders doen omdat je geld ‘moet’ verdienen, enz… Dat noemt zij artistieke blokkades, ‘negatieve ommezwaaien’ en vaak hebben we het niet door dat we excuses zoeken om niet te doen wat we echt willen.

Dat is geen luiheid, dat is angst, volgens Cameron. Faalangst of de angst voor succes, dat maakt niet uit. Het komt op hetzelfde neer, het zijn blokkades. En haar hele boek gaat erover hoe je die blokkades kan doorbreken, dat je je Dost op nummer 1 kan zetten. Gewoon omdat je dat gelukkig maakt en dat verzekert succes. Wie wel bezig is met z’n droom, z’n creativiteit laat stromen, is in z’n element.

Wat ik hier mijn ‘Dost’ heb genoemd, noemt zij ons ‘kunstenaarskind’ en vergis je niet, we hebben het niet alleen over kunstenaars. Creativiteit heeft te maken met de innerlijke vrijheid, die iedereen herkennen zal als ‘de flow’, jezelf zijn, lekker bezig zijn, aan de slag met je levensdoel, genieten van wat je doet, creëren. Iedereen heeft dus die kunstenaar in zich, als een dreinend kind, dat enerzijds aan bod wil komen, maar ook bang is en zich afvraagt of de kust veilig is. “Stel je voor dat je de ouder bent van dat kind en het begeleidt, stel je kunstenaarskind gerust dat het veilig is om naar buiten te komen,” raadt Julia Cameron aan. Voordat je aan een nieuw project begint, breng je alle angsten, wrok en wrevel aan het licht, hoe pietluttig ook. En dan sluit je een deal met jezelf. Dat het ‘kind’ de kwaliteit levert en jij de rest eromheen organiseert. Ze waarschuwt daarbij dat deze methode een fatale impact kan hebben op je creatieve blokkade 😉

Inventariseer: Over wie of wat zit je alsmaar te klagen? Wat ben je altijd maar aan het uitstellen? Wat was de aanleiding voor je negatieve creatieve ommezwaaien? (Het afhaken, laten liggen, niet afmaken, afkeuren enz…) Vergeef jezelf dat dan allemaal en kijk welke ‘gesaboteerde kinderen’ je nog kan redden. Traceer een zo’n ‘creatieve omweg’ en herstel die. Neem nu geen andere creatieve omweg, maar kijk liever naar de aard van je verzet.
Welke creatieve dromen lonken naar verwezenlijking? Geef toe dat ze je beangstigen, zegt Julia Cameron, want alleen op die manier ontmantel je de verlammende en zelfdestructieve werking die angst heeft, vaak zonder dat je het in de gaten hebt.

Waar te beginnen? Weet je wat? Begin gewoon. Als je de eerste stap zet, toont de weg zich vanzelf! Het geheim ligt in het DOEN! Niet uitstellen, maar doen. En doorgaan natuurlijk. Succes is afhankelijk van je vermogen de blokkades te zien en de baas te zijn. Succesvolle ‘kunstenaars’ hebben zichzelf er doorheen geholpen en zijn in staat geweest door te gaan. Met alle risico’s van dien… en daar hebben ze geen spijt van!