Wat is de les? Misschien is de les altijd hetzelfde. Dat er een keuze is tussen angst en liefde. Tussen meer verdeeldheid of eenheid. Tussen verscherping van de tegenstellingen of broederschap. Tussen mind en hart.
De les is ook het creëren. Onze gezamenlijke en eigen verantwoordelijkheid in het creëren van deze wereld. Want niks staat op zichzelf. Het een volgt op het ander, actie-reactie. Je kunt wat er in Parijs is gebeurd niet los zien van de bombardementen die worden uitgevoerd in het midden-oosten, evenmin als het Russische vliegtuig dat neerstortte. Geweld leidt alleen maar tot meer geweld, het is geen antwoord. Er vallen altijd onschuldige slachtoffers. De ene mens is niet meer waard dan de andere. Elke bom is er een teveel. Wie vrede wil, kan dat niet met geweld afdwingen. Ik denk dat het zo simpel is.
Creëren doen we met woorden, gedachten en acties. Maar ook met ons gevoel. Angst creëert precies waar we bang voor zijn. Je ziet het. Zeggen dat we ‘in oorlog’ zijn, minister-president, is dus niet zo handig. Ik begrijp dat je wilde verklaren ‘niet met een land en niet met de islam’ en dat er ferme taal van je werd verwacht, dat je leiderschap moest tonen. Net als al die andere leiders.
“Wij zijn met meer,” ja, inderdaad. Godzijdank zijn er meer mensen die vrede willen, geen macht. Geen angst, geen geweld, geen haat, geen woede, maar rust en vrede. We hebben geen meerderheid nodig, we hebben wijsheid nodig, om hiermee om te gaan. Kalmte, geen olie op het vuur.
Ik lees iets over hoe inheemse volken en vrouwen zijn onderdrukt. Dat zolang volkeren niet worden gezien door ‘het Westen’ en niet erkend in hun rechten, oorlogen blijven bestaan. Dat daarom IS-achtige bewegingen handelen vanuit de pijn die ze vanuit hun historie, gedragen door de generaties heen, gedragen door hun voorouders, nog steeds voelen en wat steeds gevoed blijft worden door ongelijkheid en geen erkenning voor wat er is gebeurd in het verleden. Ik weet niet of dat zo is, of dat de drijfveer van IS is. Ook zij onderdrukken, nog veel meer en zeker vrouwen. Maar waar je tegen vecht wordt sterker. Je geeft het macht. Veel teveel macht.
Wat ik wel weet is dat het over NU gaat. Dat we één zijn. Ook in het verleden waren we één. Ook wij hebben in onze vorige levens onderdrukking meegemaakt, we zijn slachtoffers geweest èn daders. We hoeven ons nu niet massaal schuldig te gaan voelen, net zo min als slachtoffer. Nu is nu en de enige uitdaging is nu om niet mee te gaan in de angst en verdeeldheid, die wordt gezaaid. Door alle partijen. De uitdaging is om erboven te gaan staan. Om vrede, wijsheid, liefde en licht uit te dragen, naar alles en iedereen. We hoeven niet te verklaren hoe en wat, het heeft geen zin het ingewikkeld te maken. We hebben vrede nodig. De vrede begint altijd in onszelf.
Er zijn verschillende bewustzijnsniveaus. Er is een groep die vecht en beschuldigt, volledig leeft in de dualiteit. Dan is er een – naar mijn idee veel grotere – groep die begrijpt dat er verbanden zijn, die de verschillende gezichtspunten aanschouwt, zich een genuanceerde mening vormt en oplossingen wil. En dan is er een derde groep – ik heb geen idee hoe groot – die het geheel ziet en weet dat wij ook de ander zijn, dat alles wat er in de wereld gebeurt een afspiegeling is van wat in het gezamenlijk bewustzijn gebeurt, waar ook wij deel van zijn.
Van die groep moeten we het hebben, want de transformatie vindt plaats in het veld van het gezamenlijke bewustzijn. Breng alles naar het licht, alles wat je ziet en voelt, alle eventuele angst, ongerustheid, laat het opgaan in de kracht van het transformerende vuur. De violette vlam.
Rondom de wereld is een net van licht, waar je al mee bent verbonden en waarmee je je nog sterker kunt verbinden. Je kunt zelf het net van licht versterken, uitbreiden, juist naar die plekken waar het nodig is. Ook in jezelf, ook naar anderen, ver weg of dichtbij. Door ons heen werkt het licht, wat wij waarnemen kan door ons direct in het licht gezet worden. De gezamenlijk kracht van het licht is sterk. Vertrouw daarop. Laat je door niks of niemand van de wijs brengen, je kunt het voelen. Het is nu sterker dan ooit. Dat is de vrede, in onszelf. Richt je op het licht.