Zal ik er een spannend verhaal van maken? 😉
In het diepste geheim reed ik onlangs naar Brussel! Ik had het tegen niemand gezegd. Wat voelde dat enorm bevrijdend. Zo heerlijk om mijn actieradius weer eens wat te vergroten… Dat je zo de grens over kon, nee maar… ik had het niet verwacht! Dat zegt allemaal meer over mijn gevoel dan over de werkelijke situatie.
We hadden het ons toch een jaar geleden niet voor kunnen stellen, hè? Dat we ‘opgehokt’ zouden worden als kippen, koeien of varkens? Daar ligt ook ‘het probleem’ trouwens voor mijn gevoel: Dat we zo omgaan met dieren, wezens met een ziel… met onszelf dus in feite, want alles is een geheel… (Ga maar eens communiceren met dieren, dan gaat er een wereld voor je open… de dieren hebben ons veel te leren over hoe we omgaan met het Leven. Ons boek daarover is nog steeds een ‘hit’… maar dat terzijde). Ik ging dus naar Brussel en dat voelde als een feest. Bevrijding…
Het was een verademing om Eddy te ontmoeten en te spreken. Een mooie man met een bijzonder verhaal. Zijn vrouw was omgekomen bij de bomaanslag op Zaventem. Dat was een ingrijpende gebeurtenis in zijn leven. Vanzelfsprekend. Toch zou het gesprek niet zozeer daarover gaan, want dat zou geen recht doen aan dat wat hij te bieden had. Wat doet het met een mens? Tja… dat hangt ervan af natuurlijk, hoe je in het leven staat. Is het niet altijd zo dat men er wijzer van wordt, van zulke ervaringen? Dat denk ik wel… Het leidt sowieso tot grotere bewustwording van wat het Leven is – en de dood – en wat niet. Bovendien geeft het je een soort ‘recht van spreken’… je weet waar je het over hebt. Als je weet waar je het over hebt, komt je boodschap duidelijker over, het is ‘echter’, het is authentiek. Geen geleende wijsheid uit boekjes of van horen zeggen. Onschuldig… noemt hij het zelf. Een boeiend gesprek – in vier delen – voor iedereen die zichzelf verder wil helpen op het pad der ‘Verlichting’… en een beetje de diepte in wil of durft te gaan.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.