Vaak hebben we niet zo’n zicht op onze eigen overtuigingen. Wie ervoor open staat om z’n eigen overtuigingen onder de loep te nemen, verrijkt zichzelf en kan gaan groeien, groeien in bewustzijn, in aanwezig Zijn met een hoofdletter. Misschien zijn overtuigingen altijd wel beperkend. Durf ze eens los te laten. Al die overtuigingen die je over jezelf hebt en over anderen, bijvoorbeeld. Ze hebben alles met elkaar te maken, die overtuigingen over anderen en de overtuigingen over jezelf. En vaak hebben ze ook met (verborgen) angst(en) te maken.
Denk je dat anderen het beter weten, beter kunnen, beter zijn en jou afkeuren? Betekent dat niet dat je denkt dat je zelf niet goed genoeg bent, het niet kan, het niet weet? Keur je dan niet jezelf af en projecteer je dat aspect van afkeuring dan niet op de buitenwereld? Je krijgt altijd je dominante gevoel (over jezelf en anderen) terug gespiegeld. Je zult voortdurend bevestigd worden in je overtuigingen, omdat je ze ongemerkt projecteert op de wereld om je heen. Jouw wereld is een reflectie van je eigen overtuigingen. Je voelt je afgewezen als je jezelf afwijst. Je voelt je onbegrepen als je jezelf niet begrijpt. Je voelt je niet gewaardeerd als je jezelf niet waardeert. En omdat je dan bijvoorbeeld zo hard bezig bent met en blijft met het oogsten van waardering, valt het keer op keer tegen, weer een bevestiging van je eigen overtuigingen. Ondertussen vergeet je te waarderen wat er wel is, wat er allemaal is, wat er te waarderen valt, ook in anderen. Je hoort het misschien niet eens als je een compliment krijgt of je gelooft het niet. Je ziet niet dat je wel wordt gewaardeerd, omdat iets je overschaduwt: dat gevoel dat je niet goed genoeg bent bijvoorbeeld.
Het is lastig dat mensen die het het hardste nodig hebben om zich geliefd, omarmd en gekoesterd te voelen door anderen, vaak precies die mensen zijn die zichzelf hebben afgesloten voor de buitenwereld en negatieve verwachtingen koesteren. Dan kan je niet teleurgesteld worden, het kan een manier zijn om te overleven. Iets om je achter te verschuilen. En dan? Is dat geen afwijzing van jezelf?
Al die overtuigingen kunnen als de bouwstenen van een muurtje afgebroken worden. Als een muurtje rondom het hart beperken ze ons. Het hart wil meer ruimte hebben, vrij zijn, stralen. Vanuit het hart aanwezig zijn en blijven lost automatisch die muurtjes op. Die keuze kan je maken. Aanwezig zijn vanuit het hart is aanwezig zijn in je kracht, in wie je werkelijk bent. Dat is wat het hart wil, dat is wat je Ware Zelf wil, dat is wat vreugde brengt en wat je verbindt met het hart van anderen. Het hart maakt geen onderscheid, het hart maakt verbinding. Er is geen afstand – niet tussen jou en de ander en ook niet tussen jou en je ‘ware’ zelf. Het is wie je bent. Hier en niet daar. Er is geen daar. Er is alleen hier. Nu.