Klaar

Het kan niemand ontgaan zijn, die zogenoemde ‘bloedmaan’ van gisteren. Mijn tijdlijn stond vol met foto’s en ja, zeker, hij – of zij? – was prachtig!

Wat heeft deze maan ‘gedaan’? Heeft ie voor jou iets opgehelderd? Ik heb het idee dat deze maan veel helderheid brengt, nog steeds werkt dat door. Alles lijkt eenvoudiger geworden. Juist door ‘het donker’ in te duiken worden zaken zichtbaar, duidelijk, alles komt aan het licht. Zonder moeite. Je kunt er niet omheen, het is klaar. Klaar is een mooi woord: helder. Klaar.

Zaterdag vroeg iemand me nog wat ik nou van Trump vond. ‘Als een tsunami’, kwam in me op. Hetzelfde geldt voor May en de Brexit: Een enorm terugtrekkende beweging, die voorafgaat aan een enorme vernieuwing, een golf van vernieuwing. Een voorbode van iets nieuws en waardoor alles ‘schoon’ gespoeld kan worden. Helderheid, klaarheid. En dus is het een tijd van enorme tegenstellingen. Om dat zichtbaar te maken.

We zien een enorme conservatieve kracht, het willen vasthouden aan het oude, het bekende, terug willen naar vroeger zelfs, als reactie op vernieuwingen en ontwikkelingen, waar we toch niet omheen kunnen. Die al zijn ingezet. Dat conservatisme is vanuit angst en dat houdt geen stand. Als angst de motivatie is, houdt iets geen stand. Een terugtrekkende beweging, ook in jezelf, leidt dus tot een enorme sprong voorwaarts. Groei. Het is de voorbereiding daartoe. Eerst vasthouden, dan loslaten.

Als je iets voor ogen hebt, een plan, een doel, een droom, een ideaal, dan hoort dat er ook bij. Om een stap verder te komen, trek je je even terug om te zien welke sprong je gaat maken. Een zaadje ontkiemt eerst de aarde in, in het donker, wortelt en maakt dan pas de sprong naar buiten en komt tevoorschijn. In de eerste fase is dat nog niet zichtbaar, het heeft tijd nodig om te wortelen en de doorbraak gaat altijd gepaard met de nodige turbulentie. In het begin wil het nog wat beschermd worden, voorzichtig komt ie tevoorschijn en groeit. Steeds sterker, steeds beter opgewassen tegen weer en wind.

Ook door jou heen wil iets gemanifesteerd worden, misschien ook wel iets nieuws. Voor iedereen geldt dat oude overtuigingen losgelaten mogen worden, dat waar we in vast zaten, gaat wrikken, er is meer bewegingsruimte nodig. Dat kan een heel gevecht zijn, maar het kan een stuk makkelijker gaan als je gewoon meebeweegt. Wees bereid. Zeg het eens hardop: ‘Ik ben bereid…’ want dan gaat het een stuk makkelijker allemaal.

Wees eerlijk naar jezelf, kijk je angsten aan. Wees bereid er naar te kijken en er doorheen te gaan. Daarachter wacht het licht. Zoals Rumi al zei:

Alles wat je wenst is aan de andere kant van de angst.

Je hoeft niet bang te zijn voor angst, net zo min als voor het donker. Er naar kijken is genoeg. Het zien is genoeg.

***

Wie A zegt, moet ook B zeggen. Ik had me al eerder bereid verklaard (grappig, ook hierin zit het woord ‘klaar’), maar zo nu en dan zeg ik: ‘Okee, ik ben klaar voor de volgende stap.’ Of ik vraag helderheid, nog meer helderheid. Het grappige is dat het ook steeds makkelijker wordt. Zo wilde ik zondag even een filmpje maken waarin ik antwoord gaf op vragen die er waren gekomen over de intenties, maar een heel ander verhaal diende zich aan en wilde verteld worden. Daar kon ik niet omheen. Het wilde kennelijk heel duidelijk gezegd worden. Ik stond er zelf van te kijken. En er gaat nog een vervolg op komen, ook dat merk ik al. Het gaat erover dat het zogenaamde ‘donker’ niets is om bang voor te zijn. Daarachter is het licht. Kijk er doorheen. Dat kan je.

Hier de filmpjes… wordt vervolgd!