Dit is een stukje uit mijn ‘dagboek van een wonder’, wat ik aan het schrijven ben…
Mooi om in dit nieuwe jaar – na al zo’n 44 vlogs te hebben gemaakt – een nieuwe naam te bedenken voor de filmpjes, die ik maak en waarin ik van alles vertel. Het is dus een soort dagboek, log betekent dagboek. Dan klinkt ‘dagboek’ al meteen een stuk interessanter. Wat dacht je van ‘dagboek van een wonder’? Haha… best aantrekkelijk! Zeker…. Ik leg het even ‘in de week’, dat betekent dat ik het loslaat en het even tijd geef. ‘Even op broeden’ noem ik dat ook wel. ‘Broeden’ is prettig. Het is het tegenovergestelde van piekeren, zou je kunnen zeggen. Je gooit een vraag de lucht in en dan kijk je welke antwoorden er komen. Dat heb ik me eigen gemaakt. Het is een zeer speelse, krachtige en prettige methode, waarvan ik me nu pas bedenk dat het best de moeite waard is om iets over te vertellen. Het is enerzijds doelgericht, anderzijds vrij. De beste ingevingen komen altijd als je er niet mee bezig bent, niet op zit te wachten, maar op een ontspannen manier ergens anders mee bezig bent. Dan kunnen ze binnen komen, omdat je mind de weg niet verspert. Als je heel hard gaat zitten nadenken over de oplossing voor een ‘probleem’, maak je het jezelf eigenlijk onmogelijk om ergens uit te komen. Dan draai je vaak in kringetjes rond. Het is alsof je dan gevangen wordt gehouden door de mind.
Ik heb gisteren Ziya nog verteld hoe het werkt, hoe je je los kunt maken uit de greep van ‘limitations’, van de beperkende overtuigingen, de mind, die ons gevangen houdt. Hoe kan je ontsnappen uit een benarde situatie? Door dat te doen wat je weer bij je Zelf brengt. Voor hem is dat zingen, muziek maken. Dan vergeet hij alles en is hij één met z’n ziel. Dan voelt hij zich goed en kan hij ontspannen. Dat heb je nodig. Je hebt het als mens nodig om in verbinding te zijn met ‘de stroom’, ook wel de ‘flow’ genoemd. Die flow is energie die door ons heen stroomt. En als die energie door ons heen stroomt, beweegt alles met je mee, komt alles vanzelf op je pad wat je nodig hebt. Je bent dan zelf niet meer degene die het blokkeert. Want je bent zelf altijd degene die de flow blokkeert. Wij, onze mind dan, doen er vooral alles aan om controle te hebben, iets na te jagen, het vast te grijpen, het te regelen of af te dwingen, te pushen… en daarmee maken we het onszelf moeilijk. Dat is wat deze persoon ook doet, je eigen mind kan een vorm van terreur zijn, maak je er vrij van! Mijn wens is dat hij zelf tot inzicht komt, z’n angsten overwint, meer vrijheid neemt en meer zichzelf kan zijn. Dat hij ontspant. Dat hij inziet dat het ‘andersom’ werkt. En ik laat me niet meer pushen of meesleuren. Hoera. Dat is een overwinning. Dat is een grotere overwinning dan ik dacht.
Je hoeft niet mee te gaan in drama’s, in de ‘logica’ van anderen, evenmin als in je eigen zogenaamde ‘logica’. Anderen zijn soms hele goeie spiegels. Het helpt mij ook om alert te blijven en niet te vervallen in geklaag, negatieve gedachten, om oude overtuigingen los te laten en overal doorheen te kijken. Er doemt hier alleen nog een puntje op, ook dat is me duidelijk: Ik kan het niet voor anderen doen, ik kan ze niet dwingen, ik kan het wel heel vervelend vinden als ze het niet begrijpen en niet willen horen, maar dat is dan hun eigen ‘probleem’. Het is niet aan mij om iets voor hen te willen! Het is aan mij om me vooral niet van de wijs te laten brengen. Ik word getriggerd, soms, door anderen. Juist omdat ze iets van mij vragen, omdat hun ego nogal pushend is, omdat ze mij een schuldgevoel kunnen bezorgen, alsof ik niet wil helpen en dan komt er ook nog een vorm van frustratie om de hoek kijken, omdat ik niet word begrepen. Wat een ingewikkeld gedoe! Laat andere mensen hun eigen weg vinden en neem verantwoordelijkheid voor jezelf! In elke situatie is het de kunst om terug te gaan naar jezelf, je af te vragen wat het in jou losmaakt, vraagt, oproept of triggert. Wat vertelt je dat over jezelf? Daar groei je van. En ja, sommige mensen zijn goeie leermeesters wat dat betreft, juist omdat ze het je moeilijk maken. Maar daarover heb ik het in mijn (vorige) boek al gehad! We gaan toch zeker niet opnieuw beginnen? Is dit een vervolg op het vorige boek? In principe niet. Het zal er wellicht aan refereren. Wat ik al heb geschreven hoef ik niet nog een keer te doen. Tegelijkertijd zullen de basisprincipes uit dat boek hier ook vanzelf wel weer in tevoorschijn komen. Maar dit boek heeft een andere vorm. Een dagboek van een wonder laat wonderen zien!