Soms is er wel eens iets of iemand waar je je aan ergert, nietwaar? Een onbewust mens – en dat zijn we allemaal op z’n tijd, in meer of mindere mate… – staat daar niet bij stil en laat die ergernis bestaan. Hij of zij weet (nog) niet of is even vergeten dat zoiets een uitnodiging is om er naar te kijken en het te transformeren. Wat vertelt het je over jezelf? Daar gaat het om. Want het biedt je een spiegel om in te kijken.
Vaak is het zo dat het hoofd ermee bezig blijft, er hele verhalen van maakt, verhalen die je dan ook weer in geuren en kleuren aan anderen vertelt of deelt op social media, bijvoorbeeld. Enig idee wat er dan gebeurt? Inderdaad… je versterkt het, je nodigt er meer van uit, je zult er meer van krijgen en er net zo lang door getriggerd worden tot je zelf de omslag maakt. Het helpt echt niet om de aandacht te vestigen op negatieve zaken, slecht nieuws, ergernissen, ellende te delen en te verspreiden en nog eens extra aan te dikken. Want zo simpel werkt het: Waar je aandacht aan besteedt, groeit.
Ik klik op Facebook alles weg waar ik me aan erger en zeg dan dat ik het niet meer wil zien. Sommige mensen blijven aan de gang en die gooi ik er op een gegeven moment uit. Ik heb er geen zin in om opgezadeld te worden met al die drama’s en ellende, negativiteit of andere ‘vervuiling’. Want dat is het: Vervuiling. Ik heb ook geen zin om er keer op keer op te reageren, want dat is net zo goed iets in stand houden. Maar als ik me ga ergeren, vererger ik het ook.
Wat dan? Nou, ik zeg dus niet dat je alles maar moet negeren en ontkennen, zoals mensen soms menen te moeten vinden van mijn ‘gedrag’: Dat ik mijn kop in het zand steek bijvoorbeeld. Ik wil gewoon geen rommel verspreiden en als er iets is wat mij triggert, is het iets voor mijzelf om daarnaar te kijken. Het gebeurt een enkele keer dat ik er dan iets over zeg tegen iemand, ach ja, zo van ‘je moet je ei soms toch kwijt’… Maar meestal bevalt me dat niet zo goed, want binnen de kortste keren is het dan een onderwerp en blaas ik het juist meer leven in. Dom!
Het is nu de tijd van het jaar dat er op een of andere manier heel veel ‘in de lucht’ hangt, waar je last van kunt hebben. Een tijd om dus juist wat rustiger aan te doen en meer tijd voor jezelf te nemen, om te ontspannen en naar binnen te keren. Gek genoeg levert de kerst alleen al heel veel stress op, juist omdat er zoveel lading op ligt. Het moet allemaal zus of zo… we benadrukken alle misstanden en al het gemis nog eens extra, dat versterkt het nog eens… terwijl juist kerst het feest van het licht is, van een blijde boodschap, van vrede en vernieuwing.
Ben jij ook iemand die heel begaan is met het wel en wee van anderen, van de wereld of van dieren? Pas dan op…. Het lijkt heel liefdevol en betrokken, maar vraag je eens af wat je doet als je anderen ‘zielig’ vindt! Je maakt anderen kleiner….
Vraag je ook eens af wat er in jezelf nog niet is verwerkt. Heb je het nodig om je aandacht, je emoties op anderen te richten? Wat in jouzelf wil er dan nog worden gezien en verwerkt? Wat in jouzelf heeft aandacht nodig? Geef het Liefde.
Liefde is vrij en laat vrij, waardeert en vertrouwt, geeft ruimte en is vreugde!
Iedereen zal het toch echt zelf moeten leren en zelf moeten doen. Het beste kun je gewoon een voorbeeld zijn en goed voor jezelf zorgen. Als jij vanuit Vreugde en Liefde aanwezig kunt zijn, omdat je elke dag alle ballast lekker van je af laat glijden, dan heeft iedereen om je heen daar plezier van! Vooral jijzelf en dat mag ook!
Deze tijd van het jaar nodigt je uit om vanuit je eigen licht aanwezig te zijn en te blijven. In alle omstandigheden. We worden van alle kanten getriggerd en er is niks mis mee om iedereen het allerbeste toe te wensen. Zie wie men werkelijk is, zie het licht in de ander!
Zo verspreiden we het Licht in deze donkere dagen…