Zien we de kostbaarheden die ons in de schoot geworpen worden wel?

Vooruitlopend op een filmpje, dat nu nog staat te ’transformeren’ om straks op mijn youtubekanaal (HAPPYVIEWPETRA) te verschijnen, getiteld ‘We are One’ – met bijpassend T-shirt šŸ˜‰ – wil ik je dit alvast even laten zien: Invitation to Freedom van Mooji.

Mooji is op dit moment in Nederland, afgelopen zaterdag woonde ik een bijeenkomst bij in Haarlem, waarin hij vragen beantwoordde van allerlei mensen, maar…. belangrijker nog: Mensen liet kennis maken met ‘het veld’ van bewustzijn, de Eenheid, dat wat er altijd is, dat wat hij ‘Is-ness’ noemt, wat ‘leeg’ is van gedachten, wat ruimte geeft en voelbaar is en er nooit niet kan zijn. De ‘methode’ die hij daarvoor hanteert is een serie vragen, die heel verhelderend werkt. Hij doet het regelmatig in de satsangs, hier zie je er een voorbeeld van. Het werkt verruimend en verhelderend om er naar te kijken, het verdiept en het maakt je vrij.

En hieronder de bijeenkomst in Haarlem, die ik bijwoonde. Het refereert ook aan de ‘invitation to freedom’, dat veld, de ‘oefening’ die hij vooraf had gedaan. En weet je wat het voordeel is om deze video te bekijken? Je kunt het beter zien, het is fantastisch hoe het team van Mooji alles vastlegt op film en razendsnel monteert en beschikbaar maakt voor iedereen. Achter de drie camera’s stonden vrouwen. Leuk om te weten, nietwaar? Het was leuk om erbij te zijn, absoluut, maar wil je de informatie, de wijsheid, de grapjes, de mooie verhalen goed horen en tot je door laten dringen, kan je hier net zo goed naar kijken! En je door Mooji laten charmeren, net als ik.

Een verhaaltje om je vast lekker te maken:

Er was eens een man met een ezel. Hij ging elke dag naar een bepaalde plek om in de rotsen te hakken en dan vond hij steentjes, soms hele mooie steentjes, die verkocht hij dan en daar leefde hij van. De ezel stond geduldig te wachten tot er weer genoeg lading was om mee naar huis te gaan. Zo hakte hij elke dag steentjes….

Op een dag toen hij weer aan het hakken was, viel er zomaar een hele grote heldere diamant voor z’n voeten. Hij wist niet wat het was. ā€œZeker een stuk glas?ā€ dacht de man en wikkelde het in een doek en bond het op de ezel.
Van een afstandje had iemand anders toe zitten kijken en het allemaal zien gebeuren. Hij liep naar de man toe en verzon een smoes: ā€œIk moet dringend naar de stad, ik wil je ezel kopen,ā€ zei hij.
Hij bood er een behoorlijk bedrag voor.
ā€œOkee,” zei de man, hij was verbaasd. Maar hoe kon hij dat weigeren?
Zo gezegd, zo gedaan en de vreemdeling verdween op zijn ezel, de man stopte het geld in z’n zak en ging door met stenen hakken….
ā€œWat een gekke dingen gebeuren er,ā€ dacht hij bij zichzelf. ā€œEerst een stuk glas, dan iemand die mijn ezel voor veel teveel geld wil kopenā€¦ā€
Hij haalde z’n schouders op en ging verder.

Toen de vreemdeling een kilometer verderop was met de ezel, stopte hij en maakte de diamant los. De ezel stuurde hij terug naar z’n baas. Die was helemaal verbaasd toen hij de ezel weer aan zak komen lopen. ā€œNou ja, zeg, wat een dag! Ik verkoop mijn ezel voor veel geld en hij komt zo weer terug! Wouw, dit is echt mijn geluksdag….ā€ En hij ging gewoon verder met stenen hakken….

De moraal van het verhaal? Kan je zelf wel bedenken….
We herkennen maar al te vaak de kostbaarheden niet die ons in de schoot geworpen worden…