Hè, hè, daar ben ik weer eens… dat is een tijd geleden. Ik mag jullie wel eens wat beter op de hoogte houden! Bijvoorbeeld om je vast lekker te maken voor mijn nieuwe boek. Daar wordt momenteel hard aan gewerkt, niet meer alleen door mij, nu ook door de vormgever. Dat maakt het natuurlijk heel ‘echt’ en ook erg spannend.
Wat ik geleerd heb in de loop der tijd, dat je niet te vroeg moet rondbazuinen waar je mee bezig bent of wat je van plan bent. Je kunt het beter gewoon doen. Het haalt de kracht eruit als je te vroeg je kruid verschiet. Laat het eerst maar goed wortelen, zodat het stevig staat. Dat geldt voor elk idee, elk nieuw project. Een zaadje moet rustig kunnen ontkiemen en beschermd worden tegen weer en wind. Tot het er klaar voor is.
Dat stadium naderen we nu. Stuk voor stuk gaat elk hoofdstuk nog een keer door de molen voor ik het doorstuur naar Arnoud, die er iets moois van maakt. De voorkant is al, de titel ook, de vormgeving is weer prachtig, net zoals van onze andere boeken, al zeg ik het zelf.
Ik ben er nog niet helemaal aan toe om na te denken over marketing en publiciteit, om de simpele reden dat dat het inhoudelijke proces belemmert. Tijdens het schrijven – maar ook in de laatste bewerkingsronde – zou dat tot een vorm van zelfcensuur kunnen leiden, terwijl ik mezelf ten doel had gesteld me zo vrij mogelijk te voelen. Dat is namelijk het heerlijke van schrijven, vind ik persoonlijk, om die vrijheid te hebben en te nemen. Dan moet je je ondertussen vooral niet bezig houden met wat ‘men’ ervan zal vinden of wie het zal gaan lezen.
Je bouwt als schrijver een relatie op met je lezer, hoorde ik ooit iemand zeggen. Dat vind ik wel interessant. Want die lezer is er nog niet als je het schrijft. Die komt later pas om de hoek kijken. Tot die tijd heb je dus een denkbeeldige lezer, met wie je een relatie opbouwt. Best grappig. Jij bent nu op dit moment ook ‘de lezer’ met wie ik een relatie hebt, terwijl je er nu, op het moment dat ik dit schrijf nog geen weet van hebt.
Het boek, Een nieuw begin (plus nog een verrassingstitel), gaat verder dan wat ik hier schrijf in mijn Bespiegelingen. Het is alomvattender, verbindender, gaat ook over mijzelf en mijn eigen ervaringen, mijn daaruit voortvloeiende visie, tja… wat zal ik erover verklappen? Piek, de enige die al een paar hoofdstukken heeft mogen meelezen, noemt het een ‘levenswerk’. Dat was ik niet van plan, het is ontstaan.
Ik denk dat ik mensen misschien beter kan waarschuwen 😉 Het brengt diepgaande processen teweeg, omdat ik je meeneem. Je kunt het waarschijnlijk niet lezen zonder zelf ook in een transformatiemolen terecht te komen. Het hele schrijfproces was een diepgaand avontuur, waarin ik ook flink gevoed en aangestuurd werd, nieuwe inzichten kreeg, af en toe flink tegen mezelf op botste en nog verder af kon rekenen met oude ‘onwaarheden’ om de weg vrij te maken voor dat nieuwe begin.
De kans is groot dat ik hiermee ook juist een weg heb gebaand voor anderen om er sneller en makkelijker doorheen te komen, dat zou mooi zijn. Want mijn verhaal staat niet op zichzelf, het is ook jouw verhaal en dat van de wereld.
wordt vervolgd…