Gouden lichtbollen schieten

Het laat zich niet zo makkelijk omschrijven hoe alle healing gaat. Probeer het eens, als je het nog niet doet. Vraag op je eigen manier healing voor de wereld, stel je een bol van gouden licht voor bijvoorbeeld die je neer laat dalen in gebieden of bij mensen die liefde, licht en inzicht nodig hebben. Sowieso fantastisch als je meedoet! En weet dat het helpt. Probeer steeds – zodra je iets ziet dat schokkend of verontrustend is – om te schakelen naar die healingmodus, vraag er hulp bij (vanuit de onzichtbare wereld, alle hulptroepen staan klaar) en voel het gebeuren. Of… ga door tot je iets voelt gebeuren, tot je eigen gevoel verandert van bezorgdheid naar vertrouwen, tot de lucht opklaart als het ware.

En zie wat er gebeurt. Het zijn diepgaande en subtiele processen. Ook in onszelf. Of juist in onszelf. Je kunt bijvoorbeeld ineens ergens anders tegenaan kijken. Ontdekken dat je al die tijd, je leven lang een bepaald beeld hebt gehad en een bepaald gevoel met je mee gedragen hebt, bij voorbeeld een ‘niet-vertrouwen’. Een ‘niet-vertrouwen’ dat mensen het goed bedoelen of een ‘niet-vertrouwen’ in jezelf (what’s the difference?) en ineens ‘valt’ dat muurtje en besef je: O, dat was een beperkte blik, vanuit angst misschien, vanuit boosheid, vanuit gekwetstheid…
Op een of andere manier heeft een bepaalde ‘riedel’ onbewust postgevat in de mind en is een overtuiging geworden waar je mee leeft. Je voelt je benadeeld, steeds opnieuw kom je dat tegen in de wereld bijvoorbeeld en je ziet je eigen ‘slachtofferschap’ daarin niet. Pas als je je gewaar wordt van zo’n nieuw besef, begrijp je dat je daarmee voor jezelf iets buitengesloten hebt. Namelijk: vrijheid, genieten, vrede, plezier, liefde. Er lag altijd een ‘maar’ op de loer of een ‘pas op’. En die bewerkstelligt zichzelf.

Ik las een interessant stuk over de spirituele betekenis van wat er gebeurt in Turkije, het zou te maken hebben met het herstel van de mannelijke kracht: “Turkije heeft een sleutelpositie in de huidige frequentieverschuiving van laag naar hogere trilling. Het thema is hier het herstel van de juiste mannelijke energie. Het is het rechtzetten van de disbalans van de oude, mannelijke en patriarchale manier van denken en handelen.”
Dat gaat over het mannelijke en het vrouwelijke in onszelf en dat is aan het verschuiven. De mind kan je keihard terugmeppen als jij ergens van geniet en stappen zet op weg naar je eigen bevrijding. Een beetje vergelijkbaar met lekker een tekening maken, daar helemaal in ‘verdwijnen’ en van genieten en ‘m dan na afloop afkeuren. Sta je de ’terrorist’ in jezelf toe jou steeds af te keuren en dat om zeep te helpen waar je van geniet? Of eer je de ‘grotere waarde’ in jezelf, je inspiratie, je bron, je creaties en respecteer je ze? Het gaat nog verder, want vanuit een ‘heiligdom’ worden alle creaties geboren, maar beschouwen we dat wel als ‘heilig’ of betreden we het met geweld, proberen we iets af te dwingen, wensen we het naar onze hand te zetten?

Zoek waarin jij je vrijheid en vreugde vindt, betreedt dat terrein met alle respect en eer het als groter dan jezelf. Die sluipschutter, de mind, is zoals op deze tekening, hij staat klaar om dat waar je van geniet om zeep te helpen. Je ziet, het is maar een schaduw. Als je bang voor hem bent, wordt ie groter, als je vanuit de liefde blijft antwoorden, slinkt hij. Neem hem waar als een spartelende zoekende, die de liefde niet kan vinden en antwoord met zoveel liefde, dat hij er volledig in oplost. Zoals we ook donkere wolkjes kunnen oplossen door ze met onze intentie weg te kijken. Ontneem hem z’n macht door te antwoorden met liefde. Nog grotere liefde. Blijf in je hart aanwezig.

Juist omdat deze hart-kracht steeds sterker wordt, zijn we op zoek naar een nieuwe balans. Ga steeds weer terug naar jezelf, naar je vertrouwen, naar je hart. Hoe imposant die schutter ook voor je neus staat, krimp niet, groei. Kom tevoorschijn. Laat je niet intimideren. Lach er om desnoods, maar laat je niet van de wijs brengen. De uitdagingen zijn groot, maar dat is omdat we steeds dieper in ons hart terecht komen, bij onszelf. Daar is niets engs aan, alleen de mind vindt dat eng, want die heeft geen vat op dat oneindige terrein. Ons vertrouwen groeit.

Mijn persoonlijke inzicht is dat ik nu zie hoe ik me vroeger heb laten intimideren. Ik schrok van plotselinge uitvallen, boosheid en hardheid en ik trok me terug in mijn eigen wereldje. Dan maakte ik het daar perfect en ideaal, maar de buitenwereld was en bleef een beetje bedreigend. Laatst was er iemand die tegen me zei: “Je moet je er niks van aantrekken als ik boos word, ga gewoon door. Zeg wat je wil zeggen, schrijf wat je wil schrijven, trek je niks aan van zo’n bui, ik meen het helemaal niet.” Ik vond het verbijsterend, want ik trok me er wel wat van aan, ik ging er rekening mee houden. Maar wat een inzicht heeft dit gegeven. Ik was er niet meer bang voor. Het negeren van zo’n ‘aanval’, met geduld en liefde reageren op zo’n sluipschutter en vooral niet zelf ook in die rol stappen, wouw, wat een revolutie!

En wat is dan het herstel van de ‘juiste’ mannelijke energie? Het rechtzetten van de disbalans van de oude, mannelijke en patriarchale manier van denken en handelen?

Dat is er doorheen kijken dus. Dat is handelen vanuit je hart, vanuit vertrouwen. Niet vanuit angst. Niet om iets naar je hand te willen zetten. Niet omdat je controle wil hebben. Niet vanuit het moeten. Dat is het oude ‘patriarchale’ in onszelf dat de creativiteit onderdrukt en onze vreugde ‘afschiet’, ons onze vrijheid ontneemt en dat is precies wat we nu kunnen gaan ombuigen. Transformeer dat ‘wapen’ in een instrument van liefde. Laten we gouden lichtbollen gaan schieten, die nog veel meer licht en liefde verspreiden. Geloof me of niet, het helpt als het je lukt om dat te visualiseren. En dat kan je! Dat kan iedereen.

***

It is time for the world to stop kidding itself, to wake up, to realize that the only problem of humanity is lack of love.

Ignore your previous experience and go into the moment. Be Here Now.
Neale Donald Walsch

One of the simplest way to do is to say ‘I love you’ to yourself.
You can declare it silently, aloud, or in writing.
Doreen Virtue