Zou het gevoel van moeten en de daarmee gepaard gaande ontevredenheid niet te maken hebben met het feit dat we vermijden om te doen wat we voelen dat er wil? Met het uit de weg gaan van onze eigen verantwoordelijkheid? Dan zeggen we dat er teveel andere dingen moeten, we geven van alles ‘de schuld’, maar de werkelijkheid is misschien wel dat we zelf de twijfelende en vertragende factor zijn. Dat we het dondersgoed weten, maar niet doen. Dat we ook gewoon kunnen beginnen.
Het valt me op dat wens en praktijk soms mijlenver uit elkaar liggen. Dat is niet nodig. Als je iets wil, als er in jou een droom aanwezig is, die gemanifesteerd wil worden, laat het dan niet afhangen van iets of iemand anders. Ga niet zitten wachten tot je de lotto wint of een ander het je op een presenteerblaadje aan komt reiken. Begin gewoon. Maak er tijd voor vrij. Al is het maar een half uurtje per dag.
De enige weg naar je doel is dat je stappen zet. Dat je het concreet maakt, dat je niet wacht tot morgen of volgende maand of volgend jaar, maar dat je nu alvast begint. Wat is de eerste stap? Een groot doel is mooi, maar je bent niet in een keer van onder aan de berg op de top. Dat vraagt stappen, doelgerichtheid en discipline, gewoon doorgaan. Het vraagt een voornemen, een afspraak met jezelf en goed opletten op je eigen mechanismen van sabotage. Het groeit met je mee. Hoe meer je er zelf in gelooft en aan werkt, hoe meer alles met je meewerkt. Alles begint vanzelf mee te bewegen.
Allereerst: Erken jezelf en je talenten. Iedereen heeft deze wereld iets moois te bieden. Het kan niet anders dan vreugdevol voelen en ontvangen worden. Maar laat het niet van anderen afhangen, begin zelf met het erkennen van wie je bent.
Maak het behapbaar, maak het realistisch, stel niet uit, ga niet jagen (moeten) of omwegen bewandelen, zet gewoon een logische eerste stap. En dan de volgende.
Maak afspraken met jezelf. Bijvoorbeeld: Elke dag een half uur of elke week een dag (hoewel het beter is om de flow erin te houden om er dagelijks mee bezig te zijn). Kijk wat er wel en niet bij je past, vereenvoudig je leven.
Wees je bewust van je eigen valkuilen, herken ze en breng ze in kaart, maar laat je er niet insleuren. Elk ego heeft geweldige vertragings- en ontmoedigingstactieken, maar als je gewoon bezig bent en blijft, zijn dat kiezelsteentjes op je pad, waar je dus niet over hoeft te struikelen.
Geef jezelf toestemming en verheug je op elke volgende stap. Zoals je weet, het gaat om het pad. Alleen maar tevreden zijn met het bereiken van de top, zou betekenen dat je onderweg nog geen vreugde voelt en je ‘eindprodukt’ wordt gekleurd door de energie die je er onderweg instopt. Halfbakken keuzes leiden tot halfbakken resultaten.
Geduld. Heb geduld met jezelf en wees je eigen begeleider. Help jezelf een handje, door vast te houden aan je plan, door jezelf aan te moedigen, door tevreden te zijn met elke kleine stap, door jezelf te stimuleren, blij te zijn, positief te denken over jezelf. Wees je eigen beste vriend.
Waar dit allemaal over gaat is: Neem de autoriteit over jezelf en je eigen leven. Wees jezelf trouw. Begin het leven te leven dat op je wacht tot jij ‘Ja’ zegt.