Zo, we zijn begonnen met ‘Herschrijf je eigen leven’ en de eerste contouren tekenen zich al af. Schrijven helpt om goed zicht te krijgen op je eigen denkpatronen. Het zijn onze eigen denkpatronen die invloed hebben op hoe we ons voelen, of we tevreden zijn, of we iets voor elkaar krijgen en hoe. En het zijn vooral onze eigen denkpatronen over onszelf. We zouden net zo goed iets anders kunnen denken, want al die gedachten zijn maar gedachten en ja, die kunnen bepaalde patronen gaan vormen, maar dat wil niet zeggen dat dat zo zou moeten blijven. Dus wat we doen is ontrafelen hoe ze zich gevormd hebben, de angel eruit halen en zich iets nieuws, leukers, prettigers laten vormen. Er zicht op krijgen betekent dat je er meer ‘de baas’ over wordt.
Als er bepaalde onderwerpen zijn waar je steeds door lastig gevallen wordt, waar je bijvoorbeeld steeds sjacherijnig van wordt, is dat het onderzoeken waard. Wat zit er achter? Welke angst? Als je dat helder hebt, kan het oplossen. Angst heeft zo’n negatief effect op mensen, werkt zeer belemmerend en soms zelfs verlammend. Aan de andere kant, ik geloof dat iedereen zo z’n eigen onderwerpen heeft ‘om op terug te vallen’. Bij de een zijn het zorgen over gezondheid, bij de ander zorgen over ’tekort’ of over bepaalde relaties. Alsof we altijd iets nodig hebben om ons druk over te maken. Alsof we een excuus nodig hebben om ons achter te verschuilen. Want, wat als er niks is? Wat dan? Onze mind zou zich gaan vervelen en al snel weer iets nieuws verzinnen.
Door hier vat op te krijgen en ermee te spelen, zijn we dus bezig om onszelf op een nieuwe manier te programmeren. Je zou ook kunnen zeggen: ga gewoon mediteren en blij zijn en genieten. Ja, maar daar zal je dus eerst jezelf toestemming voor moeten geven. Het is toch wel handig om eerst te ontdekken dat je zelf kunt ‘sturen’ en dus ook je mind, al die gedachten kunt besturen. Dat je de koers kan wijzigen. Is het niet fijn dat daar hele simpele methodes voor zijn? Ik ben blij dat ik ze ontdekt heb, dat maakt het een stuk makkelijker. En leuker.
In the end gaat het over zelfliefde, de relatie met jezelf, met het leven en de verbinding – de verbinding met het ‘al’, het Goddelijke, het universum. Dat is wat we ontberen, wat we missen en wat we zoeken. En stap voor stap komen we dichterbij. Onszelf.