We hadden het van de week al over lijstjes, er is zoveel wat we moeten. Maak eens een don’t-lijstje in plaats van een to-do lijstje, suggereerde iemand vanmorgen. Dat is ook een goeie! Don’t worry, bijvoorbeeld.
Het is makkelijk gezegd, maar wat er ondertussen ook gebeurt, is dat we van alles oppikken, wat in de lucht hangt. Onvrede, onrust, angst, het hoeft niet eens van jezelf te zijn. Sterker nog: Het is helemaal niet ‘van jou’. (Daar hadden we het gisteren nog over).
Hoe ga je er dan mee om? Laat het. Ga er vooral niet mee in gevecht. Verzet je er niet tegen. Dat is de manier om uit je hoofd te komen. Zoek de Stilte op – in jezelf. Richt je aandacht op andere dingen, dat helpt ook. Je hoeft niet alles in de ‘onderlaag’ te analyseren, je hoeft er geen verhalen van te maken, je kunt aan de gang blijven met psychologiseren, oorzaken en trauma’s blijven herkauwen, maar het is efficiënter om je blik te richten op het licht. Het Goddelijke. De liefde. De Stilte.
Van daaruit lost alles zich vanzelf op. Je hoeft er niet meer in te duiken. Het lost zich op in het geheel, de Eenheid. Er is namelijk niets waar je niet mee verbonden bent, dat dènken we alleen maar. En zolang we die gedachten bevestigen, is het ook zo, ervaren we het zo. Dat level van de afgescheidenheid is er alleen in onze gedachten.
Bij jezelf blijven, betekent dat allemaal lekker laten en de rust in jezelf zoeken, de vrede, de Stilte, de verbondenheid voelen en vooral ophouden met je afvragen wat je moet doen, of je het wel goed doet en welke beslissingen je moet nemen. Als je alles laat, ontstaat er vanuit rust en vrede vanzelf duidelijkheid en volg je je ingevingen. Je handelingen ontstaan vanuit deze innerlijke rust en vrede. Niet vanuit denken (en moeten!).
Laat de wereld maar even wachten, hoorde ik Mooji zeggen. Dat is nog eens bevrijdend!