Stap uit het drama

Ze heeft ook een tip: Gebruik een timer, laat hem elk half uur afgaan en zeg dan tegen jezelf: “All is well. All is well. All is well.”

Stap uit het slachtofferschap. Stap uit je drama.

Het is niet wie je echt bent. Jezelf zijn en jezelf laten zien betekent niet met je ‘pijnlichaam’ (zoals Eckhart Tolle dat zo mooi noemt) te koop lopen en het voeden en laten voeden. Dat is een probleem, vind ik, dat mensen over het algemeen geneigd zijn elkaars zwakheden, drama’s en zieligheid te ‘pamperen’. Zolang dat een manier is om aandacht te krijgen, hou je jezelf klein. Je houdt ook anderen klein als je die aandacht geeft. Waar je aandacht aan schenkt… je weet wel, dat voed je. Geef liever aandacht aan de eigen kracht, positieve ontwikkelingen, voed het ware zelf en niet het onware zelf.
Het ego is er heel goed in om steeds iets nieuws te verzinnen, het ego houdt van drama’s en pijn, doet er alles aan daar aandacht mee te krijgen. Van jou en van de mensen om je heen. Ken je het begrip ‘ziektewinst’? Mensen die maar niet beter worden, omdat het zoveel aandacht genereert. Is dat wat je wilt?

Het is een misverstand dat liefde voor jezelf betekent dat je jezelf ‘zielig’ moet vinden. Je pijn of verdriet erkennen en zachter worden, je eigen innerlijke kind erkennen en aandacht geven, ja. Zeker. Doe dat. Liefdevol zijn naar jezelf is prima. Wees zacht en liefdevol. Begrijp waar je pijn vandaan komt en laat het er zijn als het er is. Dan kan het transformeren. Je hoeft het niet in stand te houden.

Kijk eens van een afstandje naar jezelf, vanuit de liefdevolle essentie die je bent, vanuit het licht dat je bent. Zie welke rol je speelt en kijk naar de ‘verdichtingen’, dat zijn de delen die je nog niet goed ziet, die licht nodig hebben, dat is die spiegel die schoongepoetst wil worden. Kijk er naar met liefde. Ga zien wat daar werkelijk is. Duik het donker in en het wordt licht, want je kijkt met licht. Wijs niks af, laat het er zijn en zie hoe het vanzelf lichter wordt.

In een boek van Pamela Kribbe staat een mooie ‘remedie’: Stel je voor dat alle zwaarte, alle pijn, alle boosheid en hardheid zich verzameld heeft in een molensteen, die om je nek hangt. Ga er in, naar de kern. Blijf daar met je aandacht tot de ‘zwaarte’ zich ontladen heeft en er een prachtig sieraad om je nek hangt.

Waarom zou je rond blijven lopen met een molensteen om je nek? Waarom zou je tegen iedereen zeggen ‘kijk, wat een zware molensteen ik om mijn nek heb hangen…’ Waarom zou je daarmee willen leven? Come on, je bent geen slachtoffer! Stap uit je drama. Wij zijn in staat zelf richting te geven aan ons leven. En het zo mooi te maken als we zelf willen. Wees jezelf (je ego) de baas!