‘Milk it’… (melk het uit) is een advies van Abraham (Hicks), dat ik in mijn oren heb geknoopt en graag aan jullie meegeef: Als iets heel fijn, prettig, heerlijk, fantastisch voelt, geniet er dan zo lang mogelijk van… Melk het uit! Blijf je er even lekker in wentelen, laat dat gevoel lekker nestelen in jezelf en neem het helemaal in je op. Dat is goed voor je. En het is lekker natuurlijk.
Als we niet opletten kunnen we zo weer afgeleid zijn en ons weer begeven in verhalen van de mind, die afbreuk doen aan het plezier. Ik maakte gisteren zo’n geweldig bijzonder moment mee, ik was zo blij – kon het nauwelijks geloven. Toen ik thuis kwam heb ik het eerst even lekker laten doordringen en ben ik me in die vreugde gaan wentelen. Ik had enerzijds de neiging om het van de daken te schreeuwen, maar nog meer de behoefte om het even lekker te koesteren en te laten bezinken. Even uitmelken dat gevoel…
Het zou jammer zijn om er meteen heel rationeel mee om te gaan, vragen over te ‘moeten’ beantwoorden of de mind zich ermee te laten bemoeien. ‘Ik ben gewoon super blij en dankbaar, verrast en tevreden,’ dacht ik. En als dat gevoel lekker post kan vatten, gaat alles meewerken, dat heeft een positief effect op alles…
Gedachten creëren, maar wat creëren ze? Goed om je daarvan bewust te zijn en ze een beetje te besturen. Dat kan je doen door vooral naar de positieve aspecten te kijken, dat op te schrijven en je daar op te blijven focussen. Want als we niet ‘de baas’ zijn of blijven over wat we denken en hoe we denken over onszelf, situaties en anderen, dan ontstaat er een wildgroei aan creaties en maken we het onszelf moeilijker dan het is. Zo gaat het natuurlijk ook… meestal.
Alles heeft ook tijd nodig. Je kunt een fantastisch idee hebben en het – net als ik 😉 – bij wijze van spreken onmiddellijk gemanifesteerd willen zien, maar het is als een zaadje wat je plant… het zal eerst moeten wortelen, water en liefde, aandacht en verzorging moeten krijgen, voor het kan ontkiemen en een plantje kan worden en pas als het stevig genoeg is om weer en wind te doorstaan, kan het tot wasdom komen en gaan groeien en bloeien. Dat is een heel ‘normaal’ traject. Ondertussen is het zaak om zo liefdevol mogelijk te zorgen voor je ‘idee’, dat plantje… Als je ongeduldig wordt en teleurgesteld raakt, boos misschien zelfs, omdat je het nog niet ziet opkomen, is dat niet bepaald bevorderlijk voor de gezonde en vitale groei van het zaadje dat je geplant hebt. Je zult er in moeten geloven, ook al zie je het nog niet! Eerst groeit het onder de grond…
En dan opeens zie je het tevoorschijn komen en ontstaan. Hoera…
Je ideeën komen niet zomaar uit de lucht vallen. Dat wat in je opkomt, komt vaak in je op omdat het je de weg wijst. Je ‘Inner Being’, je Ware Zelf geeft je elke dag aanwijzingen en vraagt je goed op te letten… roept je als het ware. Als je de ’tekenen’ waarneemt, weet je dat er aan gewerkt wordt, weet je dat je op het ‘goede’ spoor zit. Als iets goed voelt, is het goed. Maar geduld heb je zeker nodig en het heeft geen enkele zin om dingen te snel te willen of te moeten. Forceren gaat je niet helpen. Je kunt het gras niet uit de grond trekken….
Je vreugdevol verheugen, vertrouwen… en weten dat welk zaadje je ook geplant hebt – elke wens… – z’n weg wel weet te vinden naar jou en … alles komt altijd op het goeie moment. Als je er zelf klaar voor bent. Blijf in liefdevolle verwachting aanwezig, zorg goed voor jezelf en koester de belofte… laat het zich ontvouwen. Dat is overgave….