Opruimen is een vorm van ego loslaten! Het schiet me opeens te binnen dat Mooji zo’n uitspraak heeft: ‘Kom maar terug als je je hele biografie op de achterkant van een postzegel kwijt kunt…’
Als je het zo bekijkt, is opruimen dus heel erg bevrijdend. Alles waar je nog aan dacht vast te moeten houden, de identificaties met je verleden, dat wat je denkt dat je bent of was….
Ineens kom ik in een droom terecht. Stel je eens voor, je laat ‘alles’ achter je en je trekt de wijde wereld in… Wouw, het idee staat me wel aan. Met Muni & Bliss – dat wel. En met computer en met camera en met energie, maar okee, dat kan ook zonne-energie zijn… En dan rondtrekken, de natuur in… aan zee… hier weg zijn voordat het vuurwerk losbarst… mijn fantasie slaat op hol!
Dat zou ook best een leuk tv-programma opleveren, lijkt me. En het ‘Dagboek van een wonder’ wordt er opeens ook een stuk spannender van, nietwaar?
Ik heb meteen een afspraak gemaakt met Sandra. Sandra reist in een camper door het land. En… met kat! Doet me ook weer denken aan Anja, die op allerlei huizen en dieren past, maar binnenkort een nieuwe sprong gaat wagen. Welke weet ze nog niet.
Ik begrijp het gevoel. Ik begrijp hoe heerlijk het is, die vrijheid. Het avontuur. Ik begrijp mezelf, bedoel ik. Het Leven is avontuur, het Leven is om ‘verhalen’ te beleven, toch? Wouw…. ik geloof dat hier een zaadje geplant is…. 😉