Wat mij opvalt is dat we het steeds weer, via allerlei omwegen – een specialiteit van de mind – ingewikkelder maken dan nodig is. Alle gedachten zijn niet wie je bent. De mind blijft aan de gang met ‘verhalen’ maken en redenaties en jou proberen te ‘vangen’ in z’n verhalen en al die verhalen worden uitgespeeld hier op aarde, vertoond, gemanifesteerd in de vorm, zogezegd. Dàt ontdekken, dat waarnemen, daar gaat het om. Je kunt net zo goed iets anders denken, maar het gaat niet om het denken. De ruimte daartussen, het wit tussen de woorden, dat is wie je wel bent. Van waaruit alles voortkomt. De Bron, God, hoe je het ook maar wilt noemen. Want ook dat zijn weer woorden. Zoek Stilte eens op… en laat elke gedachte, elk oordeel, elke redenering eens los. En zie hoe eenvoudig het dan wordt….