Watch yourself… en zie wat er gebeurt.
Het is een hele kunst, ik weet het, maar het levert je veel op. Hou jezelf eens in de gaten. En zie wat er gebeurt. Een opmerking van iemand, een kleinigheidje misschien, iets wat je ergens leest of hoort of opvangt… en huppekee, je bent getriggerd, er treedt een hele riedel in werking. Vaak een oude riedel, vaak oude-gewoonte-gedachtenpatronen die je meesleuren en helemaal niet nodig en totaal ondermijnend. Er zit een ‘oud verhaal’ achter. Het is een patroon. Neem het eens waar…
Want hoe vaker die gedachten zich maar blijven herhalen, wat ze doorgaans doen als wij ze niet de baas zijn door ze waar te nemen – hoe meer we ze gaan geloven en erger nog: Ze gaan zichzelf nog waar maken ook. We hebben geen idee wat we doen met die onbewuste aandacht, maar we creëren op die manier wel.
Meestal zit er een angst achter, altijd eigenlijk. Tenzij je je gedachte kan waarnemen als ‘iets’ wat in je opkomt, maar waar je niet in mee hoeft te gaan. Als je kan zien waar het vandaan komt, dat het wellicht een onlogische en onterechte angst is, simpelweg ‘verzonnen’ door de mind die altijd op z’n hoede is voor gevaar en aanvallen en die het ‘nu’ niet accepteert en er dus uit weg probeert te vluchten, waar helemaal geen goeie reden voor is, maar okee, jij trapt er in…. Of niet. Kijk er eens naar.
Zie in dat je angst juist precies veroorzaakt waar je bang voor bent.
Je hebt alleen één geluk: als je het waarneemt, kan je jezelf ervan verlossen. Dan kan je een keuze maken of je je daardoor wilt laten meesleuren of niet. Het hoeft niet. Je hoeft niet overal op in te gaan. Je hoeft niet overal op te reageren. Je hoeft niet meteen op je hoede te zijn. Je hoeft niet overal een mening over te hebben. Je hoeft niet alles te volgen en in de gaten te houden. Je hoeft jezelf niet te verdedigen. Je hoeft je niet de hele tijd met problemen bezig te houden. Waarom zou je, als je weet dat je ze daarmee alleen maar meer en meer waar maakt?
Wij hebben massaal last van een verslaving en ik wens ons allen daarvan verlost te zijn: De verslaving aan dat wat ons triggert en uit het nu haalt, uit onze vrede en rust haalt, aan wat ons verstoort, aan het ‘moeten’, aan het ons altijd wel weer ergens zorgen over maken… en aan altijd een vijand of ‘probleem’ nodig hebben.
Daarom is vrede een innerlijk proces. Want je kunt wel denken dat de oorlog ver weg is, maar innerlijk speelt zich voortdurend een strijd af met wat er Nu is, terwijl dat niet nodig is. Het is eigenlijk zoeken naar problemen, het is steeds weer wegvluchten van jezelf. Waarom? Wat is de angst? Hij is verzonnen!
Daarom: let eens goed op, wat triggert jou? Wat veroorzaakt een hele riedel in je mind, neem die riedel eens waar en zie eens hoe je soms van een kleinigheid zomaar een heel verhaal maakt, hoe je dan vervolgens in dat hele verhaal gaat geloven en dan gaat zeggen: ‘Zie je wel.’ Ja, je hebt erom gevraagd. Je creëert je eigen waarheid…
Ofwel je laat dat hele verhaal gaan en gaat rustig ademhalen, ontspannen en iets leuks doen. Ofwel je maakt een ander verhaal. Dat laatste helpt, want dan hou je je gedachten bezig een andere kant op te fantaseren en daarmee herprogrammeer je jezelf. Vertel jezelf eens een ander verhaal, dan krijg je ook een ander verhaal.
Geen idee hoe? Wees dan welkom bij Herschrijf je eigen leven. Dan help ik je een handje 😉