De intelligentie van de natuur

Vroeger, een jaar of wat geleden bedoel ik, zou ik me er nog iets van aantrekken als iemand zei: ‘Dat geloof ik niet.’ Nu niet meer, heb ik gemerkt. Nu denk ik hooguit: ‘Wat jammer, wat mis je dan veel.’ Of: ‘Misschien weet je het niet, maar dat heeft niks met geloven te maken.’ Ik had net verteld dat er – bijvoorbeeld in je tuin – groeit wat bij je past, aansluit, wat goed voor je is, als je de natuur z’n gang laat gaan. Daar heb ik al veel voorbeelden van gehoord. Laatst nog, iemand was op zoek naar een bepaald kruid, voor haar keel, op internet, omdat dat haar dat was geadviseerd als remedie en toen bleek haar hele tuin er vol mee te staan. Nog zo’n verhaal: Iemand die ging verhuizen hoorde dat en zag haar (nieuwe) tuin vol staan met een bepaald soort bloemen. Een jaar later waren er allemaal andere bloemen. Ze zocht het op: De tuin vol stond met bloemen die goed waren voor haar hart. Helaas ben ik vergeten welke. ‘Onzin,’ dacht ze, ‘Ik heb geen last van mijn hart.’ Tot ze weer ging verhuizen en deze keer naar een huis met een keurig aangelegde en onderhouden tuin – zonder die bloemen. En daar kreeg ze last van haar hart.

‘Bijgeloof,’ reageert mijn gesprekspartner. ‘Dat lijkt me niet’, zeg ik. In India groeien kokosnoten aan de bomen en hier niet. In de winter hebben we andere groenten dan in de zomer. Dat de groente van het seizoen aansluit op wat we nodig hebben, lijkt me logisch. En dat de natuur intelligenter functioneert dan wij ook. Ik denk dat de natuur ook ‘vanzelf’ compenseert als er ergens een gebrek aan is of als het natuurlijke evenwicht verstoord wordt. Eigenlijk is er dan dus nog steeds evenwicht. En dan kunnen wij wel ‘onkruid’ gaan wieden of ‘ongedierte’ gaan bestrijden, maar wat een domheid om dat te doen met bestrijdingsmiddelen.

Gisteren zag ik een reportage over een Engels stel dat naar Spanje was verhuist en daar groenten, fruit en wijndruiven op hun land ging verbouwen. De wijnranken stonden er al, ze moesten alleen van de buren leren hoe die te snoeien en te verzorgen. De druivenopbrengst was groter en beter dan die van de vorige eigenaar van het landgoed. Wat een feest. Ze waren bovendien in staat te leven van alles wat er op hun land groeide, waren sowieso veel meer buiten, hadden veel meer tijd voor de kinderen, voelden zich een stuk relaxter en gezonder en de bomen hing vol met pruimen, olijven en amandelen. Wat een rijkdom!

Het gekke is dat het programma als ondertoon had ‘Kan je daar wel van leven, brengt het wel genoeg op?’ Terwijl je niets anders zag dan overvloed. Het is misschien tijd om eens met een andere blik te gaan kijken? Wat is rijkdom eigenlijk? That’s the question…

In de nieuwe tijd, die begonnen is (!), jaja, hoera (!), is dit een switch die we aan het maken zijn: De werkelijke waarde zien, van wat waarde heeft, rijkdom meten op een andere manier, we gaan de natuur en overvloed, die Moeder Aarde ons biedt, meer waarderen. Uiteindelijk hebben we haar nodig om te overleven.

‘Zonder bijen en bomen overleven we het niet,’ schreef ik ook in het artikel over ‘Eerherstel voor de bomen’, dat inmiddels gepubliceerd is via Blendle.  ’t Is de hoogste tijd dat we de natuur in ere herstellen, haar geheimen weer leren kennen en op waarde schatten. Ze helpt ons gezond te blijven, ze heeft ons veel te leren.

Je kunt wel zeggen dat het een vorm van ‘patriarchaal gedrag’ is geweest dat we haar naar onze hand hebben geprobeerd te zetten, over haar heen gewalst zijn zonder respect, hebben uitgebuit en vervuild. Tijd om dat gedrag te compenseren. Maar maak je geen zorgen, Moeder Aarde is sterker en kan ons de baas. Net als het hele universum biedt zij ons alles wat we nodig hebben en zelfs meer dan dat. Het is aan ons om daar dankbaar voor te zijn, de waarde daarvan te zien en het te leren ontvangen.

De werkelijke rijkdom is ons welzijn en het welzijn van de aarde. Tijd voor Eerherstel! Ook voor het Eerherstel van onszelf, onze eigen natuur, ons innerlijk weten, het leven, ons vertrouwen in de natuurlijke overvloed, die er is. Het leven is Goddelijk, alles wat leeft.

Er is nog heel veel wat wij niet weten, maar dat wil niet zeggen dat we dan gelijk hebben of het beter weten.