Het is niet zo gek dat zoveel mensen zich afvragen: ‘Wat is mijn missie? Mijn doel? De bedoeling van deze situatie? Hoe weet ik wat ik te doen heb in het leven?’ Dat klopt natuurlijk wel als je bedenkt hoe alles aan het veranderen is. Niet voor niets komen die vragen in mensen op. Veel mensen hebben het gevoel niet tot hun recht te komen, voelen dat het kriebelt… willen het anders, iets anders, of zijn teleurgesteld dat dingen niet lukken, stuiten op tegenwerking, regelgeving of persoonlijke angsten, die blokkades vormen.
Vanmorgen kreeg ik een vraag van iemand ‘Betekent dit dat ik op moet stappen, zijn dit tekenen dat het genoeg is, tijd voor iets nieuws?’ Als ze op zou stappen, zou ze teleurgesteld, gedesillusioneerd opstappen, omdat ze haar projecten niet waar heeft kunnen maken. Het gaat niet om de structuur, de arbeidssituatie, een directeur die het wel of niet met je eens is en het gevecht, waar je dan al jaren inzit, het gaat om je ideeën. Die willen gehoord, gezien en uitgevoerd worden, natuurlijk vaak in samenwerking met anderen. Het gaat om de flow, de creativiteit die wil stromen. Daar komt frustratie vandaan, als dat niet ‘flowt’ voel je je niet lekker. Het betekent dat je zelf meer ruimte nodig hebt, voor jezelf en alles wat er in je opkomt. Het betekent dat je je beperkt voelt, maar ook dat je je grootse, mooie of idealistische plannen afhankelijk laat zijn van anderen. Dus heb je dan iets te doen: Werken aan je eigen ruimte, zelfvertrouwen, leren creëren, sterker worden en onafhankelijker, geloven in jezelf en in je eigen idealen. Als ze bijdragen aan het geheel, vernieuwing brengen, oplossingen bieden, dan willen ze uitgevoerd worden. Je kunt zeggen dat het dan vast zit ‘door het systeem’, de structuur, er is bijvoorbeeld geen geld voor of de directeur zet er de rem op, ja, maar je kunt het ook terugvertalen naar jezelf: Welk gevoel heb jij? Dat je geen kant op kan, tegengewerkt wordt, belemmerd wordt? Dat er nooit iets van de grond komt?
Ik begrijp het wel, maar het is wel slachtofferschap. De aandacht is gericht op ‘wat er niet lukt’ in plaats van op wat je wilt, waar je van droomt, kijken wat er wel kan. Het enthousiasme is omgeslagen in teleurstelling. Vanuit enthousiasme en geloof in jezelf of liever: in de inspiratie die tot je komt, dat wat door jou geleefd wil worden, de vrije stroom, de levensenergie…. kunnen zaken wel makkelijk tot stand komen. Ze kunnen zichzelf realiseren, jij volgt als het ware. Je zou kunnen zeggen dat we onszelf in de weg zitten – en dat wordt door de buitenwereld geprojecteerd in ons leven. Zulke situaties vragen om zelfonderzoek en verruiming in jezelf. Want je gevoel van afhankelijkheid en mislukking bewerkstelligt zich.
Frustratie heeft je dus zeker wel wat te vertellen: Er wil iets! Iets in jou wil tot bloei komen. Ruimte krijgen. Focus op wat je wel wilt in plaats van op wat je niet wilt. Maak er geen gevecht van, want elk gevecht in de buitenwereld is een gevecht met jezelf. Overwin je eigen angsten en durf te dromen, te voelen en te geloven in jezelf. Luister naar je ingevingen, focus op je doel en laat je niet zo afleiden door de buitenwereld. Als je op tegenwerking stuit, ga dan eens kijken wat je in jezelf kunt aanpakken, ombuigen, transformeren. Want waar het op neer komt is dat die flow, de vrije stroom, de levensenergie ruim baan wil krijgen en door je heen wil stromen. Dan voel je je goed, voel je vreugde en verheug je je op wat zich allemaal moeiteloos ontvouwt. Jij werkt jezelf niet meer tegen, jij werkt mee. En hoe het dan tot stand komt, dat zal je wel zien. Het zal je verrassen.