Laat je niet gek maken

Heel lang geleden… het was nog in de vorige eeuw….  zat ik op de school voor Journalistiek en vanmorgen dacht ik aan de Visie die ik toen schreef, een onderdeel van het eindexamen. Het ging over aandacht voor extreem-rechts. Of je daar als journalist nou wel of niet aandacht aan moest besteden, hoeveel en hoe en  de vraag was: Speel je ze dan niet juist in de kaart? En als je er aandacht aan besteedde: Hoe hou je de regie en wat zet je ertegenover? Ik geloof dat mijn conclusie was: Geef ze nooit de regie, geen ‘vrije vloer’ in live-uitzendingen, laat zien hoe onbenullig de argumenten zijn en hoe weinig steekhoudend en besteedt er vooral niet teveel aandacht aan, je maakt het groter dan het is.

In die tijd had je nog Janmaat. Zelf was ik niet zo onder de indruk van die Janmaat, het zal wel meevallen, dacht ik. Dat is ook meegevallen. Wie herinnert zich die man nou nog en hoe serieus moest je hem nou eigenlijk nemen? Persoonlijk vond ik hem vrij dom en onhandig overkomen. Niet bepaald charismatisch. Maar het onderwerp was natuurlijk wel interessant en is nu opnieuw actueel. Als ik nu een Visie zou moeten schrijven, zou ik nog veel duidelijker stelling nemen. Omdat me inmiddels heel helder is geworden dat waar je aandacht aan besteedt groeit.

Dat weten ze nog niet, die luitjes bij de PVV, dat ze zelf hun eigen problemen – dat wat zij als probleem ervaren – aan het creëren zijn, schoot me vanmorgen te binnen. Hun bewustzijn en dat van hun aanhangers is verre van ontwikkeld, maar ook dat heeft een functie. Wie zich altijd maar op problemen richt en strijd wil voeren, die zal nooit bereiken wat ie echt wil. En als de strijd je grootste motivatie is, creëer je alleen maar vijanden, maar je bevind je zelf ook voortdurend in strijd met het leven, met jezelf. Alleen maar ’tegen’ zijn en je voortdurend overal maar slachtoffer van voelen, dat brengt alleen maar meer en meer frustraties en ja, je kunt aan de gang blijven, want zo lost het zich niet op. Maar deze mensen zijn ook niet gericht op oplossingen. Zij bevinden zich in feite in een andere wereld. Een wereld van angst en het voeden van angst is hun voornaamste bezigheid.

Dom, vind ik het. Voor het voeden van angst en het opzetten van mensen tegen elkaar heb ik geen respect en begrip. Het toppunt van dualiteit en afgescheidenheid, in meer spirituele termen. Het creëert tegenstanders. Nu zijn er ook hele grote groepen mensen die zich tegen de PVV keren en daar bang voor zijn. De ‘gewone’ politici houden godzijdank het hoofd redelijk koel, maar durven dit ook nog niet echt hardop te zeggen. ‘Laat je niet leiden door angst,’ zou Rutte wel eens mogen zeggen, net zoals hij dat durfde te zeggen ten tijde van de economische crisis. Maar het gaat niet alleen om de politici. Die zijn tenslotte niets anders dan een vertegenwoordiging. Wij, gewone mensen, moeten ons niet zo bang laten maken. Laat je niet gek maken. Trap er niet in. Laat die bui overwaaien. Als we er bang van worden, hebben ze meer macht dan je ze gunt. Wij geven hen macht. Zoals ‘zij’ (ik weet het, het klinkt een beetje dualistisch zo) per ongeluk veel teveel macht geven aan waar ze juist zo bang voor zijn. Je creëert een tegenstander. De moslim. Want, waar komen extreme moslims vandaan? Waarom kunnen die bestaan? Waarom is dat zo extreem geworden? In mijn optiek – energetisch gezien dus – op dezelfde manier. Tegenstanders creëren we met z’n allen. Vroeger, toen ik nog op de lagere school zat, waren het de Russen. Nu zijn dat moslims geworden. En de Russen komen ook weer terug als ‘vijand’ trouwens.

Weldenkende mensen met het hart op de goeie plaats, laat je niet misleiden. Laat je vooral niet bang maken. Angst is een laag bewustzijnsniveau. Het leidt nergens toe. Net als bommen nooit iets oplossen, alleen maar schade aanrichten. Je lost een probleem nooit op op hetzelfde level als het is ontstaan, dat zei Einstein.

Blaas het niet op, richt de aandacht op wat je wel wilt, heb er vertrouwen in dat vertrouwen en liefde altijd sterker zijn dan angst. Natuurlijk, angst is besmettelijk, dat is waar en dat zien we ook om ons heen. Maar angst is ook onze grootste leerschool. Het vraagt je om goed bij jezelf te blijven. In je hart. Vanuit het hart aanwezig zijn is niet meedoen met die gekte, maar er ook niet teveel op reageren, het vooral niet voeden en je er al helemaal niet bang door laten maken. Deze situatie vraagt om positief handelen. Laten zien dat het ook anders kan. Volg je hart en doe wat bij je past.

Als ik nu opnieuw deze Visie zou schrijven, zou het wellicht een heel boek worden. De journalistiek heeft een verantwoordelijkheid. En dat is niet zozeer ‘laten zien wat er gebeurt’ – maar vooral: weten dat wat je laat zien effect heeft. Dat waar je aandacht aan besteedt groeit. En dat je dus met de keuzes die je maakt, de onderwerpen die je aanroert en de ‘strijd’ die altijd zo interessant is, voor- en tegenstanders aan het woord laten, iets versterkt. Willen we dat? Ook als kijker of lezer, als consument heb je een verantwoordelijkheid. Wat neem je tot je? Waar voed je jezelf mee? Letterlijk en figuurlijk trouwens. Want we zien bijvoorbeeld dat er een enorme toename is van biologische producten de afgelopen jaren. Die toename is er alleen omdat de consument daarvoor kiest. Omdat er een sterk groeiende groep bewuste mensen is, die bewuste keuzes maakt. En laat bewustzijn nou ook ‘besmettelijk’ zijn! 🙂

Eén positieve gedachte is sterker dan 1000 negatieve gedachten. Een klein kaarsje kan een hele donkere ruimte verlichten. En charisma hebben alleen mensen die sterk en eerlijk vanuit hun hart aanwezig zijn.  Dus er is geen enkele reden om bang te zijn. Het zou alleen je licht een beetje kunnen verduisteren. Weet dat je het verschil kan maken.