Vrij

Wat ik me afvraag: is er een reden om vast te houden aan iets wat ons niet langer dient? Is er een reden waarom we bepaald onbehagen, bepaalde zienswijzen, bepaalde overtuigingen, bepaalde ongemakken en uitdagingen onbewust willen handhaven? Is er een goeie reden om vast te houden aan een oud verhaal over onszelf, dat wat ons is overkomen, waar we ons slachtoffer van voelen of misschien ook juist trots op zijn, dat wat ons definieert? Ja, het geeft houvast. Het geeft het ego houvast. De illusie dat het bestaat. En het geeft ons een excuus.

Dus er is geen goeie reden. Elk verhaal kan je net zo goed loslaten. Een mens is niet een soort van optelsom van al z’n ervaringen. Meer een aftreksom 😉

De angst dat er niks over blijft? Ja, dat zou kunnen. Wat moet je als je geen ‘probleem’ hebt? O jee…

Misschien is dat de angst, de angst voor het ‘niemandsland’, de angst voor de leegte. Durven we al onze concepten los te laten en de hele lei schoon te vegen?

Het is dat ‘oog van de naald’ waar je doorheen ‘moet’ om het koninkrijk Gods te bereiken, al mag je het van mij ook best anders noemen. Woorden zijn maar woorden. En het woord ‘God’ heeft zo’n enorme invulling en lading gekregen. Het maakt niet uit hoe je het noemt. Het veld, de bron, God, Liefde, Licht, Leegte, Vrijheid, adem, ach… we zijn met z’n allen op alle mogelijke manieren al eeuwenlang iets aan het benoemen wat geen woorden nodig heeft. Wat er altijd is en zal zijn. Wat je inademt, wat je kunt voelen, wat altijd aanwezig is, wat we proberen te definiëren, maar wat zich helemaal niet laat definiëren. Dat is de grap!

Het is aan niemand voorbehouden, het is in iedereen, voor iedereen beschikbaar, altijd. Je hoeft niet tot een bepaalde gemeenschap te behoren, geen geloof aan te hangen, geen jarenlange discipline van ‘dit mag niet’ en ‘dat moet’, dat is helemaal nergens voor nodig. Het is er hier en nu. Altijd al. Alles is er al.

En hoe meer moeite je doet om het te vinden, hoe moeilijker je het maakt voor jezelf. Stop. Ontspan. Laat gaan al die ideeën, overtuigingen, al die moeite. Al die angsten, al die illusies, laat ze eens gewoon lekker voor wat ze zijn.

En dan? Niks. Dan ben je er.
Maak je geen zorgen, want ‘leeg’ is het zeker niet!
Wel vrij.